Νίκη πρωταθλητών
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για το διπλό της ΑΕΚ μετά από 7 χρόνια, τον μαγικό Οικονόμου και τον δικό τους αέρα, αυτόν που οι πρωταθλητές επιβάλουν στον αντίπαλο.
Ας πάρουμε τα πράγματα ανάποδα. Πέρυσι ήταν 1η Οκτώβρη όταν η ΑΕΚ πήγε στην Τρίπολη και γνώρισε μια πανωλεθρία. Εκείνη η ήττα θα μνημονεύεται πάντα, ως το αντιπαράδειγμα του πώς να κάνεις rotation. Υπάρχει (και από μέρους μου) παθολογική αγάπη για τον Χιμένεθ, αλλά εκείνο το βράδυ, το είχε δει λάθος.
Φέτος, 1η Σεπτέμβρη, ένα μήνα νωρίτερα από πέρυσι και με μεγάλη καταπόνηση και επιβάρυνση μιας ομάδας που είχε τραυματισμούς μέσα στο καλοκαίρι αλλά και μεταγραφές που ακόμα είναι σε φάση εξοικείωσης με τη νέα πραγματικότητα, η ΑΕΚ πήρε το παιχνίδι με αυτούς που παίζουν συνέχεια .
Ο Ουζουνίδης έπραξε το σωστό. Πήγε με τους έτοιμους, με τους καλύτερους. Και έτσι πρόσθεσε στο δισάκι της ΑΕΚ τους τρεις βαθμούς που τόσο απαραίτητοι θα αποδειχθούν στη συνέχεια. Έργο προπονητή, με μια μεγάλη μάζα ποδοσφαιρόφιλων να περιμένει ότι η Ένωση θα γκελάρει. Προφανώς λησμονούν κάτι…
ΠΡΩΤΑΘΛΗΤΕΣ
Αυτή η ομάδα είναι πλέον πρωταθλήτρια και αγωνίζεται ως τέτοια. Συμπαγής, δυνατή, πολύ περισσότερο ευρηματική στην επίθεση, σίγουρη για τον εαυτό της και με περίσσεια αυτοπεποίθηση. Σύνολο αγαπημένο στα αποδυτήρια, με φοβερή επίδραση σε κάθε έναν που προστίθεται σε αυτά, ανεξάρτητα από τη μεταγραφολογία και την οποιαδήποτε κριτική. Οι παίκτες της ΑΕΚ αξίζουν να τους θαυμάζεις, ακόμα κι αν έχεις ενστάσεις βάσει του γούστου σου.
Το δεδομένο είναι ότι καταθέτουν ψυχή και διαρκώς δουλεύουν για την ατομική βελτίωση. Ξεπερνούν εαυτούς και ακόμα επιμένουν να λένε σε αυτούς (τους εαυτούς τους) ότι δεν έχουν ταβάνι. Όποιος συναναστραφεί μαζί τους, όποιος έχει την τύχη και την ευκαιρία να το κάνει, θα διδαχθεί πολλά για το ποδόσφαιρο. Για το πώς αυτοί ξεκίνησαν από κάπου, μαθαίνοντας να τρυπούν το ταβάνι τους και να μη φοβούνται να πουν ότι μπορούν να το κάνουν ξανά και ξανά.
Το άκουσες αυτό και από τον Οικονόμου. Να σου λέει ότι " βρήκα καταπληκτικά αποδυτήρια" και να αιτιολογεί εκεί τις δικές του συνεχείς εξαιρετικές εμφανίσεις που σκοτώνουν τις αστειότητες του καλοκαιριού για το αν είναι ικανός ή όχι να μπει στα παπούτσια του Βράνιες. Σίγουρα δεν θα το κατάφερνε σε ένα κλίμα εσωστρέφειας. Ασφαλώς το επιτυγχάνει σε μια ατμόσφαιρα ασφάλειας, σύμπνοιας και εμπιστοσύνης. Να είναι καλά και ο Μαρίνος που τον έφερε.
Έχει αέρα η ΑΕΚ πλέον. Εμφανίζεται στο γήπεδο και είναι πρωταθλήτρια. Το κατέκτησαν πολλοί από αυτούς που είναι ενεργοί στην ομάδα και το διαπιστώνουν όσοι επιβιβάζονται στην αμαξοστοιχία. Τα όνειρα και οι φιλοδοξίες ταξιδεύουν, καλπάζουν, ξεπερνούν τις διαστάσεις του εφικτού. Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας, έχουν κάθε δικαίωμα να λένε ότι είναι ικανοί για περισσότερο. Ποιος δικαιούται να τους πει το αντίθετο ή να τους ψέξει επειδή θεωρούν ότι έχουν τα εφόδια, τα κότσια και τις ικανότητες να πετύχουν κι άλλες υπερβάσεις; Ουδείς! Αυτή είναι η δική τους αλήθεια.