Η πιο στενάχωρη επιβεβαίωση της επόμενης μέρας για την ΑΕΚ

Πιο στενάχωρο σκηνικό από αυτό που βίωσε η ΑΕΚ στο φινάλε ακόμα μιας απαράδεκτης αγωνιστικά σεζόν δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Στη χρονιά που ετοιμάζεται να μπει στο καινούργιο γήπεδο της, λιγοστό χρόνο πριν από αυτό το ιστορικό γεγονός, να αποδοκιμάζονται τόσο έντονα οι πάντες. Ν' ακούγονται απίστευτα πράγματα, στενάχωρα αλλά σε ένα βαθμό και δικαιολογημένα. Δεν αναφέρομαι στον τρόπο έκφρασης, αλλά στην αντίδραση.

Ήταν δεδομένο ότι ο κόσμος θα μετέβαινε στο ΟΑΚΑ με σκοπό να εκφράσει τη δυσαρέσκειά του κι ευτυχώς το έκανε μόνο με φωνή και πανό. Στέλνοντας με πολύ επιθετικό τρόπο ένα μήνυμα προς όλους γιατί αυτή η κατάσταση πρέπει επιτέλους να αλλάξει. Το πώς θα αλλάξει θα πρέπει να το αποφασίσει όμως ο Δημήτρης Μελισσανίδης. Και μέχρι ώρας, ουδείς ξέρει τι έχει στο μυαλό του και τι θα πράξει. Δεν γίνεται όμως να τα αφήσει όλα έτσι, ξανά στην τύχη τους, ξανά βασισμένα σε ανεπαρκή στελέχη.

Δεν υπάρχουν πολλά να σημειώσουμε και να καταγράψουμε από όσα τόσες φορές έχουν ειπωθεί στη διάρκεια της σεζόν. Το να επαναλαμβάνεις συνεχώς τα ίδια πράγματα καταντάει κουραστικό. Το να υποδεικνύεις συνεχώς τους ίδιους υπαίτιους είναι εξίσου ανώφελο πια από τη στιγμή που η ΑΕΚ έφτασε κυριολεκτικά στο σημείο μηδέν.

Θέλω να πιστεύω ότι πιο κάτω δεν πάει πια. Ποτέ δεν είχε ταυτόχρονα μία τόσο μεγάλη προοπτική μπροστά της και μαζί ένα τέτοιο ποδοσφαιρικό χαλί να συμμαζέψει. Είναι η ώρα των κρίσιμων αποφάσεων και της δημιουργίας ομάδας που θα είναι αντάξια γι' αυτό που έρχεται.

Νέα εφεύρεση για να χάσει

Στο αγωνιστικό σκέλος, γίναμε μάρτυρες ακόμα μιας νέας εφεύρεσης για το πώς η ΑΕΚ θα μπορούσε να χάσει παιχνίδι φέτος. Ένα δικό της δημιούργημα ασφαλώς μέσα στις τόσες και τόσες μοναδικής ευφυίας κακοτεχνίες που χαρακτήρισαν τα φετινά παιχνίδια της. Αυτή τη φορά ο Γεβγέν Σακχοφ ήρθε να κλέψει το βέβαιο αυτογκόλ του Κρίστινσον μετά την εκτέλεση φάουλ του Τάνκοβιτς για να σκοράρει εκείνος και έτσι το 3-2 που δεν έγινε ποτέ μετατράπηκε σε 2-3 από τον Ελ Αραμπί, που έπαιζε στα κόκκινα καταλαβαίνοντας ότι κάθε στιγμή μέσα στην περιοχή της ΑΕΚ ήταν μισό γκολ για τον ίδιο.

Στο ίδιο έργο θεατές λοιπόν με την ΑΕΚ να δέχεται ακόμα μία ανατροπή ένα σημείο που έμοιαζε ικανή να πάρει το πρώτο της παιχνίδι απέναντι στον Ολυμπιακό μετά από περίπου 4,5 χρόνια. Και είναι χαρακτηριστικό της ηττοπαθούς νοοτροπίας που έχει μπολιάσει αυτή την ομάδα το γεγονός ότι έπαιζε με ένα σωρό αλλαγές αλλά ακόμα και εκείνοι που πήραν την ευκαιρία, παρουσίασαν στις κρίσιμες στιγμές τα ίδια συμπλέγματα. Σε αυτή την ομάδα έχουν συνηθίσει να χάνουν και δεν ξέρουν να νικούν.

Ελάχιστα θετικά πράγματα έχει κάποιος να κρατήσει στο φινάλε αυτής της χρονιάς που είδαμε τα πιο αδιανόητα πράγματα να συμβαίνουν όσον αφορά στις διοικητικές επιλογές. Κανείς αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να πει με σιγουριά ποιοι από αυτούς τους παίκτες έχουν τις ικανότητες και το ψυχολογικό ανάστημα να σταθούν σε μία νέα προσπάθεια με εφαλτήριο το καινούργιο γήπεδο.

Πέραν ελάχιστων εξαιρέσεων, οι συντριπτικά περισσότεροι μοιάζουν ανήμποροι. Και επειδή ο Ματίας Αλμέιδα είναι αυτός που πρέπει να ξεδιαλέξει, ας φροντίσει να το κάνει με τρόπο που θα προστατεύσει τη δουλειά του και όχι αποδεχόμενος εισηγήσεις άλλον και ημίμετρα.

Αν υπάρχει κάτι καλό για τον Αργεντινό σε αυτή την ιστορία είναι ότι αναλαμβάνει μία ομάδα που δεν θα μπορούσε να πάει χειρότερα από αυτό που έχουμε δει φέτος. Και ακριβώς επειδή δεν έχει μπροστά της την Ευρώπη, ο ίδιος θα έχει και τον απαιτούμενο χρόνο για να δουλέψει δίχως την πίεση μιας αναγκαίας πρόκρισης στην κάθε επόμενη φάση.

Δεν είναι καλό για την ΑΕΚ ότι δεν θα συμμετάσχει σε μία διοργάνωση εκτός των συνόρων, αλλά από τη στιγμή που αυτό συμβαίνει δίνεται ο χρόνος στον προπονητή να αλλάξει τα πάντα και να δουλέψει με χρόνο άπλετο από τη στιγμή που ήδη ξέρει τι είναι αυτό που παραλαμβάνει. Ας κάνει το δικό του κομμάτι λοιπόν και ας αφήσει έξω όλους αυτούς που έφεραν την ΑΕΚ εδώ.