Η ΑΕΚ της υπέρβασης

Είναι η ΑΕΚ η ομάδα των υπερβάσεων; Η απάντηση είναι εύκολο να δοθεί. Με όλα όσα της έχουν συμβεί φέτος, εξακολουθεί να στέκεται στο ύψος των περιστάσεων και να απαντά σε όλες τις αμφισβητήσεις.

Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους και είναι εν τέλει αυτά που στήνουν στους τοίχους όλες τις αμφισβητήσεις, καλόβουλες και μη. Προσέξτε:

* Αύγουστο μήνα, με την υπόθεση του Αραούχο ανοιχτή ακόμα, με όχι ιδιαίτερα καλούς οιωνούς καθώς ήταν αρχές του μήνα, ο εξαιρετικός κατά τη διάρκεια της θερινής προετοιμασίας Γιακουμάκης τραυματίζεται. Μένει εκτός για τρεις μήνες...

* Ο Τσιγκρίνσκι, έχοντας ξεκινήσει εντυπωσιακά τη σεζόν, διαγράφοντας εξαιρετικές εμφανίσεις στα ευρωπαϊκά ματς, κλήθηκε να περάσει για δεύτερη φορά την πόρτα του χειρουργείου, για διορθωτική επέμβαση στον πήχη του αριστερού χεριού του.

* Αποκτάται ο Κονέ, εμφανώς ανέτοιμος για να μπει σε αγωνιστική δράση καθώς είχαν περάσει περίπου έξι μήνες από τον τελευταίο επίσημο αγώνα στον οποίο συμμετείχε. Του παίρνει περίπου τρεις μήνες για να εισέλθει σε αγωνιστικούς ρυθμούς.

* Ο Βασίλη Μπάρκας υποβάλεται σε χειρουργείο στο χέρι, μετά από σοβαρό τραυματισμό του στην προπόνηση, ύστερα από σύγκρουση με τον Βινίσιους.

* Ο Τάσος Μπακασέτας χάνει όλο το βασικό στάδιο της θερινής προετοιμασίας λόγω σοβαρού προβλήματος στο γόνατο.

* Ο Πέτρος Μάνταλος τραυματίζεται και διαβαίνει για δεύτερη φορά την πόρτα του χειρουργείου. Ρήξη χιαστών ξανά...

* Ο Γιάκομπ Γιόχανσον, παθαίνει το ίδιο. Αίφνης η ομάδα μοιάζει να κόβεται στα δύο. Όλοι, συμπεριλαμβανομένου και του υπογράφοντος, θεωρούμε ότι η ΑΕΚ δεν θα μπορέσει να σηκώσει κεφάλι, έχοντας απολέσει τη ραχοκοκαλιά στη μεσαία γραμμή της.

* Ο Ούρος Τσόσιτς, τραυματίζεται, υποφέρει από οστικό οίδημα, αδυνατεί να ανταποκριθεί στη θεραπεία της κορτιζόνης (όπως αποκαλύπτει το Sport24) και επιστρέφει στις προπονήσεις μετά από δυόμισι μήνες.

Σήμερα που μιλάμε, εκτός μάχης έχουν τεθεί οι Λόπες και Κονέ. Ενώ μέσα στη σεζόν, προβλήματα (τραυματισμών και συμπεριφορών) η ομάδα αντιμετώπισε με τον Βράνιες, τον Σιμόες, τον Λαμπρόπουλο (που δεν ήταν παρών στην καλοκαιρινή προετοιμασία), τον Λόπες, τον Κλωναρίδη, τον Γκάλο, τον Γαλανόπουλο, τον Αραούχο...

ΣΤΑ ΤΡΕΧΟΝΤΑ...

Αγώνα με τον αγώνα, η ΑΕΚ χάνει και έναν ποδοσφαιριστή. Αν αυτό συνεχιστεί, το πρόβλημα θα λάβει διαστάσεις μη αναστρέψιμες. Εδώ κρύβεται και η απάντηση στην απορία πολλών για τις διαδοχικές αλλαγές του Χιμένεθ στο βασικό σχήμα. Μετά την απώλεια του Λόπες, προστέθηκε ακόμα μία, αυτή του Κονέ. Ουδείς μπορεί να προβεί σε εκτίμηση για το πότε θα επιστρέψουν, η λογική λέει ότι δεν θα είναι διαθέσιμοι για τα ματς του Φλεβάρη.

Και αναμφίβολα, στο σημείο αυτό, η διαχείριση των υπαρχόντων σε συνδυασμό με την προσπάθεια να παραμείνει αναλλοίωτη η εικόνα της ομάδας, συνιστούν ισορροπίες λεπτές για τις τακτικές προσεγγίσεις του Μανόλο Χιμένεθ. Ο Ισπανός καλείται να διατηρήσει την ομάδα άκρως ανταγωνιστική, αντιμετωπίζοντας ένα κάρο αναποδιές. Του συμβαίνει από την αρχή της σεζόν (Γιακουμάκης, Κονέ, Μάνταλος, Γιόχανσον, Τσιγκρίνσκι, Τσόσιτς), του συμβαίνει και τώρα. Αυτό που ο Ισπανός καταφέρνει, το να διατηρεί την ομάδα άκρως ανταγωνιστική οποιαδήποτε απώλεια κι αν υπάρξει, είναι ομολογουμένως γεγονός εντυπωσιακό.

