Υπάρχει σημαντική μερίδα του κόσμου της ΑΕΚ η οποία γκρινιάζει επειδή δεν παρακολουθεί ελκυστικό ποδόσφαιρο. Είναι δικαίωμα του καθενός να έχει περισσότερες ή λιγότερες απαιτήσεις. Άρα λοιπόν είναι και του προπονητή να πορεύεται σύμφωνα με όσα εκείνος θεωρεί ότι είναι σωστά. Γι αυτό το λόγο επιλέγεται άλλωστε.

Δίχως να θέλω να εντρυφήσω σε καταγραφή δικαιολογιών προκειμένου να συνταχθώ στο πλευρό του, θα επιχειρήσω απλά να καταγράψω τη δική του αλήθεια. Ο Πογέτ λοιπόν είναι ένας προπονητής που ήρθε στην Ελλάδα για να πετύχει άμεσους στόχους, όχι για να «χτίσει» ομάδα μεσούσης της αγωνιστικής περιόδου. Δεν ήταν δικές του οι επιλογές, ούτε ασφαλώς θα προέκρινε τις περισσότερες εξ αυτών κατά τη μεταγραφική περίοδο του καλοκαιριού. Τι κάνει λοιπόν; Αποφασίζει βάσει της δικής του εικόνας για το έμψυχο δυναμικό της ομάδας έχοντας θέσει ως προτεραιότητα την παθητική συμπεριφορά. Το να παίζει η ΑΕΚ πίσω από τη μπάλα.

Δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει τρεις στόπερ ακόμα και όταν η ομάδα του θα βρίσκεται μπροστά στο σκορ με δύο ή τρία γκολ διαφορά. Η καθαρή νίκη (2-0 ή 3-0) έχει για εκείνον μεγαλύτερη σημασία από ένα ευρύτερο σκορ με παθητικό στην άμυνα (π.χ. 4-1 ή 5-2). Στην τελική σούμα, ο Πογέτ θα κοιτάξει περισσότερο το βιογραφικό του και όχι το αν βελτίωσε κάποιον ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ. Αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτός είναι και λόγος που βρίσκεται εδώ. Να διατηρήσει την Ένωση δεύτερη ως το τέλος κι αν μπορέσει να την οδηγήσει ως τον τελικό του Κυπέλλου. Αν το κατακτήσει κιόλας, ακόμα καλύτερα...

Εξηγήσιμος ο τακτικός κυνισμός

Όχι, δεν τον αποκαλώ τυχοδιώκτη, είναι ένας κανονικός επαγγελματίας προπονητής που σε πρώτη φάση και μέχρι ισχυρών αποδείξεων του εναντίου, πρέπει να θεωρείται προσωρινός στη χώρα μας. Στο δικό του μυαλό υπάρχει πάντοτε η μεγαλύτερη εικόνα: Αυτή της επιστροφής στην Αγγλία, σε πάγκο ομάδας της Πρέμιερ Λιγκ και όχι του επιπέδου της Σουόνσι. Αν ρωτήσετε τον ίδιο τον Πογέτ, θα σας πει ότι μία ημέρα θα είναι ο προπονητής της αγαπημένης του Τσέλσι. Ναι, αυτό πιστεύει!

Σαφώς και νοιάζεται για τη δουλειά του στην ΑΕΚ, αυτός είναι και ο λόγος που κλειδώνει την ομάδα μέσα μία αμυντικοκεντρική φιλοσοφία, ειδικά στα εκτός έδρας παιχνίδια. Δεν είναι τυχαίο ότι τις ζημιές επί Πογέτ, η Ένωση τις έπαθε στο ΟΑΚΑ αν και ήταν οι συγκυρίες αυτές που καθόρισαν τα άσχημα αποτελέσματα (αποβολή Βάργκας κόντρα στον Αστέρα - παιδικά λάθη που χάρισαν δύο γκολ στο ματς με τον Λεβαδειακό). Ο Ουρουγουανός έχει βάλει ταβάνι σε αυτή την ομάδα. Η δική του απάντηση στο βαρετό θέαμα θα μπορούσε να είναι η άποψη ότι αυτοί οι ποδοσφαιριστές μέχρι εκεί μπορούν. Η δική του άποψη, για να μην παρεξηγηθούμε...

Προσωπικά θα επιθυμούσα την παραμονή του στην ομάδα και μετά το καλοκαίρι. Υπό άλλες προϋποθέσεις όμως, με διαφορετικό πλάνο και υψηλότερα τον πήχη των προσδοκιών από την ίδια τη διοικούσα αρχή. Ο Πογέτ με ορίζοντα διετίας θα δουλέψει διαφορετικά, θα δει την όλη φάση υπό άλλο πρίσμα, θα πορευτεί με διαφορετικό σκεπτικό. Τότε ναι, ίσως να ενδιαφερθεί πρωτίστως για το πως θα οικοδομήσει την ΑΕΚ, όχι μόνο το δικό του προφίλ. Μέχρι να (και αν) συμβεί κάτι τέτοιο, το ποδόσφαιρο που θα βλέπουμε θα είναι αυτό, του ξεκάθαρου τακτικού κυνισμού. Άλλωστε οι σοφότεροι του αθλήματος πάντα λένε ότι στο τέλος, το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει.