Και τι να περιμένεις από "ξεφτίλες";
Οι ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ είναι αυτοί που απορροφούν όλους τους κραδασμούς της αποτυχίας μέσα στα γήπεδα. Δικαίως σε έναν βαθμό. Τι μπορείς ωστόσο να περιμένεις τώρα από τους εξευτελισμένους; Γράφει ο Βαγγέλης Αρναούτογλου.
Τους ποδοσφαιριστές γενικότερα, δεν είναι να τους λυπάσαι. Ειδικότερα όταν είναι καλά αμειβόμενοι, λειτουργούν σε εργασιακούς χώρους που τους παρέχουν ασφάλεια και όλες τις απαιτούμενες ανέσεις, πληρώνονται αδρά στην ώρα τους και από εκείνους υπάρχει η μίνιμουμ απαίτηση να είναι σοβαροί και συγκεντρωμένοι στη δουλειά τους. Όχι απαραιτήτως να αποδίδουν πάντα στο τοπ επίπεδο της φόρμας τους, όχι όμως και επί μονίμου βάσεως να σέρνονται και να διασύρονται.
Εν προκειμένω, οι παίκτες της ΑΕΚ δεν έχουν δικαιολογίες για όσα οι ίδιοι παρουσιάζουν στα γήπεδο σε επίπεδο συνόλου και ατομικής ευθύνης. Δεδομένα, αρκετοί από αυτούς δεν έχουν τα φόντα να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ανταγωνισμού των άλλων μεγάλων του εγχώριου ποδοσφαίρου, υπάρχουν όμως περισσότεροι που αποδίδουν χαμηλότερα από τα στάνταρτς του. Και αυτό θα έπρεπε να προβληματίζει πρώτα εκείνους.
Δεν είναι λοιπόν άμοιροι ευθυνών, ούτε όμως και οι αποκλειστικοί υπαίτιοι. Πέραν του κλασικού και χιλιοειπωμένου ότι δεν είδαν φως και μπήκαν από μόνοι τους, ξέχωρα από ότι εκτίθενται από αγώνα σε αγώνα, έρχεται και το ίδιο το club -συνεπικουρούμενο από το περίγυρο του οργανισμού- να τους εξευτελίσει. Ο προπονητής σε κάθε στραβό αποτέλεσμα τονίζει ότι ''δεν μπορούν παραπάνω'', οι οπαδοί τους βγάζουν στον τάκο για να τους τα χώσουν, ο Τύπος επισημαίνει σε κάθε ευκαιρία την αδυναμία τους να ανταποκριθούν και εσχάτως, ο διοικητικός ηγέτης της ομάδας τους αποκαλεί ''ξεφτίλες''. Ωραία, τώρα τι να περιμένεις από αυτούς;
ΜΙΑ ΠΑΡΑΛΟΓΗ ΑΝΤΙΦΑΣΗ ΚΑΙ Η ΔΑΜΟΚΛΕΙΟΣ ΣΠΑΘΗ
Στον πύρινο λόγο του στο ξενοδοχείο που η ομάδα έχει καταλύσει ενόψει του αυριανού ματς με τον ΠΑΟ για τα ημιτελικά του Κυπέλλου, ο Μελισσανίδης μεταξύ άλλων ανέφερε ότι ''δεν συμφωνώ με τον Μανόλο για αυτά που λέει για τους παίκτες δημοσίως, αυτά είναι για εμάς''. Λίγες στιγμές αργότερα -ή και νωρίτερα, μικρή η σημασία- τους χαρακτηρίζει ''ξεφτίλες'', έχοντας προφανώς δώσει τη συγκατάθεσή του ώστε τα λόγια του να μεταφερθούν επακριβώς στους δημοσιογράφους από τον υπεύθυνο Τύπου. Αυτό από μόνο του, συνιστά μια αντίφαση.
Να θυμίσω εδώ ότι στις 8 του περασμένου Δεκέμβρη, ο ''Τίγρης'' είχε και τότε μεταβεί αγριεμένος στο προπονητικό κέντρο των Σπάτων, για να στηρίξει τον Μάσιμο Καρέρα (που έφυγε λίγες μέρες μετά) και να πει στους παίκτες που χθες κατέδειξε ως μη ικανούς τονίζοντας ότι αν χρειαστεί θα τους αλλάξει όλους, ότι ''δεν μπορώ να καταλάβω τι έχετε πάθει. Να έλεγα ότι δεν είστε καλοί παίκτες; Το καλύτερο ρόστερ της τελευταίας δεκαετίας αποτελείτε''. Αν όλα αυτά δεν καταδεικνύουν μια γενικευμένη σύγχυση, ένα ποδοσφαιρικό αλαλούμ, μια πλήρως αντιφατική κατάσταση, τότε τι ακριβώς πρεσβεύουν;.
Κάπως έτσι λοιπόν, με παίκτες που είτε δεν μπορούν, είτε αδιαφορούν, είτε νιώθουν απογοήτευση, είτε απαξίωση, είτε οτιδήποτε άλλο, καθοδηγούμενοι από έναν τεχνικό που αντιλαμβάνονται ότι δεν τους πιστεύει και με τον οποίο έχει χαθεί το ψυχικό δέσιμο που προϋπήρχε, η ΑΕΚ εισέρχεται με την πλάτη στον τοίχο πλέον καθώς κατέχει θέση εκτός Ευρώπης, στην τελική ευθεία των υποχρεώσεών της. Στην ύστατη προσπάθεια να διατηρηθεί σε διοργάνωση της UEFA την επόμενη σεζόν και να διεκδικήσει τις πιθανότητές για το Κύπελλο Ελλάδας, με μεγάλο τον κίνδυνο να διασυρθεί και πάλι. Συγγνώμη που θα το πω έτσι, αλλά όταν ζητάς από τον ''ξεφτίλα'' να αναστηθεί, είναι σαν να περιμένεις από τον πεθαμένο να ''αεριστεί''.
ΥΓ. Ο Μανόλο Χιμένεθ δεν είναι άμοιρος ευθυνών, αλλά το γαϊτανάκι που έχει γύρω του στηθεί για να τον καταδείξει ως τον πρώτο υπεύθυνο, είναι ακόμα μία απόδειξη της νοσηρής πραγματικότητας στην ΑΕΚ. Είναι ο τελευταίος που φταίει κι αν θες όντως να τον κρίνεις δίκαια, του δίνεις ομάδα να χτίσει το καλοκαίρι και παίκτες που θα ζητήσει για να το κάνει. Όπως το καλοκαίρι του 2017. Όλα τα άλλα συνιστούν πέταγμα της μπάλας στην εξέδρα.
Photo Credits: Eurokinissi