Με ακόμα πιο επίπονες καταστάσεις να ακολουθούν, καθώς τα δύο ματς κάθε εβδομάδα έχουν ακόμα δρόμο. Η ΑΕΚ καταφέρνει να είναι παρούσα μπροστά σε όλες τις μεγάλες προκλήσεις και ασφαλώς δεν θέλει να αφήσει πιο πίσω την ευρωπαϊκή ευκαιρία. Ο λόγος ξεπερνά το πρεστίζ, είναι αφενός οικονομικός και αφετέρου ζήτημα συγκομιδής βαθμών που θα ενισχύσουν τη θέση της ομάδας στην επιμέρους βαθμολογία της ΟΥΕΦΑ.

ΚΑΘΕ ΜΑΤΣ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΑΧΗ

Εννέα στροφές πριν από το φινάλε. Με την ΑΕΚ, μετά από χρόνια πολλά, δεκατρία για την ακρίβεια από την τελευταία φορά (2004-05) που παρουσιάστηκε τέτοια περίοδο ενεργή διεκδικήτρια του τίτλου στις πράξεις, όχι στα λόγια. Διότι ακόμα και το 2008, όταν στερήθηκε στα χαρτιά τον τίτλο που κέρδισε μέσα στα γήπεδα από τον ΟΣΦΠ, τον Ιανουάριο δεν ήταν μέσα στο παιχνίδι τόσο όσο είναι σήμερα ή ήταν σε εκείνον του 2005. Μπροστά της, έχει μόνο μάχες.

Δύσκολες, απαιτητικές και με το επιπρόσθετο άγχος των 24 ετών (τόσα θα συμπληρώνονται τον ερχόμενο Ιούνιο) να βαραίνει τις πλάτες παικτών οι οποίοι καταδιώκονται από το φάντασμα του παρελθόντος, επιχειρώντας να «χτίσουν» το δικό τους παρόν και μέλλον. Η ΑΕΚ έχει προπονητή ο οποίος εμπνέει, υλικό που συνεχώς εμφανίζει νέους ήρωες και «κατατροπώνει» τις απρόβλεπτες αναποδιές που προκύπτουν, ενίσχυση από το εξαιρετικό εντός των αποδυτηρίων κλίμα. Θα έπρεπε να έχει περισσότερη οπαδική συσπείρωση.

Ωστόσο δεν έχει δικό της γήπεδο και το ΟΑΚΑ απειλεί να γίνει (και) φέτος η εκατόμβη της με πεταμένους βαθμούς, όπως της συνέβη στα παιχνίδια με τον Ατρόμητο και τον Απόλλωνα. Πέντε χαμένοι πόντοι σε ματς που ήταν εμφανώς καλύτερη και απώλεσε σωρεία ευκαιριών, πληρώνοντας εν τέλει το άγχος που την «έπνιξε» όσο ο χρόνος κυλούσε ενάντιά της. Κατάσταση που ξεπερνιέται πολύ πιο εύκολα όταν διαθέτεις ποδοσφαιρική έδρα και κοινό που να στέλνει την ανάσα του στο αφτί του αντιπάλου, μέχρι να τον λυγίσει. Το βασικό δηλαδή πλεονέκτημα των ΠΑΟΚ και Ολυμπιακού. Η ΑΕΚ χθες τα κατάφερε, καλείται να κάνει το ίδιο και με την Ξάνθη.

ΤΟΥ ΜΑΝΟΛΟ Η ΣΦΡΑΓΙΔΑ

Τα πλεονεκτήματα του Χιμένεθ εντοπίζονται στους ξεκάθαρους ρόλους που έχει αποκτήσει πλέον η Ένωση και στην εμπιστοσύνη την οποία μετά από ένα έτος δουλειάς, απολαμβάνει πλέον από το διοικητικό περιβάλλον του συλλόγου. Στην επιστροφή του στο αθλητικό κέντρο των Σπάτων, διανύοντας απόσταση πεντέμισι χρόνων από την τελευταία φορά και ευρισκόμενος στην εκκίνηση της δεύτερης θητείας του στην ποδοσφαιρική ΑΕΚ, αφίχθη με την ετικέτα του «κασκαντέρ» να σταμπάρει το προπονητικό πέτο του, αντίκρισε ένα σύνολο με ικανοποιητικό υλικό, δουλεμένο όμως σε καμένη γη.

Ο Ισπανός έφερε την ΑΕΚ στα μέτρα του, την κατέστησε ανθεκτική ανασταλτικά και ικανή επιθετικά, επιτρέποντας στους ξεχωριστούς ποδοσφαιριστές που διαθέτει στο τρίτο κομμάτι του γηπέδου, να παίζουν ελεύθερα και πολλές φορές να αυτοσχεδιάζουν μέσα από συνεργασίες που δεν είναι απαραίτητα δουλεμένες στις προπονήσεις, αλλά προκύπτουν από την ευφυΐα τους. In MANOLO we trust!