Να το γράψεις 1.000 φορές Μανόλο

Αν ο νόμος της «γραπτής μετάνοιας» δεν ίσχυε μόνο για το δημοτικό αλλά και για τους ποδοσφαιρικούς αγώνες, τότε θα προμήθευα τον Μανόλο Χιμένεθ με ένα μπλοκάκι κι ένα στυλό (σίγουρα όχι paper mate, ώστε να μένει ανεξίτηλη η μελάνη της τιμωρίας για να του θυμίζει...) και θα του ζητούσα να γράψει 1.000 φορές το εξής:

«Δεν είναι δυνατόν να αφήνω στον πάγκο τον Μπλάνκο για να παίζει αυτός ο Μπαχά». Ελπίζω τη χιλιοστή φορά να έχει καταλάβει ότι αυτή την κουταμάρα που κατ’ εξακολούθηση συνεχίζει να κάνει με το να χρησιμοποιεί έναν ανέτοιμο ποδοσφαιριστή σε ματς υψίστης σημασίας, αφήνοντας μάλιστα για χάρη του στον πάγκο τον επιθετικό της ομάδας που έχει βάλει 15 γκολ σε 29 επίσημα ματς, είναι εκτός ποδοσφαιρικής λογικής.

«Για να βρει ρυθμό πρέπει να παίζει» είχε δικαιολογηθεί σε μια συνέντευξη Τύπου. Σύμφωνοι σενιόρ Μανόλο, αφού είναι και δική σου μεταγραφική επιλογή άλλωστε, τότε να παίζει. Με τον Εργοτέλη, με τον Πανιώνιο, ως αλλαγή και μέχρι εκεί... Αλλά όχι και στο ματς της χρονιάς να χρίζεται βασικός ένας ποδοσφαιριστής που αλλού πατάει κι αλλού βρίσκεται για να μένει εκτός ενδεκάδας ο κορυφαίος σκόρερ της ΑΕΚ. Αυτό συνιστά αυτοχειρία...

Και όχι, δεν χρειάζεται να πάει κανείς σε σεμινάρια προπονητικής για να αντιληφθεί το μέγεθος της γκάφας. Η οποία για μένα πλέον ξεπερνά και το όριο της «καθαρής» επιλογής. Αρχίζω να πιστεύω ότι ο προπονητής λειτουργεί εγωκεντρικά (για να μην του καταλογίσω εγωπάθεια) και με συμπλεγματισμό (για να μην το χαρακτηρίσω κόμπλεξ) απέναντι στον «Ζορό». Άρα κατ΄ επέκταση και συνολικά στην ομάδα του, διότι εν τέλει αυτή ζημιώνει.

Η... τρίτη στη βαθμολογία!

Διαβάστε και το ακόλουθο: «Έχετε δίκιο. Είναι γεγονός. Όμως συνεχίζουμε να είμαστε τρίτοι στη βαθμολογία». Αυτή είναι η τοποθέτηση του Μανόλο Χιμένεθ στην επισήμανση ότι η ομάδα του έχει να νικήσει στο ΟΑΚΑ από τις 12 Δεκεμβρίου (4-0 τη Λάρισα). Γι αυτό λοιπόν πρέπει να του απονείμουμε τη μεγαλύτερη εύσημον μνεία που προβλέπεται στο ποδόσφαιρο! Δεν ξέρω ποια είναι αυτή; Μήπως ένας ανδριάντας έξω από το νέο γήπεδο, ίσα με το μπόι του Ντιοπ;

Δεν πιστεύω στα αφτιά μου όταν ακούω τέτοια πράγματα. Πέντε μήνες μετά την ημέρα που την ανέλαβε υποσχόμενος βελτίωση, η ΑΕΚ κατάφερε να κάνει μόλις και μετά βίας μία φάση από οργανωμένη προσπάθεια (άλλη ιστορία τα στημένα) και εμείς πρέπει να είμαστε ικανοποιημένοι επειδή είναι στην τρίτη θέση 24 βαθμούς πίσω από τον πρωτοπόρο! Ε όχι, προσωπικά θεωρώ ότι αυτό είναι το λιγότερο κοροϊδία, δεν μπορώ ούτε ως μαύρο χιούμορ να το εκλάβω για επίτευγμα.

