Για τον ξύπνιο Οφρυδόπουλο δεν περισσεύει κανείς

Ένα από τα μεγάλα λάθη του Αργύρη Γιαννίκη στη διάρκεια της τόσο αμφιλεγόμενης θητείας του στην ΑΕΚ, ήταν ο διαχωρισμός των παικτών. Έδειχνε με τον τρόπο του, ξεκάθαρα, σε ποιους υπολόγιζε, αφήνοντας εκτός εξίσωσης όλους όσοι δεν υπηρετούσαν το πλάνο του.

Ένα πλάνο που δεν διαπιστώσαμε ποτέ στον αγωνιστικό χώρο ως κάτι συγκεκριμένο, γιατί εν τέλει αποδείχτηκε ότι ήταν ένας ποδοσφαιρικός αχταρμάς. Καμία συνέπεια αγωνιστική, τίποτα που να θυμίζει ένα δουλεμένο σχέδιο.

Με τον τρόπο αυτό κατάφερε να προκαλέσει απογοήτευση σε ποδοσφαιριστές, έως και να τους δημιουργήσει την πεποίθηση ότι έχει πρόβλημα και εμμονή μαζί τους. Δημιούργησε αντιπάθειες στα αποδυτήρια, τα χώρισε σε στρατόπεδα και προκάλεσε εύλογη απορία σε πολλούς παίκτες για τη μέθοδο με την όποια τους αξιολογούσε και χρησιμοποιούσε.

Πολλοί, λοιπόν, χάρηκαν με την αποχώρηση του, διότι από ένα σημείο κι έπειτα, είχαν παρατήσει και την προσπάθεια. Αυτό ήταν το δικό τους λάθος. Ασυγχώρητο. Αλλά όταν για παράδειγμα είσαι ο Τάνκοβιτς και ο προπονητής σε χρησιμοποιεί κατ' εξακολούθηση στις καθυστερήσεις των αγώνων ως αλλαγή, αλήθεια με ποια φλόγα και ποια διάθεση να παίξεις γι' αυτόν;

Ο Οφρυδόπουλος έχει ως αποστολή να οδηγήσει την ΑΕΚ στην Ευρώπη

Ο Σωκράτης Οφρυδόπουλος φέρεται πιο έξυπνα. Άλλωστε δεν είναι ένας προπονητής ο οποίος ήρθε για να μείνει, αλλά για να φέρει εις πέρας μία πολύ συγκεκριμένη αποστολή. Να οδηγήσει την ΑΕΚ στην Ευρώπη.

Είναι ξεκάθαρο, μετά και τα σημερινά αποτελέσματα, πόσο πιο αγχωτική και δύσκολη θα είχε γίνει η κατάσταση για την Ένωση, αν δεν είχε κερδίσει τον Αστέρα Τρίπολης. Πόσο πιο εκνευριστικά θυμωμένα θα ήταν τα αποδυτήρια αν και εκείνος είχε τραβήξει ένα δρόμο χρησιμοποίησης συγκεκριμένων παικτών και απαξίωσης άλλων, όπως έκανε ο προκάτοχος του.

Σε αυτή την τελευταία μάχη που έχει απομείνει στην ΑΕΚ για να περισώσει την αγωνιστική αξιοπρέπειά της και να μην υποθηκεύσει την επόμενη σεζόν, αυτός που οδηγεί την κούρσα πρέπει να είναι έξυπνος και λειτουργικός, αποστειρωμένος από κολλήματα και αντιπάθειες.

Για τον τωρινό προπονητή της ΑΕΚ δεν περισσεύει κανείς. Αυτό είναι το μήνυμά του μέσα από τη συγκεκριμένη αναμέτρηση, με τα ρίσκα που πήρε και τις επιλογές που έκανε.

Ο προπονητής δουλεύει προς μια σωστή κατεύθυνση

Με το να χρησιμοποιήσει τον Χατζισαφί στην αρχική ενδεκάδα σε ρόλο κεντρικού χαφ και να βγάλει το Μάνταλο στο ημίχρονο επειδή δεν βλεπόταν. Με το να περάσει στο γήπεδο τον Γέβτιτς και να δώσει χρόνο συμμετοχής, σε καίριο σημείο του αγώνα, στον Τάνκοβιτς τον οποίον ο προηγούμενος προπονητής είχε του κλώτσου και του μπάτσου.

Είναι ξεκάθαρο ότι θέλει να περάσει στα αποδυτήρια το μήνυμα, πως όποιος δουλεύει και προσπαθεί, πραγματικά θα ανταμείβεται. Ότι θα διαμορφώσει την ομάδα πάνω στα χαρακτηριστικά των παικτών αν εκείνοι έχουν τη διάθεση να βοηθήσουν και δεν θα τους βάζει τιμωρία στη γωνία και με το ένα πόδι όρθιο, επειδή δεν ταιριάζουν σε ένα πλάνο που υπάρχει μόνο στη φαντασία του και όχι στην πραγματικότητα.

Θα δυσκολευτεί πάρα μα πάρα πολύ η ΑΕΚ για να εξασφαλίσει το ευρωπαϊκό εισιτήριο της επόμενης σεζόν. Ενδεχομένως και να μην τα καταφέρει, διότι είναι τόσο προβληματική και κακοδουλεμένη που θα χρειαστεί και τις συγκυρίες με το μέρος της. Το σίγουρο είναι όμως ότι ο προπονητής δουλεύει προς μια σωστή κατεύθυνση, αυτή της συσπείρωσης, της ενότητας και της αξιοποίησης όλων των όπλων που έχει στη διάθεσή του.

Είναι αδύνατον να τον κρίνουμε προπονητικά και θα είναι πολύ άδικο να του φορτώσουμε το οτιδήποτε, αν η διαδικασία δεν πάει καλά. Μπορούμε όμως πολύ γρήγορα σε αυτή την πρώτη φάση γνωριμίας μαζί του, να του αναγνωρίσουμε ότι έχει στο μυαλό του να φέρει εις πέρας την αποστολή αξιοποιώντας ότι διαθέσιμο υπάρχει. Και συνήθως, έτσι οι μάχες κερδίζονται.