X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Η ΑΕΚ, ο Μανόλο και το μαστίγιο

Δεν είμαι καθόλου βέβαιος ότι η ψυχανάλυση της περασμένης Δευτέρας στα Σπάτα και οι... ομοβροντίες του Χιμένεθ στις τελευταίες δύο προπονήσεις θα κάνουν καλύτερους κάποιους ποδοσφαιριστές. Ούτε ασφαλώς ότι μια μεμονωμένη νίκη στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό θα αλλάξει τη διαμορφωθείσα πραγματικότητα.

Οι μέτριοι θα συνεχίσουν να αποδίδουν σύμφωνα με τις περιορισμένες δυνατότητές τους. Οι αδιάφοροι ίσως ταρακουνηθούν για λίγο και στο φόβο να χάσουν τη βόλεψή τους και τις παχυλές αμοιβές τους, ενδέχεται για 1-2 αγώνες να δείξουν μεγαλύτερο ζήλο και την απαιτούμενη υπευθυνότητα.

Κι εκείνοι που πραγματικά διαθέτουν την (αγωνιστική και ψυχολογική) ποιότητα να σηκώσουν το βάρος αυτής της φανέλας θα συνεχίσουν να είναι (αριθμητικά) ελάχιστοι στο συγκεκριμένο ρόστερ για να ανατρέψουν όλα τα εις βάρος της ΑΕΚ δεδομένα...

Η κοροϊδία αφήνει μία γεύση, έχει ένα αποτέλεσμα

Αυτοί που πάλι θα νιώσουν εξαπατημένοι θα είναι οι φίλοι της ομάδας, Αυτοί που τόσα χρόνια στήριξαν την προσπάθεια από το υστέρημά τους, αυτοί οι οποίοι ήταν οι βασικοί χορηγοί μιας κατάστασης που οδήγησε σε... πολυεπίπεδη χρεοκοπία και απαξίωση. Αγωνιστική, ηθική, διοικητική. Αυτοί που πλέον αρχίζουν μαζικά να απόσχουν από το γήπεδο διαπιστώνοντας ότι λίμνη όχι απλώς δεν μεγάλωσε, αλλά έγινε βούρκος.

Οφείλουμε να είμαστε ειλικρινείς: η τίμια, ανιδιοτελής και πολλές φορές πάνω από τις δυνάμεις του στάση και δράση του Σταύρου Αδαμίδη, δυστυχώς δεν είναι από μόνη της αρκετή για να πείσει ή έστω να καθησυχάσει το μέσο ΑΕΚτζή, όταν η ομάδα ετοιμάζεται για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό ούσα ήδη 11 βαθμούς πίσω του!

Κι ασφαλώς το μαστίγιο που κραδαίνει τις τελευταίες ημέρες ο Χιμένεθ δεν λειτουργεί ως μαγικό ραβδάκι το οποίο θα κάνει τον Λεονάρντο να σταματήσει να τρέμει και τη σκιά του όταν παίζει σε επίσημο ματς, θα μεταλλάξει τον Πατσατζόγλου στα 31 του σε μοντέρνο μπακ-χαφ, θα μεταμορφώσει τον Νασούτι σε καλύτερο στόπερ από τον Μαϊστόροβιτς, θα μετατρέψει τον Έντερ σε νέο Λυμπερόπουλο ή τον Καράμπελα σε νέο Κασάπη κ.ο.κ.

Η νίκη απλώς θα κουκουλώσει τις πληγές

Ωραία... Κι ας υποθέσουμε ότι η ΑΕΚ παίρνει το τρίποντο στο ντέρμπι (εδώ που τα λέμε δεν έχει κι άλλη επιλογή). Τι θα αλλάξει; Απολύτως τίποτα... Κάποιοι θα παραμυθιαστούν ότι πνέει άνεμος αλλαγής, κάποιοι θα πανηγυρίσουν για επιπλέον 2-3 ημέρες για τη νίκη επί ενός αντιπάλου που κάθεται στο λαιμό του (αεκτζή) οπαδού, ακόμα περισσότερο από το 2008 κι εντεύθεν και την ιστορία με το «χάρτινο» πρωτάθλημα. Η ομάδα όμως θα παραμένει η ίδια...

Η πραγματικότητα δεν αλλάζει. Αυτή η ΑΕΚ είναι κακώς δομημένη και σημασία δεν έχει πλέον να αναζητούμε τους υπαίτιους. Ευθύνονται πολλοί και οι βάσεις για την κατάπτωση μπήκαν το καλοκαίρι του 2008 με την αναίτια, αδικαιολόγητη κι εν πολλοίς καταδικαστική διάλυση εκείνης της ομάδας, της πρωταθλήτριας των γηπέδων. Το θέμα είναι τι μπορεί να γίνει από εδώ και πέρα

Να μιλήσουμε και για το ενδεχόμενο ήττας και τη διαφορά των 14 βαθμών που θα επιφέρει; Αφήστε το, δεν θέλω ούτε να το σκέφτομαι...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