Η ζωή, ο θάνατος και ο Ντέμης
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου εξηγεί γιατί η ΑΕΚ με παίκτες κάτω των 22 ετών σε συνδυασμό με τη διαφαινόμενη οπισθοχώρηση του ΠΑΟ θα αλλάξουν τη φιλοσοφία και του ΟΣΦΠ ενώ περιμένει την κίνηση του Νικολαΐδη που ίσως ανατρέψει τα δεδομένα.
Έξι σκάρτες μέρες απέμειναν και το μαντάτο από το πειθαρχικό όργανο της UEFA καταφθάνει. Ίσως να μην είναι και τόσο ευχάριστο, η ΑΕΚ προσπαθεί να εξασφαλίσει δανεικά προκειμένου να υπερπηδήσει το μεγάλο εμπόδιο των πληρωμών και των παραστατικών που απαιτούνται για να αποφύγει τον ευρωπαϊκό αποκλεισμό της.
Η μοίρα αποφασίζει. Και παρόλο που στον εγκέφαλό μας αυτή η προοπτική (του ευρωπαϊκού αποκλεισμού) έχει εγκατασταθεί ως «εξευτελισμός», τις τελευταίες ημέρες αρχίζω να αναζητώ όλες τις παραμέτρους που μπορεί να ερμηνευτούν και ως θετικές. Για παράδειγμα, σκέφτομαι το εξής απλό:
Με την ΑΕΚ να μεταφέρεται σε φάση εξυγίανσης και προσπάθειας να «χτίσει» ομάδα με ποδοσφαιριστές κάτω των 22 ετών, τον Παναθηναϊκό αναγκασμένο να ακολουθήσει την ίδια τακτική και τον ΠΑΟΚ να πράττει το ίδιο, μήπως θα αναγκαστεί και ο Ολυμπιακός να παίξει το παιχνίδι πιο συντηρητικά και κυρίως πιο μαζεμένα;
Σε ένα ελληνικό πρωτάθλημα με χαμηλά μπάτζετ, και ασφαλιστικές δικλείδες από τη NOVA για μείωση ως και 50% του ποσού που αντιστοιχεί σε κάθε ομάδα για την περίπτωση επεισοδίων, σε μία λίγκα που θα έχει χαμηλά τον πήχη και θα αποτελείται ως επί το πλείστον από ομάδες που θα είναι σε κατάσταση σταδιακής (και κυρίως υγιούς) αναδόμησης, ποιος Μιράλάς με συμβόλαιο 2 εκατ. ευρώ και ποιος Τζιμπούρ θα επιθυμούν να συνεχίσουν την καριέρα τους στην Ελλάδα;
Θα μου πείτε η λύση είναι...
... να αποδυναμωθούν όλοι για να απαξιωθεί το ελληνικό πρωτάθλημα και να αποχωρήσουν και οι ελάχιστοι ποδοσφαιριστές που πραγματικά ξεχωρίζουν; Ομολογώ ότι είναι αιρετική προσέγγιση, από την άλλη όμως θα μπορούσε να εξελιχθεί και σε ενδιαφέρουσα. Πέραν του ότι ο κάθε (υπερ-ταλαντούχος για την Ελλάδα) Μιραλάς θα πρέπει να αναζητήσει (εφόσον έχει φιλοδοξίες) από μόνος του ένα καλύτερο πρωτάθλημα από αυτό που έχουμε την επόμενη σεζόν, η λίγκα θα αποκτήσει και πάλι ενδιαφέρον.
Το είπε και ο Μώραλης: « εμείς με ποιους θα παίζουμε;». Η απάντηση είναι εύκολη: Με την ΑΕΚ του Τσίτα και του Κλωναρίδη, με τον Παναθηναϊκό του Μαυρία και του Λαγού. Αυτοί θα είναι οι σταρ της επόμενης ημέρας για τις δύο ομάδες εφόσον κάτι δεν αλλάξει δραματικά. Που δεν θα αλλάξει διότι κορόιδα να πληρώνουν χρέη άλλων σε αυτή η ζωή δεν υπάρχουν.
Ξέρω, ξέρω, το νορμάλ είναι να επιζητείς έναν δυνατό αντίπαλο και όχι να επιθυμείς την οπισθοχώρησή του. Όμως πως να πολεμήσεις με νεροπίστολα όταν ο άλλος χρησιμοποιεί μπαζούκας; Θεωρώ λοιπόν λογικό το να επιζητεί κανείς την αποδυνάμωση του Ολυμπιακού από τη στιγμή που είναι δεδομένο ότι δεν μπορεί να τον πλησιάσει. Όπως (θα) είναι επίσης δεδομένη η επιθυμία των πραγματικά πρωτοκλασάτων παικτών της συγκεκριμένης ομάδας να ανοίξουν τα φτερά τους για κάτι καλύτερο...
Ο Ντέμης και οι προσπάθειές του
Εν τω μεταξύ ο Νικολαΐδης το ψάχνει και προσπαθεί να φέρει στην ΠΑΕ χρήματα. Όμως ξέχωρα από τις ενέργειές του για δάνειο, είναι πιο σημαντικό το ότι δουλεύει εδώ και καιρό ένα σχέδιο επιστροφής. Οι πληροφορίες του Sport24.gr αναφέρουν ότι βρίσκεται σε καθημερινή επαφή με τον Δημήτρη Χατζηχρήστο όπως, καλή ώρα, πριν από το καλοκαίρι του 2004, όταν έβαζε σε σειρά το πλάνο του για να αναλάβει την ΑΕΚ.
Σε αυτές τις δύσκολες εποχές, χρειάζεσαι και πάλι έναν τρελό να βγει μπροστά. Τρελό μεν, πιο σοφό, ώριμο και έμπειρο δε... Ο Ντέμης ξέρει πολύ καλύτερα πια. Και τα βήματά του είναι πλέον μελετημένα και πολύ πιο οικουμενικά. Ο υπερβολικός υπερσυγκεντρωτισμός εν τέλει τον έβλαψε. Για όλους όμως υπάρχει και η δεύτερη ευκαιρία, πολύ περισσότερο δε όταν έχουν αποδείξει ότι το κίνητρό τους είνα η αγάπη.