Έταξαν απαντήσεις αλλά έγιναν ρεζίλι
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τον Καρέρα και τους ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ που δεν αντιλήφθηκαν ποτέ σε ποια διοργάνωση παίζουν και αγώνα με τον αγώνα, έγιναν η ομάδα της απογοήτευσης του Europa League.
Έχει κι άλλο μαρτύριο άραγε στο Λέστερ; Με τέτοια συμπεριφορά και νοοτροπία, το πιθανότερο είναι το κοντέρ να γράψει και εκεί πολλά. Της το έκανε η Ζόρια στην Αθήνα, της το επεφύλασσε δύο φορές η Μπράγκα, αν οι Άγγλοι δεν το πάρουν στην πλάκα και στο σορολόπ, είναι αρκετά πιθανό να τελειώσει για την ΑΕΚ αυτή η μαρτυρική συμμετοχή της στους ομίλους του Europa League με +3 γκολ παθητικό κατά μέσο όρο, δηλαδή ανά αγώνα! Είναι που λες, καλύτερα να μην παίζατε βρε αδερφέ…
Ας δούμε όμως τι έγινε το βράδυ της Πέμπτης (3/12). Αυτοί που έλεγαν ότι θα αντιδράσουν, ή τουλάχιστον ότι θέλουν και σκοπεύουν να το κάνουν μετά το κάζο από τη Ζόρια, για ένα πράγμα σίγουρα δεν είχαν τι να απαντήσουν. Το πώς θα προστατέψουν την εστία τους για να μη γίνει ρεντίκολο. Ο Τυνήσιος Νασίμ Χνιντ, που κατά τα άλλα θέλει να παίζει καθώς ο ατζέντης του θεωρεί ότι είναι καλύτερος από τους άλλους στόπερ της ομάδας, στη φάση του 0-1 άφησε τον παίκτη του να βολτάρει στην περιοχή και να σκοράρει πιο εύκολα από ότι είχε ποτέ σκεφτεί. Ίσως να ήταν λιγότερο ενοχλητικό αν του έλεγε, ‘’άστο αδερφέ, μην κουράζεσαι, μπορώ να το βάλω εγώ για σένα’’.
Λίγο πιο δεξιά από εκείνον, ο Μιχάλης Μπακάκης πιστοποιούσε τους λόγους για τους οποίους είναι φέτος ο μπακ της ομάδας με τις λιγότερες συμμετοχές στην ΑΕΚ, πίσω από τον Παουλίνιο και φυσικά από τον Βασιλαντωνόπουλο που έχει μόνος του περισσότερες (11) από όσες μαζί οι δύο προαναφερθέντες! Οι μπαλιές στην πλάτη του διεθνούς μπακ σφύριζαν σαν σφαίρες από καλάζνικοφ σε πεδίο βολής. Για τον Τσιντώτα πάλι τι να πεις; Να ξεκινά τη σεζόν τόσο καλά και χθες να δέχεται (ξανά) δύο γκολ που ένας απλά υποφερτός τερματοφύλακας, θα ντρεπόταν να δει πάλι το βράδυ στην τηλεόραση.
Στην πρώτη φάση, μια συρτή εύκολη παράλληλη σέντρα περνά κάτω από τα πόδια του λες και παίζει με τους φίλους του τα μήλα στη γειτονιά. Στο δεύτερο, ο εκτελεστής Όρτα, ναι μεν πλασάρει από κοντινή απόσταση, περισσότερο όμως κάνει τσαφ παρά σουτάρει με τρόπο που το τέρμα δεν αποφεύγεται.
Ο Τσιντώντας για κάποιο λόγο έχει πάρει μια λανθασμένη πορεία προς τα αριστερά, τελικά απλώνει το χέρι του δεξιά και της δίνει μία να πάει πιο μέσα. Κακά τα ψέματα, αυτά τα γκολ δεν τα δέχονται, ή για να το πω πιο σωστά, απαγορεύεται να τα δέχονται τερματοφύλακες μεγάλων ομάδων.
Ο ΚΑΡΕΡΑ ΤΩΝ… ΜΗΔΕΝ ΒΑΘΜΩΝ ΘΑ ΖΕΙ ΜΑΤΣ ΜΕ ΤΟ ΜΑΤΣ
Τα ατομικά λάθη των παικτών ήταν εκτός από πολλά και πολύ γενναιόδωρα γι αυτό το επίπεδο, καταμαρτυρώντας πνευματική ανισορροπία, έλλειψη συγκέντρωσης και λανθασμένη άποψη-εικόνα για τη διοργάνωση στην οποία αγωνίζονται. Βέβαια, οι προσωπικές και ομαδικές κακές στιγμές δεν απαλλάσσουν τον Μάσιμο Καρέρα από τις δικές του ευθύνες. Ο βαθμός που παίρνει ο προπονητής στη διοργάνωση δεν είναι απλώς κάτω από τη βάση αλλά ακριβώς στο μηδέν καθώς τη μία και μοναδική καλή βραδιά της, στο διπλό της επί της Ζόρια στην Ουκρανία, η ΑΕΚ την πέτυχε με το βοηθό του στον πάγκο.
Το διάβασμα (αν πραγματικά υπήρξε τέτοιο, αν όντως δηλαδή έδωσε χρόνο ο προπονητής για να μελετήσει τα συν και τα πλην) του αντιπάλου ήταν και αυτό το βράδυ όπως ενός παιδιού που μόλις έχει αποστηθίσει την ποδοσφαιρική αλφάβητο. Οι Πορτογάλοι πατούσαν την περιοχή της ΑΕΚ όπως ήθελαν, όποτε το αποφάσιζαν και με όποιο τρόπο το επέλεγαν. Σαν να μην έγινε ποτέ το πρώτο ματς, λες και γενικότερα δεν είχε δεχθεί η ομάδα αρκετές σφαλιάρες για την αμέλειά της ώστε να παρουσιάσει και πάλι αυτή τη «ζα μαν φου» εικόνα.
Το ρεζιλίκι της ΑΕΚ στη διοργάνωση, προφανώς και δεν έχει προηγούμενο. Με 13 γκολ παθητικό και το άκρως επικίνδυνο ματς με τη Λέστερ να έρχεται, ασφαλώς και ο Καρέρα δεν μπορεί να αισθάνεται ασφαλής στον πάγκο του. Το ματς της Κυριακής αποκτά για εκείνον τη μορφή του τελικού, όπως ακριβώς και εκείνο στην Τρίπολη, καθώς έμεινε η μάχη του πρωταθλήματος για να πιαστεί από κάπου και να κρατηθεί στη θέση του. Έτσι θα ζει από εδώ και μπρος ο Ιταλός. Αγώνα με τον αγώνα και όπου βγει…