Γυμνός δεν κρύβεσαι
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την πλευρά που πρέπει να απασχολήσει την ΑΕΚ πέραν της επίτευξης των άμεσων στόχων. Απαιτούνται παίκτες με πολύ ανώτερη ποιότητα αν θέλει να κάνει πρωταθλητισμό και οι αδυναμίες είναι εμφανείς.
Εντάξει, δεν πέσαμε και από τα σύννεφα. Σίγουρα υπάρχουν και εκείνοι που ονειροβατούσαν σε όλη τη διάρκεια της σεζόν, θέλοντας να πιστεύουν είτε από υπερβολική αγάπη για την ομάδα, είτε επειδή το τάισμα ανακριβών και αναληθών προσεγγίσεων για την ποιότητα του ρόστερ δεν είχε σταματημό και ασκούσε επιρροή στη σκέψη τους, ότι η δομή της φετινής ΑΕΚ ήταν για πολύ μεγάλα πράγματα.
Εγώ θα πω ότι ακόμα και αυτά που έχουν καταφέρει οι συγκεκριμένοι παίκτες, με όλες αυτές τις διοικητικές - προπονητικές αντιφάσεις της τρέχουσας σεζόν και βάσει των αληθινών δυνατοτήτων τους, συνιστούν υπέρβαση για την (συνολική) ποιότητα του ρόστερ. Επίσης ο Μανωλάς δεν είναι ο μάγος που κάποιοι φαντάζονταν ή προσπαθούσαν να παρουσιάσουν, ουσιαστικά εκθέτοντας τον ίδιο δίχως εκείνος να φέρει την παραμικρή ευθύνη.
Ένας απαραίτητος κασκαντέρ των τελευταίων στιγμών είναι, ο καλός στρατιώτης που προσπαθεί να κρατήσει ενωμένα τα αποδυτήρια και να περισώσει την κατάσταση. Κακώς του φορτώνουν αναγεννησιακές ικανότητες και αστροφυσικές μεθοδολογίες. Δεν μιλάει με τον Θεό, ούτε έχει το κοκαλάκι της νυχτερίδας. Αφήστε που μέσα στη θολούρα του εκστόμισε και αυτό που δεν έπρεπε να πει: « 100 φορές να το δοκιμάσει ο Ροντρίγκεζ, δεν θα το βάλει αυτό το γκολ». Δεν το πετάς αυτό... Διότι δεν θα το έλεγες αν αντί του εξαιρετικού ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ, κάτι αντίστοιχο θα είχε πετύχει ο Βάργκας ή ο Μπαρμπόζα. Unfair!
Στην ουσία του πράγματος...
... ακόμα και τα καλύτερα να συμβούν στα 5+1 (διότι ο τελικός παραμένει στον αέρα) ματς που έχει μπροστά της η ΑΕΚ, τα δεδομένα υπάρχουν και φωνάζουν για όσους θέλουν να δουν, να ακούσουν και να ερμηνεύσουν σωστά και ψύχραιμα. Το απόλυτο νικών να έρθει στη συνέχεια, μαζί και η κατάκτηση του Κυπέλλου, όταν είσαι γυμνός δεν μπορείς να κρύβεσαι πίσω από ένα φύλλο συκής. Καλά ήταν μέχρι εδώ, η ομάδα θα το παλεύει όσο και όπως μπορεί μέχρι το τέλος, όμως οι απαιτήσεις είναι πολύ μεγαλύτερες.
Σύνολο το οποίο προσδοκά να κάνει πρωταθλητισμό, πρέπει καταρχάς να θωρακίζεται στη θέση του τερματοφύλακα. Ο Μπαρόχα είναι ένας γκολκίπερ με κάποια συγκεκριμένα προτερήματα αλλά και χτυπητές αδυναμίες. Σίγουρα δεν είναι αυτός που μπορείς να εμπιστευθείς ως πρώτο και να «οικοδομήσεις» γύρω του ομάδα που θα διεκδικήσει τον τίτλο. Η άμυνα χρειάζεται επίσης στόπερ - ηγέτη, ακόμα έναν κεντρικό αμυντικό υψηλού επιπέδου και αριστερό μπακ. Κοινώς διατηρείς ως βασικό τον Γκάλο, στηρίζεις Κολοβέτσιο μαζί με τους δύο σέντερ μπακ που θα αποκτηθούν και τα υπόλοιπα τα αλλάζεις.
