Dr. Μανόλο & Mr. Χιμένεθ

Ο Μανόλο Χιμένεθ είναι ένας χαρακτήρας με πολυσχιδή ψυχολογία. Πολυμήχανος αλλά και παρορμητικός. Εύστροφος αλλά και κυκλοθυμικός στα όρια της αυτοκαταστροφής. Με διακριτές αρετές όπως και εμφανή ελαττώματα. Δύο από τις (κάμποσες) πλευρές της πολυμορφικής προσωπικότητάς του, είδαμε (και) χθες.

Παρακολουθώντας τον στενά σε όλη την πορεία του στην ΑΕΚ, συμπεριλαμβανομένης και της πρότερης, πιστεύω ότι πρόκειται για ιδιαίτερα ευτυχές γεγονός το να βρίσκεται ο συγκεκριμένος προπονητής στο τιμόνι της Ένωσης, σε αυτό το μεταβατικό στάδιο μιας ομάδας που νόμιζε ότι έκανε πρωταθλητισμό και αυτής που (υπό τη δική του καθοδήγηση) όντως προσπαθεί να κάνει. Διότι είναι αυτός που μέσα από τη δουλειά του, εξηγεί το γιατί ο οργανισμός ζούσε σε μια παραίσθηση, ενώ τώρα βιώνει μια αληθινή συνθήκη.

Από την άλλη υπάρχουν αυτά τα ξεσπάσματα. Ομολογουμένως κατακριτέα και ενοχλητικά, προπάντων όμως βλαπτικά για τον ίδιο και την ομάδα. Εκείνος που καλείται να επιδεικνύει ψυχραιμία, ανάβει το φυτίλι κλέβοντας χρόνο από την ομάδα του. Αποβάλλεται, μόλις δύο εβδομάδες αφότου έχει ζητήσει συγγνώμη από τους ποδοσφαιριστές του και αφού υποπίπτει στο ίδιο λάθος, δείχνει το μεσαίο δάχτυλο στον αντίπαλο. Εικόνα πλήρους σύγχυσης...

Σήμερα ο προπονητής της ΑΕΚ θα είναι και πάλι ο πράος και ενωτικός εαυτός του. Με την ηρεμία του θετικού (όπως εξελίχθηκε ο αγώνας) αποτελέσματος, θα θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο Ριέκα. Είμαι βέβαιος ότι θα παρουσιάσει εκ νέου μια ομάδα διαβασμένη και έτοιμη να πάρει αυτό που επιδιώκει. Γιατί αυτός ακριβώς είναι ο Χιμένεθ. Ο προπονητής που τρέφεται μέσα από αυτές τις αντιφατικές καταστάσεις. Καταλήγω στο συμπέρασμα ότι όσα προκαλούνται από τις δικές του συμπεριφορές, περισσότερο τον ενισχύουν εσωτερικά παρά τον αποδυναμώνουν. Το θέμα είναι τι δημιουργούν στην ομάδα...

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ

Το οξύμωρο της υπόθεσης, εντοπίζεται στην έξαρση (αντί για την εξομάλυνση) των κρουσμάτων τέτοιων συμπεριφορών, από τότε που πάρθηκε η απόφαση να τοποθετηθεί δίπλα του ένας άνθρωπος που τον γνωρίζει, με το ρόλο (πέραν των υπολοίπων αρμοδιοτήτων του ως τεχνικός διευθυντής) του συνδετικού κρίκου μεταξύ του προπονητή, του ποδοσφαιρικού τμήματος και της διοίκησης. Εν προκειμένω ο Νίκος Λυμπερόπουλος.

Εξυπακούεται ότι για όσα συμβαίνουν λόγω της ιδιαίτερης ψυχοσύνθεσης του Χιμένεθ, κάθε άλλο παρά ευθύνη φέρει ο τεχνικός διευθυντής, από την άλλη όμως πρόκειται για μια διαπιστωμένη κατάσταση, για ένα γεγονός εν ισχύ και κατ’ εξακολούθηση επαναλαμβανόμενο. Συνεννόηση και βελτίωση, δεν διακρίνονται.

Αντί λοιπόν να διαπιστώνονται ψύχραιμες στάσεις και ηπιότερες αντιδράσεις, προκύπτουν στιγμές που η κατάσταση φεύγει από τον έλεγχο. Και η αλήθεια είναι ότι από τότε που ο Μανόλο έχασε από το πλευρό του το δεξί χέρι του (τον πρώην βοηθό του Χεσούς Καλδερόν), η διαχείριση των ξεσπασμάτων του πέρασε σε φάση δυσκολότερα ελεγχόμενη. Είναι ένα ζήτημα που στην ΑΕΚ πρέπει να το συζητήσουν ενδελεχώς και να το λύσουν. Και ασφαλώς να μιλήσει ανοιχτά γι αυτό στους ανθρώπους της ομάδας και ο ίδιος ο Χιμένεθ.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ

* Σχεδόν σε κάθε παιχνίδι, θα υπάρχει ένας αντίπαλος κεντρικός αμυντικός που θα προσπαθήσει να εκνευρίσει τον Λιβάγια, ποντάροντας προφανώς στον ευέξαπτο χαρακτήρα του. Την Κυριακή ήταν ο Κουτρουμπής. Ο Κροάτης το επεσήμανε μετά το τέλος του ματς, όμως από τη στιγμή που το ξέρει, θα πρέπει και να μην "τσιμπάει". Δέχεται κίτρινη κάρτα ενεργώντας παιδικά. Και δεν ήταν η πρώτη φορά.

* Η απόφαση του Χιμένεθ να χρησιμοποιήσει τον (αρνητικό) Κλωναρίδη εξηγείται ως εξής: Αφενός ήθελε τις βοήθειές του στον Γκάλο στα ανεβάσματα του Χουλτ, αφετέρου δεν ήθελε να "φορτώσει" τον Χριστοδουλόπουλο σε τέτοιο ρόλο, από τη στιγμή που τον υπολογίζει ως βασικό την Πέμπτη κόντρα στη Ριέκα.

* Ομοίως πάρθηκε η απόφαση για τον Τσόσιτς, ο οποίος έχει επιστρέψει από τραυματισμό στον αστράγαλο και δεν θα ήταν ωφέλιμο να πάρει έξτρα πίεση από τη στιγμή που προορίζεται για βασικός στην Πέμπτη. Επιπροσθέτως. ο Χιμένεθ ήθελε να έχει έναν στόπερ στον πάγκο και επέλεξε αυτός να είναι ο Τσιγκρίνσκι.

* Εχει ακούσει πολλά ο Αϊντάρεβιτς, είναι ένα συμβόλαιο που δεν έχει κάτσει καλά στους ανθρώπους της ΑΕΚ, όμως τέτοια ευφυΐα στην πάσα δύσκολα διαπιστώνεται στην ελληνική Λίγκα. Τη στιγμή που όλοι περιμένουν να δώσει στον Λόπες ο οποίος παίρνει μέτρα αριστερά του για να γίνει άλλη μια σέντρα απελπισίας, ο Αστρίτ αλλάζει παιχνίδι με τρόπο που πιάνει στον ύπνο την άμυνα του Παναθηναϊκού και με 30αρα πάσα βγάζει παίκτη απέναντι από το τέρμα. Μισό γκολ δικό του.

Κεντρική φωτογραφία: Georgia Panagopoulou / Tourette Photography