Πείτε το από ανάγκη, πείτε το από οικονομική αδυναμία να προσελκύσει ξένους ποδοσφαιριστές εγνωσμένης αξίας- εδώ που τα λέμε οι καραβιές μισθοφόρων που αφίχθησαν στην ΑΕΚ τα τελευταία χρόνια δεν τη βοήθησαν και ιδιαίτερα να πετύχει σπουδαία πράγματα, περισσότερη εσωστρέφεια έφεραν στα αποδυτήρια- σημασία έχει ότι το σχέδιο τηρείται με συνέπεια και ευλάβεια.

Στους τρεις τερματοφύλακες και οι τρεις θα είναι Ελληνες (Αραμπατζής, Κωνσταντόπουλος, Μοσχονάς)! Στην άμυνα με εξαίρεση τους Καλά και Χέλγκασον οι οποίοι (σε πρώτη φάση τουλάχιστον) προορίζονται για αναπληρωματικοί, υπάρχουν οι Δέλλας, Μανωλάς, Κοντοές, Γεωργέας, Καράμπελας, Μπουγαΐδης, Τσουκαλάς, Εγγλέζου κι ενώ δεν έχουν ξεκαθαρίσει οι περιπτώσεις των Ματεντζίδη, Αργυρίου και Καλαμιώτη.

Ο κορμός της μεσαίας γραμμής είναι επίσης ελληνικός αφού μετά την αποχώρηση του Μίτσελ και τη διαφαινόμενη μη αντικατάστασή του, οι Καφές, Μάκος, Λαγός, Γκέντσογλου και ο πιτσιρικάς Κλοναρίδης πλαισιώνονται από τους Ντιοπ, Κάρλος, Λεονάρντο,Μπερνς και τον (μονίμως) ανεπιθύμητο Γκερέιρο ο οποίος σε πρώτη φάση δεν υπολογίζεται. Ερωτηματικό αποτελεί η περίπτωση του Αγκιριμπά.

Τέλος στην επίθεση οι Λυμπερόπουλος και Σιαλμάς αναμένεται να βρεθούν αρκετές φορές μαζί στην κορυφή της επίθεσης ενώ η εξάδα θα συμπληρώνεται από τους Μπέλεκ, Μπαχά (πιθανότατα) και τους πιτσιρικάδες Νικόλτση και Τσίτα. Το πρώτο συμπέρασμα; Οι Έλληνες ποδοσφαιριστές αποτελούν πλειοψηφία σε όλες τις γραμμές!

Γ. Γεωργιάδης, Γ. Παπαδόπουλος και Σοϊλέδης

Θα ήταν ευχής έργον η απόκτηση τουλάχιστον δύο εκ των τριών προαναφερθέντων παικτών. Ο Γ. Γεωργιάδης περιμένει καρτερικά την ημέρα που ο Θεοδωρίδης θα λογικευτεί και θα τον παραχωρήσει έναντι ενός νορμάλ ποσού στην ΑΕΚ, άλλωστε το ερχόμενο καλοκαίρι μένει ελεύθερος ενώ το εφετινό μπορεί να φύγει για ομάδα του εξωτερικού με 150.000 ευρώ.

Οι δύο πρώην του Ολυμπιακού αποτελούν κατά την ταπεινή άποψή μου εξαιρετικές περιπτώσεις παικτών αλλά ατύχησαν να συμπέσουν με την εποχή Βαλβέρδε ο οποίος είναι ξεκάθαρο ότι δεν πολυγουστάρει τους έλληνες παίκτες (δείτε επίσης τις περιπτώσεις Κατσικογιάννη, Μήτρογλου κ.α.) αν δεν είναι περιπτώσεις Τοροσίδη. Στερνή τους γνώση βέβαια, καθώς όταν τους ήθελε η ΑΕΚ όπου είναι βέβαιο ότι θα έπαιρναν υπερπολλαπλάσιες ευκαιρίες, οι γονείς τους επέλεξαν Ολυμπιακό και την πάτησαν!

Στην ΑΕΚ των χαμηλών μπάτζετ και της ανάγκης από ταλαντούχους ποδοσφαιριστές νεαρής ηλικίας, αμφότεροι θα είχαν μπόλικο χρόνο συμμετοχής, άλλωστε η ποδοσφαιρική λογική και φιλοσοφία του Χιμένεθ είναι εκ διαμέτρου αντίθετη από αυτή του Βαλβέρδε. Είναι τεχνικός που δουλεύει με τους μικρούς, τους εμπιστεύεται και τους εξελίσσει, δεν αρκείται στα έτοιμα.

Σχέδιο με θετικό πρόσημο

Συνολικά η ΑΕΚ απέχει πλέον ελάχιστα βήματα από την ολοκλήρωση του μεταγραφικού σχεδιασμού της, κι ενώ υπάρχουν ακόμα ημέρες μπροστά της ως το Σάββατο (16/7) της αναχώρησης για τη Σλοβενία. Κράτησε τους Λυμπερόπουλο και Δέλλα, κέρδισε το στοίχημα του Μανωλά, διατήρησε τον περυσινό ελληνικό κορμό και έφερε εις πέρας δύσκολες υποθέσεις αποχώρησης παικτών με υψηλές αμοιβές εκτός αυτής του Γκερέιρο.

Είτε συμφωνούμε, είτε διαφωνούμε με τις επιλογές, είτε αντιλαμβανόμαστε ότι ο πήχης των προσδοκιών έπρεπε να χαμηλώσει σημαντικά, είτε όχι, αυτό που πρέπει να αναγνωρίσουμε είναι η ταχύτητα με την οποία η ΑΕΚ έκλεισε τις υποθέσεις που αφορούν στο ρόστερ της ερχόμενης περιόδου. Είχαμε χρόνια να το δούμε αυτό, ποιος ξεχνάει τις αιφνίδιες και επιπόλαιες αλλαγές Αύγουστο μήνα, τόσο το 2008, όσο και το 2010;

Υπάρχουν ακόμα ανάγκες βέβαια... Ένας γνωστός και καταξιωμένος γκολτζής (η ΑΕΚ πράγματι παλεύει την υπόθεση του Πορτίγιο αλλά οι πιθανότητες δεν είναι με το μέρος της) θα προκαλούσε και τον ενθουσιασμό που απουσιάζει από τις τάξεις των φίλων της ομάδας, οι οποίοι ναι μεν αναγνωρίζουν ότι ενέργειες που έχουν μελετηθεί και προαποφασιστεί τηρούνται κατά γράμμα, όμως παραμένουν δύσπιστοι εξετάζοντας διεξοδικά το ρόστερ της ομάδας.

Όσον αφορά στην υπόθεση Μανωλά, ελπίζω να αποδειχθεί μία σχέση που ξεκίνησε με σκοπό να γίνει μακροχρόνια. Ο ίδιος δηλώνει αποφασισμένος να γίνει αρχηγός και πρωταθλητής κι εμείς όλοι χορταίνουμε από τα λόγια του αυτά. Οι διαπραγματεύσεις ήταν σκληρές αλλά είχαν αίσιο τέλος, με την ελπίδα ότι η ΑΕΚ βρήκε τον ηγέτη της για τα επόμενα όχι τρία, αλλά δεκατρία χρόνια (και βλέπουμε).