Το τέλος εποχής της παρέας που συστάθηκε το καλοκαίρι του 2013 ώστε γύρω της (σύμφωνα με το τότε πλάνο πάντα) να οικοδομηθεί η νέα εποχή της ΑΕΚ, σηματοδοτήθηκε με την παραίτηση του Τραϊανού Δέλλα. Την τρίτη κατά σειρά μετά από εκείνες των Λυμπερόπουλου και Ζήκου.

Ακόμα κι αν κάποιος θέλει να πειστεί ότι όλα τα βάρη για τις επιλογές που έκαναν (ή δεν έκαναν γιατί δεν μπορούσαν) πρέπει να πέσουν επάνω τους, η αποτυχία θέλει δύο. Στρογγυλεύοντας λοιπόν την κατάσταση, το ορθό είναι να πούμε ότι εν τέλει δεν ταίριαξαν τα χνώτα τους, δεν κατάφεραν να συνεργαστούν όπως θα ήθελαν και όλοι μαζί απέτυχαν.

Η δίχως εγωισμούς παραδοχή των διοικητικών λαθών θα ωφελήσει την ΑΕΚ. Διότι εκτός των τειχών της, η κατάσταση είναι έκρυθμη και την ευθύνη γι αυτό τη φέρουν ακέραια εκείνοι που λαμβάνουν τις αποφάσεις. Το αν ο Άρθο είναι όντως παικταράς όπως ο Μελισσανίδης είπε, ή αν ο Βάργκας και ο Μπουονανότε έπρεπε να παίζουν περισσότερο, θα μας το δείξει ο επόμενος προπονητής. Δεν γίνεται όμως να μιλάμε σοβαρά όταν παρουσιάζουμε τις προαναφερθείσες δικαιολογίες ως τους αποκλειστικούς λόγους που η ιστορία δεν πήγε ως σήμερα καλά…

Την αλήθεια δεν πρέπει να τη φοβάσαι. Αν τη διαβάσεις σωστά, θα σε ανταμείψει. Είναι ο καθρέφτης των λαθών σου, ο πραγματικός σύμμαχός σου εφόσον της κλείσεις το μάτι και την ακούσεις, αν την καταλάβεις και της επιτρέψεις να σε καθοδηγήσει. Ωραία, ο Δέλλας έφυγε, εξαφανίστηκε μαζί του και ένας σημαντικός λόγος για να διχάζονται οπαδοί., μαλώνοντας για την προπονητική επάρκειά του. Θα τον ξεχάσουν και θα στηρίξουν τις ελπίδες τους στον επόμενο. Εσείς όμως ως ΑΕΚ, δεν οφείλετε να αναγνωρίσετε τα δικά σας λάθη; Τι δεν κάνατε σωστά όλο αυτό το διάστημα; Ήταν όλα τα αγωνιστικά ανοσιουργήματα που κατεγράφησαν, σφάλματα ενός και μόνο ανθρώπου;

Ο κίνδυνος των αποδυτηρίων

Καταλαβαίνουμε (ελπίζω πολλοί) ότι με την κατάσταση που δημιουργήθηκε και με τις ατάκες που εξώθησαν τον Δέλλα σε παραίτηση, έπεσε επιπλέον νερό στο μύλο της συζητήσεις για την ενότητα των αποδυτηρίων. Υπάρχουν ξένοι που θεωρούσαν ότι ο Δέλλας ευνοούσε τους Ελληνες. Γιγαντώθηκε η πίστη τους σε αυτό μετά τα τελευταία γεγονότα.

Ο Άρθο για παράδειγμα, τώρα που έμαθε ότι ο Μελισσανίδης τον θεωρεί παικταρά, είναι λογικό να περιμένει ότι στο επόμενο ματς θα είναι βασικός γιατί ο κακός απερχόμενος προπονητής δεν θα είναι εκεί. Κι αν ο Μανωλάς τον αφήσει στον πάγκο; Μήπως τότε σκεφτεί «κάτι δεν πάει καλά εδώ, αυτοί παίζουν με τα νεύρα μου».

Αντιστοίχως ο Ελληνας που θα μείνει στην απέξω, θεωρητικά ας πούμε ο Τζανετόπουλος, θα έχει άδικο αν σκεφτεί ότι «ορίστε, εγώ την πλήρωσα τη νύφη για να παίξει αυτός». Δεν θα είναι όλο αυτό δημιούργημα της ίδιας της ΑΕΚ εις βάρους του εαυτού της;

Οι αποφάσεις και τα αποτελέσματα τους θα αποδείξουν το μέγεθος της κατανόησης προσωπικών λαθών που ξεπέρασαν τις αρμοδιότητες του προπονητή. Από το ποιος θα έρθει, πως θα αποδώσουν μαζί του οι υπάρχοντες, ποιες θα είναι οι μεταγραφές του Ιανουαρίου, θα καταλάβουμε πολλά. Σίγουρα η υπομονή θα είναι και σε αυτή την περίπτωση απαραίτητη.

Αντιλαμβάνομαι ότι πολλοί αισθάνεστε ότι μέσα σας στερεύει, όμως πάντα βρίσκεται αποθέματα. Η σελίδα γύρισε, ας ελπίσουμε για το καλό και τη συνεχή βελτίωση της ΑΕΚ. Σε όλα τα επίπεδα…