Θα συμφωνήσω πάντως απόλυτα μαζί του για τη συνεργασία Ματέος-Δέλλα, την καλύτερη που έχουμε δει ως σήμερα στην Ένωση από κάθε άποψη στα στόπερ. Όπως επίσης θα του αναγνωρίσω ότι η ομάδα λειτούργησε καλά ανασταλτικά και κατάφερε να κρατήσει το μηδέν, σημαντικό ομολογουμένως κεκτημένο αφού ένα έκτός έδρας γκολ μπορεί να αλλάξει εντελώς τις ισορροπίες και να κολλήσει τον αντίπαλο στον τοίχο στη ρεβάνς της Τούμπας.

Ο μίστερ 1 εκατ. ευρώ στα χειρότερά του

Θα αναπαράγω κάτι που έγραψε ο φίλος με τα αρχικά Χ.Κ. στο προηγούμενο άρθρο μου: « Δεν μπορεί ο Σκόκο να παίρνει τόσα λεφτά και να κοροϊδεύει. Θα μου πεις ότι το άθλημα είναι ομαδικό και πρέπει να πάει καλά όλη η ομάδα. Εγώ θα πω τρίχες κατσαρές όσο βλέπω εκείνον τον Ρόμπεν να την πηγαίνει τρένο την Μπάγερν όταν παίζει. Δεν μπορώ να βλέπω τον Σκόκο να μην μπορεί να πάρει ένα ματσάκι στην Ελλάδα μόνος του. Όχι, δεν μπερδεύω τις π... με τις βούρτσες, ξέρω ότι ο Ρόμπεν είναι διαστημικός παίκτης. Αλλά και ο Σκόκο για την Ελλάδα είναι κάτι ανώτερο».

Θεωρεί κανείς ότι έχει άδικο; Μήπως ότι υπερβάλει; Διότι όποιος πιστεύει ότι καλός φίλος μας «Χ.Κ.» πράττει κάτι από τα δύο, τότε να μας πει ποιος είναι ο λόγος να αμείβεται ο συγκεκριμένος ποδοσφαιριστής με 1 εκατ. ευρώ το χρόνο, όταν έχει πετύχει μόλις 1 κανονικό γκολ (δηλαδή όχι από εκτέλεση πέναλτι) στα τελευταία 19 επίσημα ματς της ομάδας;

Τι έκανε πάλι χθες; Από (απόρροια ατομισμού) λάθος ενέργειές του στη μεσαία γραμμή ο ΠΑΟΚ έκλεψε τη μπάλα και δημιούργησε στην κόντρα επίθεση τις δύο κλασικές ευκαιρίες του. Προσπαθούσε να βάλει γκολ με απευθείας φάουλ ή κόρνερ (!) όταν η ΑΕΚ έπαιζε με 11 εναντίον 9.

Και προς το τέλος του αγώνα προκάλεσε τη ζοχάδα του Δέλλα διότι ενώ ο κόσμος καιγόταν δίπλα του, εκείνος νόμιζε ότι έπαιζε σε... «one man show» μπαλέτο και προσπαθούσε να τους περάσει όλους μόνος του, αγνοώντας δίπλα του αμαρκάριστους συμπαίκτες.

Καλή η προστασία, η αγάπη και ο θαυμασμός, αλλά οι (δήθεν) ηγέτες δεν ξεχωρίζουν στις λεζάντες ή στις φιγούρες, αλλά ασφαλώς από τα ματς που κρίνουν οι ίδιοι με τις (προσωπικές) εμπνεύσεις ή ενέργειές τους. Κι επειδή θα υπάρξουν και (καλοδεχούμενοι) αντιφρονούντες, ζητώ απάντηση σε ένα και μοναδικό ερώτημα: Θυμάστε από πότε έχει να συμβεί αυτό; Διότι εγώ έχω ξεχάσει...