Η ΑΕΚ στα χρόνια της παράνοιας

Πως μπορείς να μην αναγνωρίσεις στον οπαδό που ξεκίνησε από την Κρήτη, την Αθήνα ή τη Ρόδο για να βρεθεί στις εξέδρες του Καυταντζογλείου, το δίκαιο της αγανάκτησής του για αυτό που του επιφύλασσε η αγαπημένη ομάδα του.

Και πως να μην παραδεχθείς ότι όλοι οι απλοί άνθρωποι που έχουν στερηθεί οικονομικά για να υποστηρίξουν τη νέα προσπάθεια που γίνεται υπό την εποπτεία και καθοδήγηση του Δημήτρη Μελισσανίδη, έχουν κάθε λόγο να γκρινιάζουν και να απαιτούν αλλαγές εδώ και τώρα!

Κατανοητά όλα αυτά. Δυστυχώς όμως ενώ γη μπορεί να γυρίζει σε μία ημέρα, δεν αλλάζουν όσα γίνονται πάνω σε αυτήν εξίσου γρήγορα. Και οι παθογένειες της ΑΕΚ, με πιο απειλητικές (παραδοσιακά πια) την εσωστρέφεια και το εκ των έσω ροκάνισμα, έχουν βγάλει ρίζες οι οποίες δεν αφαιρούνται από τη μία μέρα στην άλλη. Ναι, ο κόσμος να γκρινιάξει, να δυσανασχετήσει να εκδηλώσει την οργή του, η οποία από χθες ξεχειλίζει. Ποιος όμως θα τον κατευθύνει σωστά τώρα στις στιγμές της μεγάλης κρίσης; Ποιος θα τον πείσει ότι κάτι αλλάζει, ότι όλα όσα γίνονται εντός κι εκτός των Σπάτων χαρακτηρίζονται από υγιείς προσπάθεια και συνεργασία και όχι μόνο από αστοχία ή ασχετοσύνη;

Εκτός αν δεν είναι έτσι... Εκτός αν έχουν δίκιο όλοι εκείνοι που σήμερα πανηγυρίζουν επειδή λέει είχαν προβλέψει εδώ και καιρό ότι ο Δέλλας δεν είναι κανονικός προπονητής, και ο Μπάγεβιτς με τον Λυμπερόπουλο τα έκαναν όλα στραβά κατά τον καλοκαιρινό σχεδιασμό του ρόστερ. Αν είναι έτσι λοιπόν, αν όντως αυτοί που (και) σήμερα σκυλεύουν πτώματα για να προβάλουν τη δικαίωσή τους και τις ασυναγώνιστες (και μαντικές συνάμα) ποδοσφαιρικές γνώσεις τους, τότε η ΑΕΚ οφείλει να το επικοινωνήσει. Ας τα σαρώσει όλα λοιπόν ο πρόεδρος, ας δώσει αίμα σε εκείνους που διψούν... Και ας πούμε όλοι μαζί «φτου και από την αρχή» στηρίζοντας ένα νέο πλάνο. Αρκεί να το ξέρουμε!

Η αλλαγή στρατηγικής

Έτσι συμβαίνει γιατί έτσι τους επιτρέπεται... Όταν άνθρωποι οι οποίοι επί μήνες έβαζαν πλάτες στον κάθε Δημητρέλλο (τυχαίο το όνομα, ο συγκεκριμένος άλλωστε δεν είχε ποτέ κακές προθέσεις) με τη δικαιολογία ότι «τρέχει και προσπαθεί» σήμερα βγάζουν ανεπαρκή τον Δέλλα, κακοδιαχειριστή τον Λυμπερόπουλο άρα και βασικό υπεύθυνο τον Μπάγεβιτς καθώς υπό τη δική του σκέπη λειτουργούν και εργάζονται, καταλαβαίνει κανείς ότι εντός της ΑΕΚ εξακολουθεί να κυκλοφορεί η ακατανίκητη και αδηφάγα παράνοια. Η κριτική είναι απαιτητή, αλλά ποιος δεν γνώριζε αλήθεια το περασμένο καλοκαίρι ότι η περίπτωση του Δέλλα εμπεριέχει ρίσκο (και μάλιστα μεγάλο) ή ότι ο Μπάγεβιτς και ο Λυμπερόπουλος αναλάμβαναν πόστα με τα οποία δεν είχαν καταπιαστεί ποτέ στο παρελθόν;

Αν λοιπόν είναι ανεπαρκείς, λίγοι, ξεροκέφαλοι ή οτιδήποτε άλλο τους καταλογίζεται σήμερα (εμμέσως ή με τρόπο άμεσο), ας τους απομακρύνει ο Μελισσανίδης και ας καταφύγουμε σε παλιές μεθόδους ανθρώπων που έστηναν μαγαζιά και παραμάγαζα εντός της ΑΕΚ για ίδιον όφελος. Δεν γίνεται όμως να φταίει μόνο ο ένας και ας είθισται να πληρώνει ο προπονητής τη νύφη. Ή όλοι ή κανείς, διότι τέτοια ήταν η φιλοσοφία με την οποία ξεκίνησε τούτη η ιστορία το περασμένο καλοκαίρι.

Εν κατακλείδι, η ΑΕΚ πρέπει να ξεκαθαρίσει τα πράγματα. Και υπάρχει επικεφαλής πλέον, ισχυρός και γνώστης στη διαχείριση ποδοσφαιρικών ομάδων για να το πράξει. Ο κόσμος θέλει να ξέρει τι πρέπει να περιμένει και πάνω από όλα θέλει να δει ποδόσφαιρο. Είναι το μοναδικό αλάθητο πάνω από το οποίο πρέπει να ενσκήψει η διοίκηση, να το επεξεργαστεί, να το αναλύσει και να του δώσει την απάντηση. Είμαστε αυτοί, κάνουμε αυτό, στοχεύουμε εκεί. Το να καθυβρίζονται, να σπιλώνονται και να κατακρεουργούνται άνθρωποι που κάποτε αποκαλούνταν σημαίες, δεν τιμά την ίδια την ΑΕΚ πρωτίστως. Και ναι... Το μεγάλο αφεντικό πρέπει να τρίξει τα δόντια. Σε όλους όμως. Κι εφόσον αποφασίσει ότι η ομάδα των επικεφαλής θα συνεχίσει ως έχει, πρέπει να τους προστατέψει και να τους ενισχύσει.

ΥΓ. Δεν πουλάω πνεύμα και δεν δίνω κατευθύνσεις. Γράφω αυτά που αισθάνομαι και αναλύω τον τρόπο με τον οποίο (ευτυχώς για εμένα) με βοήθησαν να σκέφτομαι άνθρωποι του ποδοσφαίρου και παιδιά που επί σειρά ετών επέδειξαν ήθος και αφοσίωση, ασχέτως αν σήμερα βρίσκονται εντός ή εκτός ΑΕΚ. Αισθάνομαι τυχερός που με καθοδήγησαν στο να έχω αυτές τις προσεγγίσεις και να μην βιάζομαι, πιο πολύ από όλα όμως διότι μου έδωσαν την ευκαιρία να κατανοήσω πως λειτουργεί μία ομάδα και τι είναι ποδόσφαιρο. Κάθε αντίθετη άποψη είναι ασφαλώς δεκτή και συζητήσιμη. Άλλωστε σε τούτο το κείμενο αναφέρομαι σε αυτά που εγώ πιστεύω και διαπιστώνω και δεν διεκδικώ κανένα αλάθητο. Για μένα αυτό το έχουν μόνοι οι φίλοι της ομάδας που σήμερα αισθάνονται ξανά ριγμένοι.