Κολυμπώντας σε πλήρως αχαρτογράφητα νερά, όλοι εμείς που καθημερινά ασχολούμαστε με το ρεπορτάζ της ΑΕΚ έχουμε εξίσου την ίδια προσμονή με τον κόσμο που ακολουθεί την ομάδα για να διαπιστώσουμε το μέγεθος της ποιότητας (και δευτερευόντως της ποσότητας) που θα χαρακτηρίσει τη μεταγραφική ενίσχυση της.

Με τη νέα τάξη πραγμάτων, η Ένωση έχει αυτή τη στιγμή διασφαλίσει μία ομολογουμένως πρωτόγνωρη μυστικότητα γύρω από τους μεταγραφικούς στόχους που έχει εντοπίσει, γεγονός το οποίο ήταν εξ αρχής αδιαπραγμάτευτο ζητούμενο για τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Πέραν όμως της δυσκολίας να έρθουν στο φως ειδήσεις για τις μεταγραφικές εξελίξεις στην ομάδα, είναι λογικό ανάλογη (δυσκολία) να υπάρχει και μεταξύ των μελών που επιλέχθηκαν για να οικοδομήσουν την ομάδα της επόμενης σεζόν.

Αυτή τη στιγμή δραστηριοποιούνται τρία πρόσωπα τα οποία δεν είχαν την παραμικρή επαφή με την ΑΕΚ -ασφαλώς ούτε και μεταξύ τους- κατά το παρελθόν αφού ακόμα και αυτή η μικρή σχέση με τον Μπρούνο Άλβες χρονολογείται 18 χρόνια πριν. Υπάρχει η αίσθηση ότι πάνω από όλους είναι ο Ματίας Αλμέιδα και πως η έμφαση δίνεται στην υλοποίηση των δικών του επιθυμιών.

Ταυτόχρονα όμως στο Μαρούσι εγκαταστάθηκε ένας νέος τεχνικός διευθυντής (Ράντεκ Κουχάρσκι) ο οποίος θα προσπαθήσει να περάσει και δικές του απόψεις για να μπουν οι απαιτούμενες πινελιές, ενώ και ο νεόκοπος στο ρόλο του αθλητικού διευθυντή Πορτογάλος είναι δεδομένο ότι θα συνδράμει σε αυτή την προσπάθεια με τις εξαιρετικές γνωριμίες που έχει και το μεγάλο σεβασμό που τρέχουν για εκείνον στην πατρίδα του.

Η σωστή χημεία και οι προτεραιότητες

Τα κομμάτια του παζλ έχουν πλέον ενωθεί αναζητώντας την απαιτούμενη χημεία ώστε ο ένας να βοηθήσει τη δουλειά του άλλου και μέσα από την προσπάθεια αυτή, η ΑΕΚ να βγει κερδισμένη. Αν λοιπόν παρατηρείται μία σχετική καθυστέρηση στην επίτευξη μεταγραφικών στόχων, υπάρχει και η εξήγηση γι' αυτό.

Για να γίνουν τα πράγματα σωστά απαιτείται ένα εύλογο χρονικό διάστημα ώστε οι προαναφερθέντες να ταιριάξουν τα χνώτα τους και να ξεκαθαρίσουν τους ρόλους, τις αρμοδιότητες και κατ' επέκταση τις επιλογές τους. Είναι εύλογο λοιπόν να υπάρχει αγωνία για την πρώτη προσθήκη στο ρόστερ της ομάδας η οποία σε σημαντικό βαθμό θα μας δείξει και το επίπεδο στο οποίο η ομάδα θα κινηθεί φέτος το καλοκαίρι.

Στην παρούσα φάση η προτεραιότητα έχει δοθεί στην απόκτηση των δύο κεντρικών αμυντικών που θα έρθουν για να είναι βασικοί στην ΑΕΚ καθώς επίσης και ενός τουλάχιστον μέσου 11αδας μέχρι την έναρξη της προετοιμασίας. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι αν βρεθεί η ευκαιρία με τον επιθετικό που η ομάδα δεδομένα αναζητά, η ΑΕΚ θα βάλει την υπόθεση στο ράφι επειδή σε πρώτη φάση καίγεται πρωτίστως για το χτίσιμο της αμυντικής ζώνης της.

Εξυπακούεται δε ότι η προσπάθεια που αυτή τη στιγμή εξελίσσεται γίνεται με σκοπό να προστεθούν στο ρόστερ της ομάδας παίκτες ανωτέρας ποιότητας από αυτούς που υπάρχουν στις θέσεις που θα επιλεγούν. Κοινώς, ο βαθμός δυσκολίας αυξάνεται.

Αμεσότητα ναι, βιασύνη όχι

Η ΑΕΚ έχει περισσότερο χρόνο από τις άλλες ομάδες έχοντας καταδικάσει τον εαυτό της στο ευρωπαϊκό απουσιολόγιο της UEFA, όμως οι μέρες περνούν και πλέον είμαστε ένα μήνα πριν από την αναχώρηση για την Ολλανδία όπου θα διεξαχθεί το βασικό στάδιο της προετοιμασίας. Άρα πράγματα πρέπει να συμβούν και όσο περνούν οι μέρες θα πρέπει να γίνουν και μαζεμένα. Δεν είναι πάντως απαραίτητο αυτό που κατά κόρον λέγεται και σύμφωνα με το οποίο η ΑΕΚ οφείλει να έχει ολοκληρώσει το 85 με 90% του ρόστερ της φεύγοντας για την προετοιμασία.

Μεγαλύτερη σημασία έχει να αποκτηθούν έως τότε τουλάχιστον τρεις ποδοσφαιριστές με διαπιστωμένες δυνατότητες και προφίλ ικανό να βοηθήσει στην αλλαγή της εικόνας προς το καλύτερο. Το ''όλοι μαζί και γρήγορα'' δεν είναι πάντοτε ο σωστός τρόπος, ειδικά όταν μέσα από την προετοιμασία μπορείς να διαπιστώσεις νέες ανάγκες και να έχεις ακόμα πολύ περιθώριο μπροστά του για να τις διορθώσεις.

Κάθε επιλογή πρέπει να περαστεί κόσκινο και πριν από την τελική απόφαση να έχει εξασφαλιστεί το 100% της επιθυμίας του προπονητή. Ας γίνουν λοιπόν πρώτα οι 3-4 μεταγραφές που πρωτίστως θα πείθουν το ίδιο το club -και κυρίως τον Αλμέιδα- ότι κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση και στην πορεία θα υπάρχει η ευκαιρία να υψωθεί ο πήχης ακόμα ψηλότερα μέσα από τις ευκαιρίες που θα προκύπτουν. Από τη στιγμή που απαιτούμε από την ΑΕΚ να χτυπήσει πόρτες καλών παικτών, οφείλουμε και να αντιλαμβανόμαστε ότι αυτοί δεν βιάζονται εξετάζοντας κι άλλες επιλογές. Όλα στο χρόνο τους λοιπόν...