Δεν είναι εξιλέωση, είναι ευκαιρία...

Δεν είναι η κολυμβήθρα του Σιλωάμ το πρότζεκτ της «Αγιάς Σοφιάς» και δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται ως τέτοια. Από διάφορους εμφανίζεται ως ο τρόπος εξαγνισμού και άφεσης αμαρτιών για τους πρώην μετόχους επειδή άφησαν την ΑΕΚ να διαλυθεί οικονομικά, να απαξιωθεί διοικητικά και να καταρρεύσει ως επαγγελματικό ποδοσφαιρικό σωματείο, πέφτοντας ουσιαστικά στην ανάγκη της Γ' Εθνικής.

Συγχωρέστε με, αλλά ότι γράφει, δεν ξεγράφει... Σαφώς και ο καθένας εξ αυτών έχει τα δικά του ξεχωριστά και συζητήσιμα ελαφρυντικά, ωστόσο η ουσία δεν αλλάζει. Ως ομάδα απέτυχαν! Ως «μαζί» τα έκαναν μαντάρα! Οι επιλογές τους βοήθησαν την ΑΕΚ να ορθώσει το ανάστημά της για ένα διάστημα, αλλά και την έστειλαν στο πυρ το εξώτερο αργότερα. Το βάρος της διάλυσης, όσο αναλογεί στον καθένα, θα είναι πάντα στους ώμους τους. Δεν ξεχνιούνται αυτά...

Περυσινά ξινά σταφύλια θα μου πείτε... Σαφώς θα απαντήσω και ουδεμία άλλη διάθεση για γκρίζες θύμισες και μαύρες αιτιάσεις της καταστροφής θα αναδείξω. Σε τούτη τη ρημαγμένη χώρα, η ΑΕΚ είναι ένα από τα ελάχιστα πρότζεκτ που παρουσιάζουν ανάπτυξη και συσπείρωση. Γι αυτό λοιπόν οδηγούμαι στο συμπέρασμα ότι δεν είναι θέμα υποχρέωσης ή εξιλέωσης για τους πρώην μετόχους, αλλά η ευκαιρία τους να χωρέσουν και εκείνοι σε κάτι σπουδαίο και να βάλουν την υπογραφή τους σε αυτό. Να τους θυμούνται και για καλά πράγματα βρε αδερφέ, όχι μόνο για την κατάρρευση της πιο διαφορετικής ομάδας στην Ελλάδα.

Οι μεν και οι... δεν (;)

Ο Πέτρος Παππάς και ο Πόλυς Χατζηιωάννου συντάχθηκαν γρήγορα στο πλευρό του Μελισσανίδη. Δεν το έκαναν από υποχρέωση, ούτε ασφαλώς επειδή τους ανάγκασε ο Τίγρης. Θα μπορούσαν να παραμείνουν εξαφανισμένοι από την κιτρινόμαυρη καθημερινότητα, άλλωστε σπανίως εξέφρασαν βαρύγδουπες απόψεις ή αυτοπαρουσιάστηκαν ως μεγάλοι ΑΕΚτζήδες. Τουναντίον (και ειδικά ο Πόλυς που επί της ουσίας δεν ανακατεύτηκε ποτέ με τα αγωνιστικά) κρατούσαν πάντοτε ένα πολύ χαμηλό προφίλ.

Στο χθεσινό αποκλειστικό ρεπορτάζ του Sport24.gr διαβάσατε ότι ο Γκίκας Γκούμας θα έπαιρνε την απόφαση να συνδράμει οικονομικά στο πρότζεκτ του γηπέδου εφόσον επιτυγχανόταν η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου 30 εκατ. ευρώ. Σεβαστά ασφαλώς τα «θέλω» του και ουδείς μπορεί να τον ψέξει για μία απόφαση καθαρά προσωπική που άλλωστε αφορά στην τσέπη του και μόνο. Όμως, αν δεν απατώμαι, αυτό που το συγκεκριμένο πρότζεκτ σε πρώτη φάση απαιτεί, είναι η επίτευξη αυτού του στόχου. Το μετά ίσως να μην ενδιαφέρει πλέον κανέναν, ίσως να μην χρειάζονται πια τα χρήματα του Γκούμα ή του Κανελλόπουλου.

Το μείζον στην συγκεκριμένη ιστορία είναι να αποφευχθεί ο οποιασδήποτε μορφής δανεισμός. Για να συμβεί τούτο, καλό θα ήταν όποιος θέλει ή σκέφτεται να προσφέρει να το πράξει άμεσα. Όπως κάνουν οι απλοί ΑΕΚτζήδες που σπεύδουν να καταθέσουν και πάλι από το υστέρημά τους στον σχετικό λογαριασμό. Αν ο Γκούμας, ο Κανελλόπουλος και ο Νοτιάς είναι πραγματικά ζεστοί στο να βοηθήσουν, ας το κάνουν σήμερα, αύριο, χθες... Δεν νομίζω ότι υπάρχει χρόνος για μισόλογα και αναβολές από κανέναν. Δίχως επαναλαμβάνω να έχουν την υποχρέωση. Αν θέλουν να μείνουν εκτός «Αγιάς Σοφιάς» είναι δικό τους θέμα και μόνο...

Εδώ που τα λέμε πάντως, σε ένα πράγμα έχει δίκιο ο Μελισσανίδης. Δεν θα λείψουν τα λίγα από τους πολλούς γιατί εμείς (οι λίγα έχοντες) θα σπεύσουμε ξανά. Τα πολλά από τους λίγους είναι αυτά που θα λείψουν. Γι αυτό όσοι πιστοί για την «Αγιά Σοφιά» προσέλθετε, ή όπως θα έλεγε στη συγκεκριμένη περίπτωση και ο θεοσεβούμενος Νίκος Κωστένογλου, « λεφτάδες, Γρηγορείτε...».