Αυτό ίσως ήταν και το πιο εύκολο παιχνίδι για την ΑΕΚ απέναντι στο Παναθηναϊκό, στη νεότευκτη έδρα της. Δεν είχε το παραμικρό πρόβλημα σε κανένα σημείο του αγώνα, είχε όλες τις απαντήσεις απέναντι σε έναν και μόνο ποδοσφαιριστή που προσπαθούσε να κάνει κάτι στο γήπεδο, στον Ιωαννίδη.

Βέβαια, ο Φώτης θα ακούει Κάλενς και θα τρέχει, διότι αν και κάποιες στιγμές έδειξε ότι είναι ένας Παναθηναϊκός μόνος του, δεν μπορεί επίσης να τον σηκώσει μόνος του στις πλάτες του. Όπως κανένας ποδοσφαιριστής δεν μπορεί να κάνει τα πάντα για μία ομάδα. Τρομερή η βελτίωσή του, δεν του έδωσε τυχαία το χέρι του ο Αλμέιδα, αλλά δεν υπάρχει και κάτι άλλο να συζητήσουμε πέρα από αυτόν για τον Παναθηναϊκό.

Η επικράτηση της ΑΕΚ ήταν καθολική, ακόμα μία απόδειξη για το πόσο καλός προπονητής είναι ο Αλμέιδα, μια επιβεβαίωση της δουλειάς του για το πώς κατάφερε να μετατρέψει ένα σύνολο το οποίο είχε μάθει να παίζει διαφορετικά, σε προσαρμογή ενός φορ που δεν είναι του γούστου του. Ενός επιθετικού ο οποίος δεν είχε προτιμηθεί δύο φορές κατά διάρκεια του καλοκαιριού, μέχρι να αποκτηθεί στο τέλος αυτού.

Η επικράτηση της ΑΕΚ ήταν εύκολη. Βάσει ενός πλάνου που ο προπονητής επιμελήθηκε με πολλή συνέπεια, έχοντας κατά νου το πώς θα περιορίσει τον αντίπαλο και ταυτόχρονα θα εκμεταλλευτεί τα διαφορετικά χαρακτηριστικά της ΑΕΚ σε σχέση με το πώς έπαιζε πέρυσι. Το 3-0 της περασμένης σεζόν, ήταν πιο δύσκολο από το φετινό 2-0. Μια ακόμα απόδειξη ότι ο προπονητής αυτός μπορεί να διαχειριστεί διαφορετικά δεδομένα από αυτά που αρχικά έχει υπολογίσει.

Ξανά με απουσίες απέναντι σε έναν πλήρη αντίπαλο, ξανά με τόσα πολλά ερωτήματα για το πώς η ομάδα θα μπορεί να είναι, όταν θα είναι καλά ο Λαμέλα και ο Μαρσιάλ. Ο Αλμέιδα δουλεύει με αυτούς που έχει, δίχως να το κάνει ζήτημα. Προφανώς αυτό δεν συμβαίνει διότι είναι και η δική του δουλειά που προκαλεί τέτοιες απώλειες, όμως είναι διαβασμένος και έτοιμος. Είναι ο καλύτερος προπονητής που είχε η ΑΕΚ από τότε που χαιρόταν την περίοδο Μπάγεβιτς στο τιμόνι της.

Κι όμως είναι πρώτη, έχοντας πετάξει 4 βαθμούς απέναντι στη Λαμία και στην Athens Kallithea. Με τα αυτονόητα να έχουν συμβεί, θα είχε πάρει απόσταση από την κορυφή. Όπως και πέρυσι, όταν κυριαρχούσε στα ντέρμπι, αλλά μέσα από δικά της ματς έχασε το πρωτάθλημα.

Όμως θα είναι μέχρι το τέλος μέσα σε αυτό και φέτος. Δεν υπάρχει περίπτωση με αυτόν τον προπονητή να παραδώσει πνεύμα και τίτλους δίχως να το παλέψει μέχρι την τελευταία μέρα. Αυτό είναι το νόημα, αυτό είναι το μήνυμα. Τα υπόλοιπα, τα αγωνιστικά, τα είδατε όλοι. Έπαιζε ένα ντέρμπι η ΑΕΚ απέναντι σε ένα αντίπαλο που δεν έδειχνε ότι μπορεί να σταθεί σε ντέρμπι. Και νίκησε εύκολα...