Η ΑΕΚ μαθαίνει ξανά τον εαυτό της μέσα από νίκες

Ο ενθουσιασμός κάθε νίκης, όταν αυτή συνεχίζει την ακολουθία ενός σερί, είναι ικανός να απομακρύνει τον προβληματισμό για την εικόνα μιας ομάδας.

Αποχωρώντας από το Ολυμπιακό στάδιο, η ΑΕΚ, έχοντας πετύχει την τέταρτη συνεχόμενη επικράτησή της στη Super League Interwetten, είχε κάθε δικαίωμα να νιώθει ευτυχισμένη. Αν όμως θέλει να δει την πραγματικότητα, το συγκεκριμένο παιχνίδι απέναντι στον Άρη είχε όλα τα στοιχεία ώστε να τελειώσει αλλιώς.

Εκείνη ήταν εύστοχη στις ευκαιρίες που της παρουσιάστηκαν, ο αντίπαλος έβρισκε το τέρμα της με περισσότερη συχνότητα και καλύτερες προϋποθέσεις, όμως μπροστά από αυτό στεκόταν ένας τύπος που έλεγε μονίμως όχι.

Ο Τσίτσαν Στάνκοβιτς είναι επιπλέον ένας καλός λόγος για τον οποίο η ΑΕΚ δικαιούται να χαίρεται διότι κατάφερε να αποτρέψει το ανάποδο αποτέλεσμα. Αν κάτσουν όμως όλοι μαζί να ξαναδούν το ματς και ειδικά ο προπονητής της, θα διαπιστώσουν ότι ήταν ένα παιχνίδι το οποίο θα μπορούσε μία μέρα μετά να σηκώνει συζήτηση για αρκετούς λάθος λόγους.

Από την άλλη, σε ένα μαραθώνιο αγώνων και όταν πλέον η συζήτηση γίνεται για το πρωτάθλημα και την προσπάθεια κατάκτησης του από την ίδια την ομάδα ποδοσφαιριστές της, νίκες όπως αυτή σου δείχνουν τον δρόμο για να έχεις αυτογνωσία.

Μέσα στο περιβάλλον ηρεμίας της επόμενης ημέρας και όχι γύρω από μία κουβέντα για το τι πήγε στραβά και η ομάδα έχασε έδαφος, είναι σαφώς πιο εύκολο να μιλήσεις για όσα δεν έγιναν σωστά και να ψάξεις τη βελτίωση με στόχευση στα λάθη. Μετά από πολύ καιρό η ΑΕΚ έχει το χρόνο και την ηρεμία να αλλάζει το παιχνίδι της μέσα από μία παραγωγική διαδικασία. Φτιάχνει το ποδόσφαιρό της, κερδίζοντας.

Έχει πράγματα να κρατήσει από το συγκεκριμένο παιχνίδι. Όπως το γεγονός ότι μετά την αποβολή του Μήτογλου και το γρήγορο γκολ του Άρη, παρέμεινε ψύχραιμη, συμπαγής και παθιασμένη για να πάρει το ματς. Αυτά είναι τα στοιχεία που μετρούν και κάνουν τη διαφορά όταν είσαι με την πλάτη στον τοίχο και ο αντίπαλος σε πιέζει ασφυκτικά.

Έχει και πράγματα που πρέπει να μελετήσει, αναζητώντας τις απαντήσεις στο γιατί ο αντίπαλός της κέρδισε 13 κόρνερ, ενώ εκείνη κανένα ή στο πώς κατάφερε να εμφανιστεί τόσο άχρωμη και άνευρη στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου, ενώ ο αντίπαλος βρισκόταν πίσω στο σκορ με δύο γκολ διαφορά.

Κοντολογίς, οι δύσκολες νίκες απέναντι σε αντιπάλους που έχουν ορθώσει ανάστημα και σε ένα βαθμό αδικήσει τους εαυτούς τους, δεν αποτελούν μονάχα λόγο για να αισθάνεσαι όμορφα αλλά και αφορμή για να κοιτάξεις τι δεν έκανες καλά.

Έχει όμως ομολογουμένως μεγάλη σημασία το γεγονός ότι ο κόσμος αποχώρησε από το γήπεδο ευχαριστημένος, έχοντας διασκεδάσει και με την ελπίδα ότι η εικόνα της ομάδας θα βελτιωθεί μέσα από τη δουλειά που ένας νέος προπονητής καλείται να κάνει.

Δεν είναι κακό ότι η ΑΕΚ νίκησε έχοντας πολλά πράγματα ακόμα που πρέπει να διορθώσει να βασανίζουν το μυαλό της, αντιθέτως αυτό δείχνει ότι αρχίζει να χτίζει χαρακτήρα μέσα από τα ίδια τα προβλήματά της. Και το κάνει νικώντας.