Δυσπιστία, προσπάθεια, εγωισμός
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την επόμενη ημέρα της πρώτης νίκης στο ΟΑΚΑ ύστερα από τρεις ισοπαλίες που πόνεσαν την Ένωση. Όλα παραμένουν μπερδεμένα, νευρικά, έντονα. Αλλά η ΑΕΚ έχει τουλάχιστον την ευκαιρία να χτίσει ένα σερί νικών.
Επικράτηση για την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ σε ματς πρωταθλήματος ύστερα από τις 7 Νοεμβρίου, μετά από τρεις διαδοχικές ισοπαλίες, αλλά τη χαρά δεν τη διέκρινες ούτε στα λίγα μαγκωμένα χαμόγελα. Η σημαντικότητα της νίκης δεν αμφισβητείται, σε διαφορετικό αποτέλεσμα η εικόνα στις εξέδρες του αχανούς αυτού Σταδίου στο επόμενο ματς, θα ήταν ακόμα πιο απογοητευτική.
Είναι αυτό που στο τέλος μένει, η αίσθηση ότι για ακόμα μια φορά η Ένωση δεν ήξερε πώς να πάρει αυτό που ζητούσε στον αγωνιστικό χώρο κι εν τέλει το κατάφερε επειδή ο ιδιαίτερα ξεχωριστός στο υπάρχον ρόστερ Πέτρος Μάνταλος, έκανε τη διαφορά με τις δικές του παρεμβάσεις, προκειμένου να μην χαθεί ακόμα ένα βράδυ.
Στο τέλος ο διεθνής μέσος ξεσπά: «Η ΑΕΚ θα επιστρέψει ψηλά. Όποιος θέλει να το πιστέψει, να είναι κοντά μας. Όποιος δεν θέλει να το πιστέψει, ας κάτσει στο σπίτι ή όπου αλλού και να κοιτάει». Έτσι πρέπει να είναι οι αρχηγοί, ακόμα κι αν υπερβάλουν εξωτερικεύοντας την προσωπική πικρία τους με τη σοβαρή πιθανότητα ότι ενδέχεται και να εκτεθούν.
Ωστόσο αυτό που ο Μάνταλος δεν διακρίνει πίσω από τον εκνευρισμό του, είναι ότι η αποχή από το ΟΑΚΑ δεν στοχεύει εκείνον ή τους συμπαίκτες του. Ασχέτως με το αν εν τέλει εκείνοι είναι που πληρώνουν αυτή την παγωμένη ατμόσφαιρα σε έναν χώρο που όσο πιο άδειος είναι, τόσο πιο αντιποδοσφαιρικός γίνεται, αλλού αποστέλλεται το μήνυμα.
Η ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΙΣΤΩΝ
… είναι δικαίωμα του καθενός να ερμηνεύεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις που έχει από την ομάδα του ή το πόσο πιο ανταγωνιστική θα ήθελε να τη βλέπει. Εδώ υπάρχουν άνθρωποι που εκφράζονται στο διαδίκτυο χαρακτηρίζοντας «άμπαλο» τον Μάνταλο και «άχρηστο» τον Αραβίδη, προφανέστατα υπερβάλλοντας σε στιγμές θυμού για την κατάσταση που αντικρίζουν.
Για τη χρησιμότητα του καθενός, θα συναντήσεις εκατοντάδες διαφορετικές απόψεις. Κι εκεί κρύβεται η ουσία. Μέσα από την πολλές φορές άδικη επίθεση σε μεμονωμένα πρόσωπα (η λέξη σεβασμός απουσιάζει από το μυαλό και τα στόματα πολλών), η επικρατούσα άποψη είναι ότι ο κόσμος περιμένει και απαιτεί από τη διοίκηση την έλευση σημαντικά περισσότερων ποιοτικών ποδοσφαιριστών.
Εύκολη, φυσιολογική και συνηθισμένη αυτή η προσέγγιση. Προσωπικά θα υπερθεματίσω για κάτι άλλο: Σχέδιο χρειάζεται η ΑΕΚ. Πλάνο και στρατηγική. Γνώστες του σύγχρονου ποδοσφαίρου (καλή η αρχή με Μαϊστόροβιτς) και συγκεκριμένη στόχευση για το πώς θα γυρίσει τη σελίδα που και φέτος γράφεται. Ξεκινώντας από τον προπονητή που θέλουν να έχουν, γνωρίζοντας γιατί τον επέλεξαν και τι ακριβώς περιμένουν από αυτόν. Όχι ρίχνοντας ζαριές.
Είναι ο Μοράις αυτός που τους κάνει; Ας τον ακούσουν και ας επενδύσουν γύρω του. Δεν είναι αυτό που τους πείθει; Ας προχωρήσουν στον επόμενο αρκεί να γνωρίζουν γιατί τον επιλέγουν, ποιο πρότζεκτ του ζητούν να εξυπηρετήσει και αν αυτό ταιριάζει με το ποδόσφαιρο το οποίο μπορεί εκείνος να παραγάγει.
Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΤΟ ΣΕΡΙ
Έχει μια σειρά βατών αγώνων η ΑΕΚ μπροστά της ώστε, στη χειρότερη για εκείνη περίπτωση, να παραμείνει στην ίδια απόσταση από την κορυφή που βρίσκεται και σήμερα. Να γίνουν τα λόγια πράξεις από τους παίκτες και τουλάχιστον να πάρουν τα ματς που πρέπει ώστε να πείσουν τον κόσμο πως όντως οι ίδιοι πιστεύουν ότι η χρονιά δεν έχει τελειώσει.
Ταξίδι στην Κέρκυρα για το ματς με την Κασσιόπη και ακολούθως δύο παιχνίδια στο ΟΑΚΑ (με Λεβαδειακό και ΠΑΣ Γιάννινα). Δεν υπάρχει κάτι άλλο μπροστά τους από την κατάκτηση 9 βαθμών. Με τέσσερις σερί νίκες (αφού η αρχή έγινε κόντρα στον Πλατανιά) έχεις το δικαίωμα να λες ότι τουλάχιστον το παλεύεις. Αν σε ευνοήσουν και τα αποτελέσματα των υπολοίπων, τότε κοιτάς και κάτι περισσότερο. Πολλά τα «αν» για μια ομάδα που ακόμα ψάχνεται. Περιμένεις, διαπιστώνεις και κρίνεις…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
