Η πιο δύσκολη διαταγή

Του ζητήθηκε να πει όλη την αλήθεια. Το έκανε…. Με τον πιο δύσκολο τρόπο. Δίχως δηλαδή να ωραιοποιήσει καταστάσεις, χωρίς να έχει πειστεί ακόμα και ο ίδιος (όπως παραδέχθηκε) αν αυτό το άνοιγμα στον κόσμο _ το οποίο ακόμα δεν έχουμε μάθει με ποιο τρόπο θα γίνει εφαρμόσιμο _ μπορεί να αποφέρει το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Ξεκαθάρισε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Η διάλυση της ομάδας σωτηρίας του 2004 ολοκληρώθηκε με την εθελούσια περιθωριοποίηση των Παππά και Νοτιά οι οποίοι από μεγαλομέτοχοι αυτοανακηρύχθηκαν Supporters. Μακάρι να το έβλεπαν αλλιώς, δυστυχώς όμως… κουράστηκαν.

Ο Σταύρος Αδαμίδης δεν κρύφτηκε, δεν είπε ψέματα και επιχείρησε, με την ωμή αλήθεια, να επαναδημιουργήσει συνθήκες συσπείρωσης. Το αν κατάφερε να εμπνεύσει όμως δεν το γνωρίζω, θα το διαπιστώσουμε στην πορεία.

Αν κουράστηκαν οι μέτοχοι, τότε τι να πει κι ο κόσμος; Ακόμα κι αν αυτό το σχέδιο αποτελεί μονόδρομο, δεν πρέπει να ξεχνάμε σε ποια εποχή ζούμε και σε ποιες κατηγορίες μισθωτών (ή και ανέργων) απευθυνόμαστε.

ΑΕΚ χωρίς αληταρία

Απέναντι στην πλατιά μάζα των φίλων της ομάδας η οποία δηλώνει εκτός από επιφυλακτική _ ως οφείλει άλλωστε απέναντι σε ένα εγχείρημα που δεν έχει αναλυθεί _ και «ξενερωμένη» μετά τα όσα συνέβησαν στον τελικό του Κυπέλλου, η διοίκηση της ΠΑΕ ΑΕΚ έχει ένα τεράστιο χρέος από τη στιγμή που της ζητεί με τόσο ξεκάθαρο και απόλυτο τρόπο της συμβολή της.

Πρέπει να «καθαρίσει» το δικό της σπίτι από τους αλήτες. Προσωπικά δεν δίνω πολλές πιθανότητες στην επιτυχία του συγκεκριμένου εγχειρήματος αν δεν βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο θα εξοστρακιστούν τα νοσηρά μυαλά και τα κακοποιά στοιχεία από τις εξέδρες όποιου γηπέδου εν τέλει επιλεγεί.

Δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα αποφασιστεί η επιστροφή στη Ριζούπολη, ένα γήπεδο κατά την ταπεινή άποψή μου επικίνδυνο όπως είναι χωροθετημένο, χωρίς να έχει βρεθεί ο τρόπος με τον οποίο θα εξασφαλίζεται ότι αυτοί που θα αποφασίσουν να ενισχύσουν την προσπάθεια των Supporters, θα μπορούν να αισθάνονται και σίγουροι ότι θα πηγαίνουν στο γήπεδο με τις οικογένειές τους και θα επιστρέφουν από αυτό με τα κεφάλια τους στις θέσεις τους.

Η ΑΕΚ είστε εσείς…

Δεν θα πω σε κανέναν ότι οφείλει να βάλει το χέρι στην τσέπη και να δώσει ώθηση σε αυτή τη νέα προσπάθεια, η οποία μπορεί να μοιάζει με απέλπιδα αλλά (είτε μας αρέσει, είτε όχι, αυτή είναι αλήθεια) είναι και η μοναδική που προτείνεται! Δεν άκουσα από κάποιον που να ενδιαφέρεται, να προτείνει και κάτι διαφορετικό. Μόνο λεζάντες στις εφημερίδες κέρδισαν κάποιοι, πάντοτε λειτουργώντας εις βάρος της ΑΕΚ και υπέρ της δικής τους δημοσιότητας.

Δεν υπάρχει χρέος, ούτε φιλότιμο σε αυτή την ιστορία. Ο κόσμος της ΑΕΚ αιμορράγησε οικονομικά τις τελευταίες επτά σεζόν για να δώσει ώθηση και υπόσταση σε ένα όραμα που χάθηκε μέσα σε σελίδες διαχειριστικών ελέγχων, με εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ διασκορπισμένα δεξιά και αριστερά κατά τρόπο άσκοπο (για να μην πω περίεργο).

Ο κάθε ένας από εμάς θα κάνει αυτό που νιώθει. Θα ζυγίσει τις καταστάσεις και θα αποφασίσει. Είναι αλήθεια ότι εμείς/εσείς μπορούμε να αλλάξουμε τη μοίρα της ΑΕΚ. Πρέπει όμως να το πράξουμε συνειδητά. Γνωρίζοντας γιατί το κάνουμε και που αποσκοπούμε.

Σίγουρα δεν είναι ώρα για πανηγύρια αλλά ούτε και για αφορισμούς. Ακούμε, αποφασίζουμε και πράττουμε. Αλλά στο τέλος της ημέρας έχουμε ήσυχη τη συνείδησή μας ότι εμείς, όντως δεν την αφήσαμε μόνη ποτέ.