Προπονητής μακριά από τα τετριμμένα των τελευταίων ετών, άνθρωπος με προσωπικότητα που απαιτεί -και επιβάλλει- το σεβασμό. Αυτόν που ο ίδιος προσφέρει απλόχερα προς όλους, αρκεί να μη διαπιστώσει ότι γύρω του εξυφαίνονται περίεργες συνωμοσίες. Ο Ματίας Αλμέιδα δεν είναι σίγουρα ο προπονητής που ο "οργανισμός ΑΕΚ" έχει συνηθίσει. Δεν θα κάνει αυτό που οι άλλοι θα του πουν και τούτο δεν έχει να κάνει μόνο με το αμιγώς ποδοσφαιρικό σκέλος.

Ήρθε στην Ελλάδα μετά από πολλή μελέτη. Είναι το πρώτο πέρασμά του στην Ευρώπη ως κόουτς και δεν ήρθε για να αποτύχει, ούτε για να κάνει του κεφαλιού του πεισματικά. Το αναφέρω αυτό επειδή πολύς κόσμος ήδη πιστεύει ότι ρισκάρει πολλά με τη διάταξη που επιλέγει.

Ίσως να είναι κι έτσι, ίσως να αποδειχθεί μια μέθοδος αναποτελεσματική, η οποία μελλοντικά να του κοστίσει. Επιλέγεται ωστόσο από εκείνον μέσα από προσέγγιση δεκάδων δεδομένων, όχι κομπογιαννίτικα ή επιδερμικά. Όχι επειδή είναι ο τύπος που ήρθε εδώ για ''να σας δείξω εγώ πως γίνεται''.

Τα βλέπει, τα ακούει, τα ζυγίζει, ενημερώνεται για όλα. Γνωρίζει όσα λέγονται και γράφονται, δε ζει σε μικρόκοσμο, τουναντίον επιζητεί να μαθαίνει τι συζητιέται για τη δουλειά του.

Διότι ως άνθρωπος είναι απόλυτα ισορροπημένος και αυτή η κατάσταση δεν είναι τόσο δυνατή για να τον αποπροσανατολίσει. Θέλει να ξέρει, τον ενδιαφέρει η περιρρέουσα ατμόσφαιρα, τον νοιάζει να γνωρίζει ο κόσμος γιατί κάνει, ό,τι κάνει.

Σε ένα από τα πλέον εσωστρεφή club, όπως η ΑΕΚ των τελευταίων ετών, ήρθε ο Αλμέιδα για να ανατρέψει τα δεδομένα. Να ανοίξει τις προπονήσεις για τους ρεπόρτερ, επιζητώντας την επαφή μαζί τους ώστε αυτοί να παρακολουθούν τη δουλειά του αλλά και να συζητούν μαζί του προτού συμπεράνουν αυθαίρετα.

Προσωπικότητα έξω από τα συνηθισμένα

Κάποια πράγματα στα μάτια μας ίσως να μοιάζουν αυτονόητα, όμως να μην είναι και τόσο. Μας λέει, ''εδώ είμαι, δείτε και ρωτήστε με''. Το εκλαμβάνω ως μια από μέρους του προσπάθεια να μην μένει τίποτα στον αέρα που να προκαλεί εκνευρισμό στην ομάδα. Διότι ο ίδιος το ελέγχει, δεν ισχύει ωστόσο για όλους και ειδικά για τους παίκτες που επηρεάζονται πολύ περισσότερο.

Ουδείς κατά το παρελθόν είχε τολμήσει να προβεί σε ανάλογη κίνηση. Είτε επειδή δεν είχαν την τόλμη να ζητήσουν κάτι τέτοιο από την ομάδα, είτε γιατί δεν είχαν την προσωπικότητα να το 'περάσουν' σε περίπτωση που υπήρχε αρνητική διάθεση. Εδώ ο Αλμέιδα ξεπερνά αυτές παρωχημένες και παγιωμένες καταστάσεις και αποφασίζει δίχως να απαιτείται ειδική άδεια.

Έχει την προσωπικότητα να το επιβάλει και το πράττει επειδή θεωρεί ότι έτσι θα βοηθηθεί και ο ίδιος αλλά πρωτίστως η ΑΕΚ. Θέλει μάτια που να καταλαβαίνουν και όχι που θα εικάζουν.

Άλλωστε, οι προγενέστερες της επιλογής να 'διαρρήξει' το άβατο των Σπάτων - έστω και μία φορά την εβδομάδα για αρχή, αν και θα επιθυμούσε για περισσότερο, ίσως δε να το πράξει μελλοντικά- δηλώσεις του, έδειχναν ένα διαφορετικό δρόμο από αυτό που οι προκάτοχοι της θέσης είχαν ακολουθήσει.

Δεν έκρυψε ότι βιώνει μια κατάσταση πρωτόγνωρη και δύσκολη, με πολλά άτομα γύρω από τον πρόεδρο, όταν εκείνος είχε συνηθίσει σε μια καθημερινή απευθείας επαφή με τους ιδιοκτήτες των προηγούμενων ομάδων που συνεργάστηκε. Κάποιος άλλος, θα το κρατούσε μέσα του. Όχι ο Αλμέιδα...

Τα καταγράφω όλα αυτά για να φτάσω στο ακόλουθο συμπέρασμα: η ΑΕΚ έχει έναν προπονητή που προσπαθεί ταυτόχρονα να διαχειριστεί δύο διαφορετικές καταστάσεις: να δημιουργήσει ομάδα ανταγωνιστική για πρωταθλητισμό και ταυτόχρονα να φέρει την ισορροπία μεταξύ της στεναχώριας και της πλήρους απαξίωσης, με όπλο τη δουλειά του και την άρτια ερμηνεία των επιλογών του, είτε αυτές πιάνουν τόπο, είτε όχι. Δύσκολα πράγματα για την Ελλάδα, όμως με σπάνιο ενδιαφέρον για όσους τον παρακολουθήσουν στενά.