Και τώρα η πρώτη μεγάλη απαίτηση για την ΑΕΚ στην OPAP Arena
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη γρήγορη και ακαταμάχητη κατά διαστήματα ΑΕΚ που τώρα ζει και αναπνέει για το πρώτο μεγάλο παιχνίδι στη νέα έδρα της κόντρα στον ΠΑΟΚ.
Το εξήγησε πολύ σωστά ο Γιάσμινκο Βέλιτς, μετά το τέλος του αγώνα στη Λιβαδειά. Όντως, η ΑΕΚ είναι μια ομάδα που τρέχει πολύ και παίζει γρήγορα. Θα τολμήσω να πω ακόμα πιο γρήγορα και από τον μοναδικό αντίπαλο που βρίσκεται μπροστά της στη βαθμολογία, τον Παναθηναϊκό, από τη στιγμή που θα κλέψει μια μπάλα και θα ξεχυθεί για το γκολ, δίχως να απαιτείται αριθμητικό πλεονέκτημα. Είναι τόσο αυτοματοποιημένες οι κινήσεις που μπορεί να βγαίνουν 4 εναντίον 6 και να νομίζεις ότι συμβαίνει το ανάποδο.
Έτσι την ήθελε από την αρχή ο Ματίας Αλμέιδα την ΑΕΚ, έπρεπε να πειραματιστεί, να δοκιμάσει διατάξεις, να περιμένει πρόσωπα να προστεθούν στο ρόστερ. Τώρα που τα έχει, είναι προφανές και πως θα πορεύεται. Με τους ίδιους, όσο του κάνουν τη δουλειά που θέλει και ταυτόχρονα αυτή είναι τόσο αποτελεσματική και όχι απλώς ελκυστική για το μάτι.
Η χημεία που γρήγορα αυτή η ενδεκάδα απέκτησε, έστω και μέσα από συγκυρίες -λόγω τραυματισμών του Γιόνσον, του Τσούμπερ κ.α.- είναι το βασικό ατού της και δεν καταστρατηγείται για κανέναν λόγο. Δεν τίθεται θέμα ισορροπιών και το να είναι άπαντες χαρούμενοι και ικανοποιημένοι, όταν θα είναι ξανά όλοι μαζί. Παίζουν οι καλύτεροι ή πιο σωστά, εκείνοι που μπορούν να υπηρετήσουν το πλάνο πιο ορθά και ισορροπημένα.
Δεν είναι και λίγο, επίσης, ότι τις περισσότερες φορές αυτό επιτυγχάνεται δίχως να χρειάζεται παρέμβαση από τον πάγκο. Συνέβη στον αγώνα με τον Ατρόμητο, όπου η παρουσία του Άμραμπατ ήταν όντως καταλυτική, όχι μόνο επειδή εκτέλεσε εύστοχα το πέναλτι, αλλά και διότι με την ορμή του έφερε ξανά μαζικά την ΑΕΚ στην εστία του αντιπάλου της, σε μια στιγμή που ο χρόνος κυλούσε κάπως μονότονα, το άγχος αυξανόταν και η ομάδα του Περιστερίου απειλούσε.
Η νοοτροπία που δοκιμάζεται στο πρώτο μεγάλο ματς
Αν όμως εστιάσουμε σε όλα τα ματς που ακολούθησαν την ήττα από τον Παναθηναϊκό, όπως αυτή ήρθε, η ΑΕΚ καταφέρνει να τα μετατρέπει σε εύκολα -ή τουλάχιστον πιο εύκολα σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν- με τον τρόπο που αγωνίζεται. Έτσι, ομάδες που της προκαλούσαν άγχος, είτε εντός, είτε εκτός έδρας, τώρα γίνονται του χεριού της μην αντέχοντας την πίεση και την έντασή της.
Αυτό είναι βέβαια κάτι που πρέπει να το δούμε και με τους πιο ισχυρούς της Super League. Το διπλό επί του Άρη ήταν μια πρώτη καλή είδηση, όμως απέναντι στη συγκεκριμένη ομάδα, η ΑΕΚ έκανε σπουδαίες νίκες στη Θεσσαλονίκη ακόμα και στα χειρότερά της.
Ο ΠΑΟΚ, όμως, ο οποίος έρχεται την Κυριακή στη Νέα Φιλαδέλφεια για το πρώτο μεγάλο ματς της OPAP ARENA, δεν είναι μια απλή συνθήκη για την Ένωση τα τελευταία χρόνια. Δίχως νίκη εδώ και 13 επίσημα ματς και με μόλις μία στα τελευταία 20, δεν γίνεται να πεις ότι δεν τρέχει και τίποτα. Σίγουρα κάτι δεν πηγαίνει καλά και πρέπει να αλλάξει.
Η νοοτροπία, ασφαλώς, δεν είναι πια η ίδια και όσοι είναι πλέον βασικοί στην ΑΕΚ, δεν έχουν μπολιαστεί με αυτή την ανυπόφορη ηττοπάθεια που χαρακτήριζε την ομάδα απέναντι στον συγκεκριμένο αντίπαλο αλλά και στους άλλους μεγάλους της λίγκας.
Έρχεται λοιπόν η πρώτη μεγάλη απαίτηση της σεζόν, καθώς εκείνη στη Λεωφόρο δεν ήταν ίδιας βαρύτητας, η ομάδα ακόμα ψαχνόταν απέναντι σε έναν αντίπαλο πολύ πιο δουλεμένο. Τώρα όμως που έχει βρει την ταυτότητα και το παιχνίδι της, καλείται να το αλλάξει, πρέπει να ανταποκριθεί. Την Κυριακή, στην κατάμεστη έδρα των ονείρων της.