Η "διαβολοβδομάδα" της ΑΕΚ πέρασε

Είναι πολύ εύκολο, ανέξοδο κι εν πολλοίς «εφετζίδικο» να πυροβολείς μέσω πληκτρολογίου, από την άνεση του σπιτιού σου, τα όσα σε μία ομάδα συμβαίνουν, δίχως να σε ενδιαφέρουν οι συνθήκες η να τις αναλογίζεσαι.

Ασφαλώς πρόκειται για άλλη συζήτηση, το κατά πόσο ο μέσος οπαδός της ΑΕΚ κρίνει εκ του μακρόθεν (και του ασφαλούς) απέχοντας από το γήπεδο, με την ομάδα ενεργή σε τρεις στόχους, κάτι που είχε να δει εδώ και δεκαετίες μήνα Ιανουάριο. Σήμερα θα καταπιαστώ με την πιο δύσκολη εβδομάδα της τρέχουσας σεζόν στην Ένωση. Προσέξτε:

ΚΥΡΙΑΚΗ: Ο Χιμένεθ μαζεύει τους παίκτες στα Σπάτα και ακολουθεί ο πρώτος εξάψαλμος. Έντονες παρατηρήσεις για «την απόσταση από την κορυφή που μόνοι μας δημιουργήσαμε» και το πρωτάθλημα που «κρίνεται σε τέτοια ματς που απαιτούμε να βρίσκουμε τον τρόπο απέναντι σε κλειστές άμυνες». Με φωνές και υψηλούς τόνους ο Ισπανός τονίζει ότι «τα κάναμε όλα λάθος» και εκφράζει για πρώτη φορά τόση απογοήτευση. Αντανακλάται στο πρόσωπό του, ακούγεται στα λόγια του...

ΔΕΥΤΕΡΑ: Η γκέλα στη Λάρισα και το -3 από την κορυφή, είναι ακόμα πολύ φρέσκες διαπιστώσεις. Οι τόνοι στην προπόνηση ανεβαίνουν επικινδύνως όταν ο Μανόλο Χιμένεθ ζητεί εξηγήσεις από τους μεσοεπιθετικούς της ομάδας για την κακές συνεργασίες τους στο συγκεκριμένο κομμάτι. Ο Χριστοδουλόπουλος έχει (δικαίως καθώς ήταν ο πιο δραστήριος όλων) παράπονο που έγινε (πάλι) πρώτος αλλαγή, ο Λόπες επειδή έμεινε στον πάγκο. Υπάρχει ένταση, διαπιστωμένες διαφωνίες, όμως όσοι εμπλέκονται βγάζουν τα εσώψυχά τους κι αυτό πολλές φορές λυτρώνει.

ΤΡΙΤΗ: Το σύννεφο κακοκεφιάς παραμένει πάνω από τα Σπάτα. Οι τόνοι έχουν χαμηλώσει, ο προπονητής αποφεύγει να μπει σε εκ νέου συζήτηση για όσα συνέβησαν και επικεντρώνει τη σκέψη του στο ματς με τον Ολυμπιακό, δίχως πάντως να ανοίγει τα χαρτιά του στους ποδοσφαιριστές. Το κλίμα όμως είναι βαρύ, στα Σπάτα άλλωστε έχουν καταφτάσει και τα άνωθεν παράπονα για την εικόνα της ομάδας στη Λάρισα. Η μέρα φεύγει σε φόντο μουντό.

ΤΕΤΑΡΤΗ: Ο Βράνιες φροντίζει να αποπροσανατολίσει τους πάντες, δημιουργώντας σοβαρό επεισόδιο στο ξενοδοχείο που καταλύει η ομάδα πριν από τους αγώνες, μόλις μία ώρα πριν το πούλμαν αναχωρήσει για το «Γ. Καραϊσκάκης», επειδή ο Χιμένεθ επέλεξε να τον κρατήσει στον πάγκο. Ο προπονητής προσπαθεί να το διαχειριστεί ψύχραιμα και η ομάδα αναχωρεί για το γήπεδο με τον Βόσνιο θυμωμένο να ακολουθεί με το ζόρι, λέγοντας (μεταξύ διαφόρων άλλων) ότι δεν θέλει να καθίσει στον πάγκο.

