Πρώτη χρονιά του είναι και μαθαίνει. Ίσως σε κάποιες παλαιότερες περιπτώσεις να το είχε παρακάνει με την χρήση των social media, ίσως σε κάποιες άλλες να είχε προκαλέσει αναστάτωση στην ομάδα. Εκείνοι που τον γνωρίζουν καλύτερα εκτός των γηπέδων μιλούν για ένα συνεσταλμένο άτομο και "παρεξηγημένο" παιδί.

Ειδικά το τελευταίο μου ακούγεται πολύ αδιάφορο... Μπορεί να είναι ο πιο στριμμένος άνθρωπος του κόσμου και να εξελιχθεί στον επόμενο ηγέτη της ΑΕΚ; Διότι εγώ πιστεύω ότι το έχει το θέμα. Και το γράφω τώρα που είναι εγκλωβισμένος στα σχοινιά του ρινγκ.

Θα μπορούσε βέβαια να είναι χειρότερα τα πράγματα για τον Γιώργο Κατίδη. Να είχε ηττηθεί η ΑΕΚ για παράδειγμα στο χθεσινό ματς. Αντιλαμβάνεστε φαντάζομαι τι θα επακολουθούσε. Είτε καλοπροαίρετα, είτε με κακή προδιάθεση, θα αντιμετωπιζόταν ως ο αρνητικός πρωταγωνιστής. Ευκαιρία σπάνια, χαμένο πέναλτι και όλα αυτά με τον Πανιώνιο να πλησιάζει όλο και πιο απειλητικά στην εστία της ΑΕΚ. Είναι οι στιγμές που το βάρος της ευθύνης μετατοπίζεται στον έναν κι ας είναι 10 εκείνοι που αγωνίζονται παρέα (εξαιρώ την εδική περίπτωση "τερματοφύλακας").

Ή άλλη όψη του νομίσματος...

Εγώ εχθές είδα έναν "ωραίο" Κατίδη. Με εμπνεύσεις, θετική αύρα, εξαιρετικές κινήσεις στον χώρο, διάθεση να παίξει ομαδικά και όχι να δέσει την μπάλα κομπολόι γύρω από το πόδι του επιλέγοντας το εξεζητημένο όπως σε προηγούμενες περιπτώσεις.

Η ευκαιρία χάθηκε και θα στοίχιζε. Το πέναλτι δεν μπορείς να το πεις κακοχτυπημένο, ο Περιστερίδης πραγματοποιεί εντυπωσιακή εκτίναξη. Θα ήταν ο μοιραίος λόγω κακής μαντεψιάς ωστόσο και αυτή περιφέρεται στα όρια του ατομικού λάθους. Ωστόσο το τελευταίο που μπορεί να του προσάψει κανείς είναι η έλλειψη ικανοτήτων, από αυτές περισσεύουν για να δώσει σε πολλούς ακόμα εντός και εκτός ΑΕΚ.

ΑΕΚ - Πανιώνιος 1-0

Είναι θέμα συγκέντρωσης και χαρακτήρα για τον Γιώργο. Ποδοσφαιρικού χαρακτήρα, δηλαδή εκμάθησης και αποδοχής ότι το συγκεκριμένο άθλημα απαιτεί καθημερινό επαγγελματισμό και μεγαλύτερη προσπάθεια από αυτήν που κατέθεσες στην προπόνηση της προηγούμενης ημέρας. Δίνεις περισσότερα από μέρα σε μέρα; Θα καρπώνεσαι πιο πολλά από αγώνα σε αγώνα.

Όσο περνάει ο καιρός, η περίπτωση του Κατίδη αρχίζει να μου φαίνεται όλο και πιο ενδιαφέρουσα. Έχει αυτόν τον καλώς εννοούμενο ναρκισσισμό που καταλήγει στην (δική του) πεποίθηση ότι είναι υπέρτερος από οποιονδήποτε άλλον όταν αγωνίζεται. Είναι το κομβικό σημείο της προσωπικότητάς του, αυτό που πρέπει να εκμεταλλευτεί και όχι εκείνο που θα τον οδηγήσει στην αντίθετη πορεία και στην αμετροέπεια. Είναι στο χέρι του. Ώσπου να αποδειχθεί τι από τα δύο εν τέλει θα ισχύσει, μην πυροβολείτε τον αρτίστα!

Υ.Γ. Επέλεξα να ασχοληθώ με τον στεναχωρημένο της βραδιάς διότι όλοι οι άλλοι με έκαναν χαρούμενο. Είπα όμως να επιμείνω γιατί από τον συγκεκριμένο περιμένω την εκτόξευση. Και είμαι βέβαιος ότι κάποια ημέρα (ελπίζω σύντομα και στην ΑΕΚ) θα την δω!