Η αλλοίωση της επιθετικής ικανότητας της ΑΕΚ και το παράπονο που δικαιούται να έχει
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την αδυναμία της ΑΕΚ να καθαρίσει παιχνίδια που φέρνει ξεκάθαρα στα μέτρα της αλλά και την άρνηση ενός καθαρού πέναλτι και αποβολής.
Μπλόκο για την ΑΕΚ στο Αγρίνιο, διπλό μάλιστα. Μπλόκο γιατί για ακόμα ένα παιχνίδι, σε συνέχεια των περυσινών αντίστοιχων συμβάντων αλλά και ταυτόσημων φετινών, κατάφερε να αδικήσει τον εαυτό της, μπλόκο όμως και από μια διαιτητική απόφαση που την αφήνει σφοδρώς και δικαίως παραπονούμενη.
Ο διαιτητής Πουλικίδης αρνήθηκε πέναλτι-μαρς στον Ρομπέρτο Περέιρα το οποίο θα συνιστούσε και κόκκινη κάρτα για τον τερματοφύλακα του Παναιτωλικού, Τσάβες, ενώ ο VAR (Τσακαλίδης), ελέγχοντας μια φάση στην οποία υπάρχει διπλή ανατροπή, τόσο ψηλά όσο και χαμηλά, δεν τον κάλεσε να την ξαναδεί.
Το να χάνεις σημαντικές ευκαιρίες, κάποιες μάλιστα πολύ κλασικές, το να είσαι ευάλωτος στις αντεπιθέσεις του αντιπάλου, ακόμα και το να δέχεσαι γκολ παίζοντας με παίκτη λιγότερο και κόντρα στη ροή του παιχνιδιού -όπως συνέβη στα περίπου τρία λεπτά που ο Βίντα δεχόταν ξανά πρώτες βοήθειες στο ματωμένο κεφάλι του καθώς η πρώτη περίδεση δεν ήταν καλή- δεν σημαίνει ότι πρέπει να στερηθείς τα αυτονόητα, δηλαδή ένα ξεκάθαρο πέναλτι που θα σου έδινε την καλύτερη δυνατή ευκαιρία που μπορεί να υπάρξει σε ένα παιχνίδι για να προηγηθείς.
Είναι κάτι διαφορετικό οι ποδοσφαιρικές εξηγήσεις, από τις αποφάσεις που προκαλούν προβληματισμό και το αίσθημα της αδικίας. Για να πάμε και στο ποδοσφαιρικό κομμάτι, ήταν το τρίτο παιχνίδι φέτος που η ΑΕΚ σπατάλησε πολλές καθαρές ευκαιρίες για γκολ αφήνοντας πίσω της πολύτιμους βαθμούς, αυτή τη φορά μάλιστα τρεις ολόκληρους. Τεράστιο το πλήγμα, αδιαμφισβήτητο το πισωγύρισμα.
Η ομάδα έπαιξε ακόμα πιο ορθολογικά από ό,τι σε άλλα καλά παιχνίδια της, υπήρχαν στιγμές με πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας -έως το 60'- ώστε να μην υφίσταται μόνον ένας καρμπόν τρόπος στην προσπάθεια για το γκολ, δηλαδή μόνο το ψάξιμο του Πιερό.
Φάσεις υπήρξαν, όχι όμως καθαρό μυαλό
Είχε απέναντί της ένα πούλμαν το οποίο αποφάσισε να ξεμυτίσει λίγο περισσότερο στο δεύτερο ημίχρονο, να βρει μία καλή στιγμή όταν η ΑΕΚ άρχισε να παίρνει περισσότερα ρίσκα και το γκολ στη δεύτερή του όταν εκείνη έπαιζε με παίκτη λιγότερο. Ακόμα και αυτό συνιστά μια υπερβολική καθυστέρηση και λάθος αντιμετώπιση από το πάγκο της ομάδας.
Έπρεπε να δοθεί η εντολή να υπάρχει εγκράτεια στην αλόγιστη επιθετική προσπάθεια εκείνων των στιγμών μέχρι να επιστρέψει ο Βίντα, ενώ όπως είπε και ο προπονητής ήταν μεγάλο το διάστημα που ο Κροάτης δεχόταν την περιποίηση του ιατρικού επιτελείο της ομάδας, αφήνοντάς την με 10 παίκτες.
Φάσεις για την ΑΕΚ υπήρξαν και μετά το γκολ του Παναιτωλικού, όμως όχι καθαρό μυαλό, παρά περισσότερη βιασύνη και άγχος. Μαζί και η επιλογή να παίξουν ο Λιβάι και ο Γκατσίνοβιτς με μόλις δύο προπονήσεις αλλά να αγνοηθεί ο πολύ αποτελεσματικός Τσούμπερ, που δεν γίνεται, κάποιες αμαρτίες θα πληρώνει για να μην τον βλέπει πια ο Αλμέιδα με τους προαναφερθέντες ανέτοιμους και τους Λαμέλα, Μαρσιάλ εκτός ομάδας.
Αντ' αυτού είδαμε μετά από καιρό τον Χατζισαφί να παίρνει χρόνο συμμετοχής και να είναι σκιά του όποιου καλού εαυτού του είχαμε παρακολουθήσει τα προηγούμενα χρόνια. Όπως και να ναι, οι πεταμένοι βαθμοί έφτασαν τους επτά και η ΑΕΚ καλείται να καλύψει ακόμα μία χασούρα μέσα από ένα ντέρμπι, αυτό κόντρα στον ΠΑΟΚ που έρχεται αμέσως μετά τη διακοπή.
Ό,τι δηλαδή αναζητούσε και την περασμένη εβδομάδα κόντρα στον Παναθηναϊκό. Συνήθως σε αυτές τις καταστάσεις τα καταφέρνει, όμως αυτές δεν φτάνουν. Οι άλλες είναι που αν συνεχιστούν, θα της στερήσουν στην πορεία το πρωτάθλημα.