ΤΕΤΑΡΤΗ ΒΡΑΔΥ: Η ομάδα παρατάσσεται στο χορτάρι το «Γ. Καραϊσκάκης» σε μια κατάσταση που φοβίζει όσους γνωρίζουν, ότι με όσα έχουν προηγηθεί, θα έρθει κάτι άσχημο. Ο Μπάρκας κάνει νωρίς δύο σπουδαίες επεμβάσεις και ο Τσιγκρίνσκι, με την ασύγκριτη ψυχραιμία του, βοηθά την ομάδα να αποκτήσει μια ανασταλτική σιγουριά και να φύγει εν τέλει «σβηστά» με την ισοπαλία από την έδρα του Ολυμπιακού.

ΠΕΜΠΤΗ - ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ: Ο Χιμένεθ στέλνει τον Βράνιες (ο οποίος από μόνος του παραδέχεται στον Ισπανό ότι «έχω κάνει λάθος, αλλά δεν ζητάω συγγνώμη») να ακολουθήσει ατομικό πρόγραμμα και τον παραπέμπει στη διοίκηση, η οποία επιλέγει να περάσει και αυτό (το τρίτο παράπτωμα του Βόσνιου) σαν να μη συνέβη τίποτα. Ο Βράνιες προπονείται κανονικά την Παρασκευή και ετοιμάζεται για να επιστρέψει στην 11αδα. Ασφαλώς μεταξύ των παικτών, αυτή η απόφαση δεν περνά απαρατήρητη και ασχολίαστη (με πρόσημο αρνητικό), ενώ προκαλεί κακό προηγούμενο. Ωστόσο η ομάδα πρέπει να παραμείνει συγκεντρωμένη για το ματς με τη Λαμία...

ΣΑΒΒΑΤΟ ΒΡΑΔΥ: Οι χαμένες ευκαιρίες του πρώτου πενταλέπτου κόντρα στη Λαμία, στερούν από την ΑΕΚ το ζητούμενο ενός γρήγορου γκολ. Η ώρα περνάει και το ημίχρονο σαν να φεύγει, ουδείς θέλει να σκέφτεται ότι θα έρθει ένα δεύτερο 45λεπτο σαν και εκείνα κόντρα στον Απόλλωνα και στην ΑΕΛ. Ο Χριστοδουλόπουλος, μετά από συνεργασία τεσσάρων συμπαικτών του σε ελάχιστα μέτρα και κλειστούς χώρους, οι οποίοι «κρύβουν τη μπάλα», λυτρώνει την ομάδα στο 40’. Το ματς κλείνει στο 2-0 και η πιο δύσκολη εβδομάδα της σεζόν ολοκληρώνεται με ανοιχτή τη ρεβάνς του Κυπέλλου και δίχως απώλειες στη μάχη για την επιστροφή στην κορυφή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Ήταν μια εβδομάδα που παρέπεμψε σε ιδανικές αυτοχειρίες του παρελθόντος, απόλυτα συνυφασμένες με το πληθωρικό και πολυσχιδές DNA της ΑΕΚ, αυτό με τις διαχρονικές τάσεις αυτοκαταστροφής. Μια δοκιμασία απέναντι στην οποία τα αποδυτήρια ανταποκρίθηκαν όχι απλώς επαρκώς, αλλά ιδανικά. Μερικά χρόνια πριν, υπό αυτές τις συνθήκες και τα περιστατικά που συνέβησαν, η Ένωση θα είχε υποστεί άσχημη ήττα στο «Γ. Καραϊσκάκης» και πιθανότατα θα είχε εκ νέου «γκελάρει» απέναντι στη Λαμία. Όσοι ξέρουν από ΑΕΚ, θα συμφωνήσουν.

Αντιλαμβάνομαι την επιθυμία για νίκες, καλύτερο ποδόσφαιρο, τίτλους. Και ποιος δεν θέλει; Από την άλλη έχουμε μια ομάδα αήττητη εδώ και 19 ματς, αποδυτήρια - μπετό απέναντι στις δυσκολίες, ομοψυχία και πίστη, διοικητική ασφάλεια και νοικοκυροσύνη, γήπεδο που έρχεται. Σύμφωνοι, θα έπρεπε να υπάρξει περισσότερη ποιοτική ενίσχυση για να δοθεί φουλ ώθηση, από τη στιγμή που έχεις τρία βαριά καρπούζια στη μασχάλη. Ας αναγνωρίσουμε όμως την προσπάθεια και τα πεπραγμένα όσων είναι εδώ. Και κυρίως ας έρθετε στο γήπεδο πιο μαζικά. Για να ευχαριστηθείτε ένα σύνολο που παίζει πάντα για να νικά και σφύζει από οικογενειακή υγεία. Τις ιστορίες τις γράφουν αυτοί που παίζουν.

Photo Credits: Eurokinissi