Αυτό που οι φίλοι της Ένωσης αντικρίζουν παρατηρώντας τη βαθμολογία του ομίλου που αγωνίζεται στο πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής, ομολογουμένως δεν χωνεύεται εύκολα. Τώρα τα περί ξεφτίλας και ντροπής, ο καθένας τα εκλαμβάνει όπως νομίζει. Προσωπικά τα θεωρώ υπερβολικά διότι σε κανένα ομαδικό άθλημα δεν παίζει μόνο ένας, όσο καλύτερος κι αν είναι. Σύμφωνοι, μετά από 8 ματς η ΑΕΚ θα έπρεπε να βρίσκεται στην κορυφή. Είναι έναν βαθμό πίσω (με ένα ματς λιγότερο) έχοντας καταγράψει δύο ισοπαλίες σε οκτώ παιχνίδια.

Δεν θα εφεύρω δικαιολογίες, άλλωστε είναι πλέον διαπιστωμένο ότι η υπομονή έχει (προ πολλού) στερέψει. Το να προσπαθείς να προσεγγίσεις λογικά κάτι που για σχεδόν όλους τους άλλους μοιάζει ανεπίτρεπτο, απαράδεκτο, εξωφρενικό, φαντάζει και ως ύποπτο ή περίεργο. Οπότε θα πιαστώ πρωτίστως από τα λόγια του Τραϊανού Δέλλα όσον αφορά στη νοοτροπία ορισμένων παικτών. Άλλωστε το μεγάλο παράπονο του οπαδού της ΑΕΚ δεν αφορά τόσο στο αποτέλεσμα, όσο στον «ωχαδερφισμό» με τον οποίο ορισμένοι παίκτες της ομάδας αντιμετωπίζουν το πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής.

Βλέπεις τον Ρόβα και αναρωτιέσαι... Είναι αυτός ο ίδιος ποδοσφαιριστής που μόλις πέρυσι είχε προσελκύσει το ενδιαφέρον της Σεβίλλης η οποία είχε στείλει άνθρωπο για να τον παρακολουθήσει ή μήπως το σκιάχτρο του; Αμ ο Σταθάκης; Πως μπορεί στο ένα ματς να μοιάζει τουλάχιστον επαρκής όχι μόνο για το εφετινό αλλά και για το επόμενο πρωτάθλημα και στο επόμενο να διαπράττει τη μία γκάφα πίσω από την άλλη απέναντι σε ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές;

Απαντήσεις και ματς κορυφής

Σαφώς και τις απαντήσεις ο Δέλλας θα κληθεί να τις δώσει. Είναι συνυπεύθυνος για την εικόνα της ομάδας, για τις επιλογές των προσώπων, ακόμα και για την ατομική παρουσία του καθενός σε αγωνιστικό επίπεδο. Δεν μπορεί να είναι υπεύθυνος στο ακέραιο όμως για την αδιαφορία που βγάζουν ορισμένοι την ώρα του αγώνα ή για το γεγονός ότι δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις και να σηκώσουν το βάρος της φανέλας επειδή είναι λιπόψυχοι ή θεωρούν ότι το πρωτάθλημα της Γ' Εθνικής είναι τόσο υποδεέστερο που τους δίδει το δικαίωμα να ανταποκρίνονται μόνο με το (όποιο) ταλέντο τους.

Η σοβαρότητα και ο σεβασμός στον αντίπαλο ανεξαρτήτου δυναμικότητας, είναι αρετές που βοηθούν μία ομάδα να ανεβάσει το επίπεδό της. Για κάποιους (και όχι για όλους, διότι υπάρχουν και πολύ σοβαρά παιδιά - δουλευταράδες μέσα στην ΑΕΚ) φαίνεται ότι είναι στοιχεία τα οποία δεν περισσεύουν. Οι ευκαιρίες ξοδεύονται και αυτοί (ίσως και σύντομα) θα αποτελέσουν παρελθόν διότι η νέα τάξη πραγμάτων δεν έχει σχέση με την προηγούμενη. Και σε καμία των περιπτώσεων θα επιτρέψει συμπεριφορές όπως οι περυσινές και «τσιφλικάτες» αντιμετωπίσεις.

Όλοι κρίνονται καθημερινά και στο τέλος της ημέρας εκείνοι θα χάσουν, όχι η ΑΕΚ. Το ματς της Τετάρτης πήρε τη μορφή ντέρμπι καθώς ο Ηρόδοτος είναι μπροστά και παρουσιάζει ένα σύνολο δυσκολοκατάβλητο και άκρως επικίνδυνο. Η νίκη θα επαναφέρει την ηρεμία, οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα, θα προκαλέσει τριγμούς. Ενδεχομένως και για τον ίδιο τον προπονητή ο οποίος ήδη βάλλεται πανταχόθεν...