Εδώ, εδώ στη Φιλαδέλφεια
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη ομάδα που θα χειροκροτηθεί ξανά σε όλη την Ελλάδα για το ποδόσφαιρό της και δεν θα χλευαστεί για τα εκτός των γηπέδων καμώματά της. Αρκεί να της επιτρέψουν να αυτό που δικαιούται: Το γήπεδό της.
Για όσους θυμούνται, νιώθουν και οραματίζονται... Η ΑΕΚ της περιόδου 1988-1996 παρουσιάζεται και πάλι ενώπιον μας. Είχε βιαστεί ο Μπάγεβιτς το καλοκαίρι του 2010 να την συγκρίνει με την ομάδα που εκείνος είχε χτίσει τότε, την παρέα εκείνη που σε όλα τα γήπεδα της Ελλάδας απολάμβανε την αναγνώριση και το χειροκρότημα, όχι τη χλεύη και το ανάθεμα, όπως άρχισε να συμβαίνει ακολούθως για τη μετέπειτα «κραταιά» ποδοσφαιρική δύναμη της χώρας.
Η πορεία θα είναι η παλιά, η ρότα άλλαξε. Κατά την πρεμιέρα της Σούπερ Λίγκας, αυτού του απαξιωμένου, ύποπτου και κυνηγημένου από σκιές και ίντριγκες πρωταθλήματος, η ΑΕΚ της Β’ Εθνικής καθήλωνε ποδοσφαιρικά τη Ρόμα σε ένα ματς που το τελικό σκορ λέει μόνο ψέματα για την εικόνα του αγώνα. Σύμφωνοι, ένα φιλικό παιχνίδι ήταν, όχι το μεγάλο στοίχημα. Όταν όμως διαπιστώνεις τέτοια προσαρμοστικότητα και ετοιμότητα απέναντι σε έναν αντίπαλο που θεωρητικά απέχει από εσένα ποδοσφαιρικά έτη φωτός, οφείλεις όχι απλώς να το επισημαίνεις αλλά να ταξιδεύεις μαζί του στο (άμεσο) μέλλον.
Είχα γράψει σε προηγούμενο άρθρο ότι η ΑΕΚ δεν έρχεται. Έχει ήδη επιστρέψει! Υγιής, δυνατή και προπάντων συσπειρωμένη. Με ανθρώπους που γνωρίζουν τι πρέπει να γίνει και ξέρουν πως να το εφαρμόσουν. Απαλλαγμένη από ψεύτες και κομπογιαννίτες, με ξεκάθαρο αθλητικό σχέδιο και προοπτική να ανεβάσει τον πήχη της καθαρότητας του ελληνικού ποδοσφαίρου εκεί που θα πρέπει ο αντίπαλος να έχει πραγματικό σπουδαία ομάδα για να της επιβληθεί και όχι όλο το σύστημα να δουλεύει στο πλευρό του.
Ασφαλώς απαιτείται και το μίνιμουμ της συνθήκης, το δικό της γήπεδο, στο δικό της οικόπεδο, νόμιμα και δικαιωματικά. Η έδρα που κάθε σημαντική χρειάζεται για να εξελιχθεί και να διαπρέψει. Αυτό το έργο που σήμερα, με σκέψη οπισθοδρομική και δράσεις δόλιες, προσπαθούν να αποτρέψουν άνθρωποι που συσπειρώνουν κόσμο κατά της προόδου, πατώντας το ενοχλητικό κουμπί της οικονομικής κρίσης. Αυτή ακριβώς που τους βολεύει για να ενεργήσουν σκόπιμα, ύπουλα και χαοτικά.
Το γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια θα γίνει. Και η ΑΕΚ θα επιστρέψει, καθαρή και κρυστάλλινη, κερδίζοντας εντός των αγωνιστικών χώρων ακόμα και τους εξωγενείς παράγοντες όταν αυτό θα απαιτείται. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που θα της έχει συμβεί. Σε μία ιδιαίτερα δύσκολη και κρίσιμη περίοδο για τον τόπο, ένας σύλλογος που επί της ουσίας ισοδυναμεί με κοινωνικό θεσμό, επιστρέφει ισχυρός (και) για να κοντράρει τη συστημική κατάσταση του εγχώριου ποδοσφαίρου. Αυτά τα λόγια ίσως ακούγονται παχιά σε κάποιους, σύντομα όμως θα τα διαπιστώσουν μπροστά τους.