Στη μεσαία γραμμή οι Σιμόες και Γιόχανσον χρειάζονται έναν ποιοτικό παρτενέρ, ιδίας ή και ανώτερης ποιότητας. Δεν είμαι σε θέση να πω αν σε τέτοιον έχει τη δυνατότητα να εξελιχθεί ο Ζουκουλίνι και ποιες είναι οι προϋποθέσεις παραμονής του μετά την κατάληξη της υπόθεσης Πογέτ. Το βέβαιο είναι ότι η ΑΕΚ έχει ανάγκη από ακόμα έναν κεντρικό χαφ υψηλών επιδόσεων.
Μεσοεπιθετικά οι αλλαγές πρέπει να είναι ριζικές. Τουλάχιστον δύο εξτρέμ καλύτεροι από τους υπάρχοντες και ένας φορ που δεν θα βγαίνει ποτέ από την ενδεκάδα, η κολώνα της γραμμής κρούσης, ο στράικερ των πολλών γκολ και όχι μια λύση που θα παραπέμπει σε λαχείο. Σε αυτή τη θέση, όπως και σε εκείνη του γκολκίπερ, απαγορεύονται τα ημίμετρα. Η φετινή σεζόν είναι απόλυτα διδακτική. Αυτά για την ενδεκάδα. Διότι λύσεις ποιοτικές, περισσότερες από τις υπάρχουσες, θα πρέπει να εντοπιστούν 2-3 και για τον πάγκο.
Πρωτίστως βέβαια...
... αυτός που θα αναλάβει τα ηνία της ομάδας, θα πρέπει να προέρχεται από ψηλότερο ράφι και στηριχθεί με πράξεις. Σε αυτόν τον τομέα, βάσει των ονομάτων που ακούγονται ως υποψήφια για τον πάγκο της Ένωσης, προκύπτει η διάθεση για κάτι δυνατό. Ελπίζω και θέλω να πιστεύω ότι αυτός που στο τέλος θα διαψευστεί για τις προθέσεις της ΑΕΚ να ενισχυθεί με ποδοσφαιριστές ποιότητας, ικανούς για να κάνουν πρωταθλητισμό, θα είναι ο Πογέτ.
Αυτό βέβαια θα κριθεί μέσα στα γήπεδα στους επίσημους αγώνες και όχι στα τέλη του Αυγούστου επειδή θα έχει ολοκληρωθεί η μεταγραφική περίοδος. Από τα όσα ως σήμερα διαπιστώνουμε, η ΑΕΚ κινείται εκ νέου στην ελεύθερη αγορά, αναζητώντας καλούς ποδοσφαιριστές που δεν θα δεσμεύονται με άλλες ομάδες. Η διαφορά έγκειται στο ότι δείχνει πρόθεση να προσφέρει υψηλότερα συμβόλαια για να «χτυπήσει» περιπτώσεις παικτών με καλύτερα βιογραφικά από τους υπάρχοντες, όπως επί παραδείγματι ο Ταβάρες ή ο Τσιγκρίνσκι.
Η αλήθεια είναι ότι κάτι σημαντικότερο από την ανέγερση του γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια δεν μπορεί να υπάρχει αυτή την περίοδο της ζωής στον πλανήτη ΑΕΚ. Ωστόσο ο κόσμος θέλει να απολαύσει και λίγο ποδόσφαιρο, να το ζήσει με χαρά. Ζητεί μια ομάδα ανταγωνιστική, ένα σύνολο το οποίο θα πείθει ότι όντως μπορεί να πατήσει στα χνάρια της ποδοσφαιρικής Ενωσης που κοντεύουμε όλοι να ξεχάσουμε, εκείνης στις αρχές της δεκαετίας του ’90.
Ή έστω της μεταγενέστερης που έχασε τον τίτλο στα χαρτιά το 2008. Αυτοί είναι οι πολλοί στους οποίους οι λίγοι αποδίδουν γκρίνια! Δεν είναι έτσι φίλοι μου... Είναι που θυμόμαστε την ΑΕΚ να παίζει το καλύτερο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα και μετρούσαμε τις ημέρες αντίστροφα σαν φυλακισμένου μέχρι να πάμε ξανά στο γήπεδο. Τόσο απλό και χωρίς εμπάθειες ή αντιπάθειες...
Photo Credits: Action Images