Όπως και η ενδεκάδα, έτσι και το σύστημα που κερδίζει δεν αλλάζει, όποιες κι αν είναι οι απώλειες. Αν ο Πογέτ είχε μαντικές ικανότητες ή τη δυνατότητα να βλέπει μέσα στη γυάλινη σφαίρα, θα έπαιρνε πίσω την αρχική επιλογή του, αποφασίζοντας κάτι διαφορετικό από το παγιωμένο 4-3-3 που ο Παναθηναϊκός είχε διαβάσει καλά. Έπραξε αυτό που στο μυαλό του φάνταζε ως πιο λογικό, μόνο που στο συγκεκριμένο ματς αποδείχθηκε μη λειτουργικό.

Ο Βάργκας αδυνατούσε να ανταποκριθεί στο ρόλο του Μάνταλου και ο Πλατέλλας είχε καιρό να παίξει βασικός για ένα τόσο απαιτητικό ματς. Προσπάθησαν, έτρεξαν, μόχθησαν αλλά δεν έδωσαν αυτά που οι συνθήκες του αγώνα απαιτούσαν.

Όσο η ΑΕΚ κατάφερνε με πολλή προσπάθεια ( και σύμμαχό της τον δραστήριο αλλά σε πολλές περιπτώσεις επιπόλαιο Βλαχοδήμο που τα χαλούσε όλα στην τελική ενέργεια) να διατηρεί ανέπαφη την εστία της, αυτή που τόσο εύκολα προσέγγιζε ο αντίπαλός της, ο Πογέτ δούλευε στο μυαλό τον απόλυτο αιφνιδιασμό. Για να γυρίσει τούμπα αυτό το ματς, θα έπρεπε να σκαρφιστεί κάτι ιδιαίτερα ευφυές, ενδεχομένως και τολμηρό. Έπαιξε το χαρτί του στο 64'. Διπλή αλλαγή με την ταυτόχρονη χρησιμοποίηση δύο επιθετικών (Αραβίδης - Τζιμπούρ) και αλλαγή συστήματος με εφαρμογή του 4-4-2.

Η εξέλιξη υπήρξε αναπάντεχη ακόμα και για εκείνους που θεωρούν ότι γνωρίζουν καλά τον Ουρουγουανό και το πως σκέφτεται. Η φυσιολογική (βάσει των όσων ο προπονητής της ΑΕΚ έχει παρουσιάσει ως σήμερα) σκέψη οδηγούσε στην απόφαση χρησιμοποίησης ενός ακόμα στόπερ (Λαμπρόπουλος) και την ενεργοποίηση του 5-3-2, βάσει της παγκοσμίως κραταιάς προπονητικής λογικής σύμφωνα με την οποία « αφού η νίκη δεν θα έρθει, τουλάχιστον ας κλειδώσουμε την ισοπαλία». Ωστόσο ο Πογέτ ήθελε να νικήσει! Κι έτσι αποφάσισε να πράξει αυτό που ο Στραματσόνι δεν περίμενε. Να θέσει σε εφαρμογή στον απόλυτο αιφνιδιασμό!

Νίκη από τον πάγκο

Τακτικά διαφοροποιημένη και πιο επιθετική, η ΑΕΚ μετέφερε πολύ γρήγορα το παιχνίδι μακριά από την εστία της, σε εκείνη του Παναθηναϊκού. Η εικόνα του αγώνα άλλαξε με τέτοια ταχύτητα που μέχρι ο Στραματσόνι να καταλάβει τι συνέβαινε και να αποφασίσει την έξοδο του Κουτρουμπή αντί του κινούμενου σε ελάχιστα τετραγωνικά μέτρα Εσιέν, η ζημιά είχε γίνει κι ας μην αναγραφόταν ακόμα στα μάτριξ του ΟΑΚΑ.

Το ματς παιζόταν περισσότερο έξω από την περιοχή των Πράσινων και το γκολ ήλθε στο σημείο που εκείνοι επιχειρούσαν να ανασυνταχθούν και να περιορίσουν τα όσα ξαφνικά συνέβαιναν και ουδεμία σχέση είχαν με την προτέρα στον αγώνα κατάσταση. Η πρόθεση του Πογέτ να χτυπήσει τον αντίπαλό του με μία επιλογή που εκείνος δεν περίμενε, αποδείχθηκε η πλέον σοφή κίνηση στη χθεσινή σκακιέρα. Το ματς αυτό κερδήθηκε από τον πάγκο, όπως κάλλιστα θα μπορούσε να είχε χαθεί αν ο Παναθηναϊκός είχε εκμεταλλευτεί την ευκολία με την πλησίαζε την κιτρινόμαυρη εστία στα πρώτα 60 λεπτά του αγώνα.

Η νίκη σε ντέρμπι που δεν είσαι καλός, αποκτά εξτρά σημασία διότι καταδεικνύει το μέταλλο που έχει αποκτήσει μια ομάδα. Για την ΑΕΚ ήταν ακόμα μία ένεση ηθικού και ψυχολογίας ενόψει του πρώτου ημιτελικού απέναντι στον Ατρόμητο, ματς στο οποίο ωστόσο θα πρέπει είναι περισσότερο συμπαγής ανασταλτικά αν θέλει να πάρει ακόμα ένα «καθαρό» σκορ που θα ισοδυναμεί με σημαντικό προβάδισμα πρόκρισης.

Διαβάστε ακόμα:

Ξαναβρέθηκαν οι Μελισσανίδης και Αλαφούζος

Νέα ατυχία με Μπακάκη

Μελισσανίδης: "Αυτή η ΕΠΟ πρέπει να φύγει"

Άνθρωπος των ντέρμπι ο Βάργκας για την ΑΕΚ