Δίχως να υπάρχουν περιθώρια για άσχημο αποτέλεσμα μετά τις νίκες του Ολυμπιακού και του ΠΑΟΚ, η ΑΕΚ είχε να διαχειριστεί και το σύνηθες άγχος που την κατέβαλε σε ανάλογες περιπτώσεις τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα παιχνίδια της είχαν τον χαρακτήρα του 'must win'. Τελικά αν πετύχαινε και αυτό, το να μην κατακτήσει δηλαδή τους τρεις βαθμούς με τέτοια υπεροχή απέναντι στον Ιωνικό, δεν θα οφειλόταν στην πίεση της ανάγκης για επικράτηση αλλά στην παροιμιώδη τσαπατσουλιά της στις κάμποσες φορές που βρέθηκε με υπεραριθμία μέσα στην περιοχή του αντιπάλου της.

Τέλος καλό όλα καλά για εκείνη με ένα πανέμορφο γκολ σε εκτέλεση από τον Πέτρο Μάνταλο και ακόμα πιο ευφυές στη δημιουργία του, σε μία φάση που σπανίως βλέπουμε από την ΑΕΚ και για την οποία άπαντες στον πάγκο αλλά και όσοι παρακολούθησαν τον αγώνα από την τηλεόραση θα πρέπει να αναφώνησαν ''επιτέλους!'' και ''αλληλούια!'' μαζί.

Ήταν προϊόν μίας εντυπωσιακής ανάπτυξης με overlap από τον Κλεμάν Μισελέν μετά την κάθετη του Νόρντιν Άμραμπατ και πετυχημένη ασίστ από τον Γάλλο ο οποίος για πρώτη φορά φέτος φανέρωσε αυτό που φημίζεται ως δυνατό σημείο στο παιχνίδι του. Ήταν η παρθενική ασίστ του σε επίσημο ματς της ομάδας και γενικότερα η πιο ολοκληρωμένη επιθετική προσπάθειά του από τότε που εμφανίστηκε στην Ελλάδα. Ας ελπίσουμε ότι αυτή ήταν μόνο η αρχή για έναν παίκτη που τον τελευταίο μήνα μοιάζει να μπαίνει όλο και περισσότερο στο νόημα.

Σωστό διάβασμα, πιστή εφαρμογή σχεδίου

Κατά τα άλλα, η ΑΕΚ ήταν σωστά στημένη στον αγωνιστικό χώρο από την αρχή έως το τέλος του παιχνιδιού, είχε περισσότερη ένταση από άλλες φορές σε ένα μικρότερο γήπεδο και έλαβε σημαντικό boost από τον πάγκο της όταν ο Γιαννίκης ξεκίνησε τη διαδικασία των αλλαγών, ώστε στα τελευταία 25 λεπτά του αγώνα όχι απλώς να μην κινδυνεύσει ή να αγχωθεί με το ρευστό 1-0, αλλά και να κρατήσει τον Ιωνικό σε μόνιμη θέση άμυνας.

Της έλειψαν τα γκολ που θα έδιναν μεγαλύτερη έμφαση στη συνολικά καλή απόδοση της, ωστόσο αυτό που μετρά περισσότερο είναι το αποτέλεσμα και σε δεύτερο βαθμό ότι για τρίτο συνεχόμενο ματς πρωταθλήματος, κράτησε την εστία της ανέπαφη. Κάτι που συμβαίνει για πρώτη φορά φέτος και συνολικά είχε να το πετύχει ξανά εδώ και περίπου έναν χρόνο και συγκεκριμένα από το πρώτο δεκαπενθήμερο του περασμένου Ιανουαρίου, όταν νίκησε κατά σειρά τους Παναιτωλικό, Λαμία και Άρη δίχως να δεχθεί τέρμα.

Ο προπονητής και το επιτελείο του είχαν "μετρήσει" καλά το ματς και σε καμία των περιπτώσεων η ΑΕΚ επέτρεψε στον αντίπαλο να πιστέψει ότι θα μπορούσε να της δημιουργήσει προβλήματα σαν κι αυτά που έκαναν μεγάλη ζημιά στο ίδιο γήπεδο, σε ΠΑΟΚ και Άρη. Ή Ένωση δεν έχασε στιγμή τον έλεγχο του αγώνα, ουδέποτε απειλήθηκε σοβαρά και περιόρισε σε μια ανούσια και επίμονη σε φλύαρες ενέργειες τον καλύτερο ποδοσφαιριστή του Ιωνικού, Αίας Άοσμαν.

Δυσκολίες ένεκα της απουσίας σημαντικών ποδοσφαιριστών όπως ο Σιμόες και ο Μοχαμάντι δεν αντιμετώπισε καθώς οι αντικαταστάτες τους ανταποκρίθηκαν επάξια στις απαιτήσεις του αγώνα, ενώ συνολικά όλοι όσοι έπαιξαν, υπηρέτησαν με ακρίβεια την τακτική που ο προπονητής ανέλυσε πριν από το παιχνίδι. Ήταν μία εύκολη νίκη ή όποια δεν αντικατοπτρίζεται στο τελικό σκορ.