(Η ΑΕΚ) μοιάζει με ωραίο deja vu
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου σημειώνει τα κοινά στοιχεία της τωρινής κατάστασης που η ΑΕΚ βιώνει με εκείνη του Ιανουαρίου του 2017, όταν έπρεπε να πιάσει πάτο για να ξαναβγεί στον αφρό.
Θυμίζει πολύ την περίοδο εκείνη. Ηταν τότε που η ΑΕΚ, τσακισμένη ψυχολογικά και αγωνιστικά, με αποδυτήρια σε κατάσταση σήψης, με μια πολυεπίπεδη εικόνα παράδοσης και τη διοίκηση να παραδέχεται τα λάθη της, αναζητούσε τον ίσιο δρόμο. Τότε που επιστρατεύτηκε αυτός που παλαιότερα είχε αναγορευτεί σε "παπατζή", ενώ εκείνη την περίοδο χαρακτηρίστηκε "κασκαντέρ" και "αλεξιπτωτιστής". Άκουγε (και ακούει) στο όνομα Μανόλο Χιμένεθ.
Μια παρόμοια κατάσταση παρέλαβε και ο Μάσιμο Καρέρα. Όπως εκείνος που οδήγησε την ΑΕΚ στην κατάκτηση του τίτλου μετά από 24 χρόνια αναζήτησης του ιερού δισκοπότηρου, έτσι και ο τωρινός προπονητής της ομάδας, ανέλαβε την Ένωση μετά από δύο τεχνικούς οι οποίοι πέρασαν πολύ πιο χαμηλά από το ύψος των απαιτήσεων. Ο πρώτος (Καρντόσο) κατάφερε τον πρόωρο εκτροχιασμό της και ο δεύτερος (Κωστένογλου) απέτυχε να την επαναφέρει στις ράγες. Σε αντίστοιχους ρόλους (τότε), υπήρξαν ο Κετσπάγια και ο Μοράις.
Μοιάζει με ένα όμορφο deja vu αυτό που συμβαίνει και δεν είναι μόνο οι λειτουργικές παρεμβάσεις του Καρέρα σε μια κακοφτιαγμένη συνταγή που πείθουν ότι πρόκειται για κανονικό προπονητή, για να συνηγορήσει σε αυτό. Είναι και η συνύπαρξή του με έναν τεχνικό διευθυντή ο οποίος διαθέτει γνώση, εμπειρία και τρόπους για να ανοίξει τις πόρτες που θα βοηθήσουν τον Καρέρα ώστε να δημιουργήσει κάτι άρτιο ποδοσφαιρικά, μετά τα όσα μας έκαναν να ξεχάσουμε τη σημαίνει κανονικότητα.
Θυμηθείτε και αυτό… Τότε, με τον Ντάνιελ Μαϊστόροβιτς στο ρόλο που σήμερα ο Ιλια Ιβιτς κατέχει, η ΑΕΚ κατάφερε αρχικώς να "προσγειώσει" στην Ελλάδα τους Αραούχο και Βράνιες, Γενάρη μήνα και ακολούθως, να χτίσει το καλοκαίρι του 2017 το ρόστερ που κατέκτησε το πρωτάθλημα και διέγραψε θαυμαστή και αήττητη πορεία στο Europa League. Όπως τότε, έτσι και τώρα, η Ένωση έπρεπε να καταποντιστεί εκ νέου στον πάτο του βαρελιού για να ψάξει την αναρρίχηση στον αφρό. Ας ελπίσουμε ότι συμβαίνει ξανά, ότι δε ζούμε απλά μια ψευδαίσθηση…
ΤΟ "ΜΑΖΙ" ΤΩΝ ΙΒΙΤΣ - ΚΑΡΕΡΑ ΚΑΙ Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΝΙΣΧΥΣΗ
Το αναμφίβολα ενθαρρυντικό σημείο της ιστορίας, είναι η συνύπαρξη δύο ανθρώπων που προφανέστατα έχουν βρει τους απαιτούμενους κώδικες επικοινωνίας και θέλουν να πετύχουν μαζί. Συμπερασματικά κι επειδή έχω αρκετή γνώση από όλες τις συνεργασίες προπονητών και τεχνικών διευθυντών της ΑΕΚ σε όλη αυτή τη διαδρομή από το 2013 έως σήμερα, σε πρώτη φάση έχω το πάτημα να υποστηρίξω ότι η τρέχουσα δείχνει να είναι πιο αρμονική και από εκείνη των Χιμένεθ - Μαϊστόροβιτς που έφερε το πρωτάθλημα. Διότι μεταξύ τους, υπήρξαν και ισχυρές διαφωνίες.
Εδώ οι ρόλοι είναι ακόμα πιο ξεκάθαροι. Ο Καρέρα είναι ένας προπονητής που ξέρει ότι ο Ίβιτς θα τον ακούσει και θα φροντίσει ώστε να ικανοποιηθούν τα θέλω του, δίχως να υποδείξει συγκεκριμένους ποδοσφαιριστές, την ώρα που ο τεχνικός διευθυντής εμφανίζει τους παίκτες στο τραπέζι, έχει τον τελευταίο λόγο στις αποφάσεις, αλλά ταυτόχρονα επιχειρεί να είναι όσο το δυνατόν πιο κοντά σε αυτό που έχει υποδείξει ο τεχνικός της ομάδας.
Δεν είπε τυχαία ο Ιταλός ότι " ο Σιμάνσκι είναι ακριβώς αυτό που θέλαμε, ένας μέσος με ένταση", βγάζοντας επί της ουσίας το καπέλο στον Ίβιτς. Είτε πιάσει ο Πολωνός στην ΑΕΚ, είτε όχι, ο τεχνικός διευθυντής έφερε έναν ποδοσφαιριστή ακριβώς με τα χαρακτηριστικά που ο προπονητής της ΑΕΚ του ζητούσε. Κι εκεί ακριβώς βρίσκεται όλη η ουσία της ιστορίας, στη σημασία που δίνουν και οι δύο στη μεταξύ τους συνεργασία με σκοπό τη βελτίωση της ομάδας.
Ασφαλώς, με έναν παίκτη ο οποίος φέρνει στοιχεία τα οποία έλειπαν, διαφορά δεν γίνεται. Απαιτούνται πολλές ακόμα προσθήκες ποιότητας, κάποιες τώρα εφόσον αυτό είναι εφικτό και ακόμα περισσότερες το καλοκαίρι ώστε να εκκινήσει η ΑΕΚ το επόμενο πρωτάθλημα με στόχο το μίνιμουμ της απαίτησης: να είναι μια ομάδα σοβαρή, ανταγωνιστική, εντός στόχων έως το τέλος και όχι σάκος του μποξ από το μήνα Νοέμβριο.
Κλείνω με δύο λόγια για τον Τάνκοβιτς, το ενδιαφέρον για τον οποίο και τη δεύτερη προσπάθεια της ΑΕΚ για την απόκτησή του, ενημερωθήκατε αποκλειστικά από το Sport24.gr. Παίκτης εν ενεργεία διεθνής, ελεύθερος, με διάθεση να έρθει στην ομάδα, περίπτωση καλά δουλεμένη από τον Ιβιτς, με στοιχεία που απουσιάζουν μεσοεπιθετικά και σπουδαίο μέλλον μπροστά του για να φέρει 4 και 5 φορές πίσω τα λεφτά που θα πάρει για 2-3 χρόνια συμβολαίου, απλά απαγορεύεται να χαθεί για μια μικρή διαφορά στο οικονομικό. Απλά απαγορεύεται.