Ύστερα από πέντε αγωνιστικές στο πρωτάθλήμα της Β’ Εθνικής (όταν επιτέλους με το καλό αρχίσει), η ΑΕΚ θα έχει δώσει τέσσερα ματς εκτός έδρας αντιμετωπίζοντας κατά σειρά τους Παναιγιάλειο, Χανιά, Αχαρναϊκό και Παναχαϊκή.

Σαφώς δεν πρόκειται για έδρες που θα πρέπει να τρομάζουν, από την άλλη όμως, βάσει της εικόνας που παρουσίασε η Ένωση στα τελευταία δύο ματς που έδωσε και κόλλησε στο 0-0 (για το Κύπελλο με Πανθρακικό και το φιλικό κόντρα στη Λαμία) δεν τρομάζει και η ίδια τους (μελλοντικούς) αντιπάλους τους. Τουναντίον δείχνει ότι είναι αντιμετωπίσιμη…

Δεν θέλει και πολύ να αντιστραφεί το κλίμα… Και εντάξει, οι άλλοι ας τη βλέπουν του χεριού τους, δικαίωμά τους είναι και ποδόσφαιρο χωρίς έξτρα στόχο δεν έχει και ιδιαίτερο νόημα για τις ομάδες αυτού του επιπέδου. Το θέμα είναι να μην εγκατασταθεί σύνδρομο εντός της ΑΕΚ με αυτή την (προσωρινό θέλω να πιστεύω) αδυναμία να παράξει επιθετικό ποδόσφαιρο και να φτάσει στο γκολ όταν παίζει εκτός έδρας και ως επί το πλείστον σε γήπεδα με κοινό δυναμικό και δίψα για την έκπληξη.

Από τη στιγμή που οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές επιμένουν ότι θα παρουσιαστούν απόλυτα έτοιμοι στα επίσημα ματς και δεν θα δώσουν άλλον αέρα και δικαιώματα, εγώ δεν έχω λόγο να αμφιβάλω. Και επίσης κατανοώ τη βαρεμάρα του κάθε Μάνταλου, Κολοβέτσιου, Λαμπρόπουλου, Αραβίδη (κλπ.) που αντιμετωπίζουν την εφετινή σεζόν ως ένα αναγκαίο κακό και μία κατάσταση προσωρινή για τις καριέρες τους. Το περίεργο θα ήταν να ίσχυε το αντίθετο, να ζούσαν δηλαδή με χαρά τα καταναγκαστικά φιλικά ματς με ομάδες που στο παρελθόν δεν προέκυπταν ποτέ στο χάρτη της ΑΕΚ τέτοια εποχή.

Ο όρος που είναι αδιαπραγμάτευτος

Το πόσο όμως θα τους επηρεάσει αυτή η κατάσταση, θα φανεί την ημέρα που θα πατήσουν το χορτάρι στο γήπεδο του Αιγίου και θα κληθούν να παρουσιάσουν ανωτερότητα ώστε να κατακτήσουν το μοναδικό αποτέλεσμα που θα έχει νόημα για εκείνους και την ομάδα στο συγκεκριμένο ματς. Προσωπικά, όπως και πέρυσι, δεν πιστεύω σε αήττητα, μόνο νίκες και τέτοια κουραφέξαλα.

Γκέλες θα γίνουν, στραβά απογεύματα θα προκύψουν, πολλά δεν θα είναι. Ωστόσο η νίκη στην πρεμιέρα φαντάζει τούτη τη στιγμή ως όρος αδιαπραγμάτευτος. Διότι η συνέχεια θα γίνει επικίνδυνη και ανησυχητική. Χώρια τη μουρμούρα και την καταστροφολογία που θα θεριέψει, άλλωστε τέτοιες καταστάσεις, η ΑΕΚ της έχει μόνιμα στο DNA της.

Ως ομάδα επιπέδου Σούπερ Λίγκας όπως η ίδια (και δικαίως βάσει του έμψυχου υλικού της) παρουσιάζει τον εαυτό της, η Ένωση δεν μπορεί να έχει άλλη αποστολή από το ένα δυνατό ξεκίνημα, με καλό ποδόσφαιρο, όσο πιο πολλά γκολ μπορεί και νίκες πειστικές. Για να ξεφύγει μόνη της και γρήγορα από τη μίνι ανησυχία της εσωστρέφειας που άρχισε να κυκλοφορεί τις τελευταίες ημέρες στα Σπάτα.