Ήταν ακόμα ένα παιχνίδι στο οποίο η ΑΕΚ θα μπορούσε να έχει ένα άνετο 3-0 από το ημίχρονο. Έκανε τα εύκολα δύσκολα και στο δεύτερο 45λεπτο έβαλε τον εαυτό της στη διαδικασία να έχει κατά νου ότι μπορεί να πάθει το ίδιο που της συνέβη πριν από δύο εβδομάδες, κόντρα στην Κηφισιά.

Το απέφυγε σχετικά εύκολα και χωρίς να δεχτεί φάση που θα μπορούσε να διαλύσει το εύθραυστο 1-0 που είχε αποκτήσει πολύ νωρίς στον αγώνα. Το πλήρωσε τότε, το απέφυγε σήμερα, ποιος ξέρει όμως τι θα συμβεί αύριο; Μάλλον τίποτα κακό αν είναι τόσο υποψιασμένη όσο σήμερα.

Υπάρχουν στιγμές στο παιχνίδι της ομάδας που η μπάλα μεταφέρεται τόσο γρήγορα από κίτρινο μαύρο σε κιτρινόμαυρο πόδι που ομολογουμένως εκστασιάσεζαι από αυτό που βλέπεις. Δημιουργούνται όμως και οι στιγμές μέσα στο παιχνίδι που σε κάνουν να νιώθεις ότι ανά πάσα στιγμή αυτό που έχεις ως πλεονέκτημα, μπορεί να σου γυρίσει μπούμερανγκ.

Είναι μια πολύ ροκ ομάδα η ΑΕΚ του Αλμέιδα, έτσι τη μάθαμε και έτσι μας αρέσει να τη βλέπουμε, κατανοώντας τα ρίσκα που παίρνει υπέρ της παραγωγής. Προφανώς φαίνεται ότι στην πορεία, θα το φέρει εκεί που πρέπει για να διεκδικήσει το πρωτάθλημα στα play offs σε φουλ φόρμα. Είναι άλλωστε αυτή που μας έχει δείξει ότι μπορεί να το κάνει.

Οι απουσίες τρέχουν σαν το νερό. Λίγα λεπτά πριν από την έναρξη του αγώνα μάθαμε ότι ο Πόνσε δεν γινόταν να ξεκινήσει στην αρχική ενδεκάδα γιατί έχασε προπονήσεις μέσα στην εβδομάδα.

Ήταν ικανός να τρέξει για μερικά λεπτά. Ξέραμε επίσης ότι ο Αραούχο είχε επίσης ένα ζήτημα της τελευταίας στιγμής που τον άφησε εκτός αποστολής. Τα γεγονότα αυτά σε συνδυασμό με την απώλεια του Γκαρσία και την έλλειψη εμπιστοσύνης του Αλμέιδα στον Φαν Βερτ, έφεραν τον Τσούμπερ σε θέση φορ. Και αυτός έκανε ξανά τη δουλειά, όπως συνηθίζει εδώ και καιρό.

Το ποδόσφαιρο που παίζει η ΑΕΚ έχει ένα πολύ συγκεκριμένο μοτίβο. Είναι πιο συμπαγής στα ντέρμπι διότι ο αντίπαλος θέλει να την αντιμετωπίσει στα ίσια οπότε δεν κρύβεται στο καβούκι του, ενώ είναι πολύ πιο επίφοβη στην γκέλα όταν αντιμετωπίζει αντιπάλους χαμηλότερης δυναμικής, οι οποίοι ψάχνουν τη μία φάση στο παιχνίδι που θα την πληγώσουν και τίποτα περισσότερο.

Όσο λοιπόν η ίδια δεν καθαρίζει εύκολα αυτά τα παιχνίδια, θα ζει με τον κίνδυνο να χάνει βαθμούς που μπορεί να της κοστίσουν στην πορεία. Στα Γιάννενα πάντως πήρε αυτό που έπρεπε, με καλύτερη τακτική συμπεριφορά και προσήλωση εν συγκρίσει με το πώς ήταν στα τελευταία λεπτά του παιχνιδιού με την Κηφισιά.

Αυτό που φάνηκε για τουλάχιστον 60 λεπτά στο παιχνίδι της ομάδας στα Ιωάννινα, είναι ότι η ΑΕΚ αρχίζει να χαϊδεύει το γκάζι. Πέρυσι, τέτοια εποχή, ξεκίνησε η μεγάλη αντεπίθεση για να ανατρέψει την διαφορά των -8 βαθμών από τον Παναθηναϊκό. Μπήκε με πολύ μεγάλη ένταση από τον Δεκέμβριο και μετά στα παιχνίδια που είχε μπροστά της και κατάφερε στα τέλη του Ιανουαρίου να έχει κλείσει την ψαλίδα και μάλιστα, για ένα μικρό διάστημα, να περάσει και μπροστά. Οι ομάδες του Αλμέιδα συνηθίζουν να το κάνουν αυτό και ήδη στα Ιωάννινα πήραμε το πρώτο μήνυμα της αντεπίθεσης.

Οι τραυματισμοί θα υπάρχουν αλλά αυτοί που θα παίζουν, σίγουρα θα είναι πλήρεις δυνάμεων. Κι ασχέτως τι δείχνει η βαθμολογία, η ανθεκτικότητα της ΑΕΚ παρά πολλά προβλήματα που αντιμετωπίζει, καθώς επίσης η πληρότητα που έχει σε λύσεις και επιλογές την καθιστούν ως ένα πολύ δυνατό άρμα για την κατάκτηση του τίτλου. Γιατί όχι και του ντάμπλ ξανά.