Είδαμε την ΑΕΚ να επιστρέφει από εις βάρος της σκορ, να ισοφαρίζει και να έχει στο φινάλε του αγώνα τη χαμένη κλασική ευκαιρία για να πάρει το ματς, όταν ο κακός αγωνιστικός χώρος ίσως και να έκλεψε το γκολ της νίκης από τον Μουαμέρ Τάνκοβιτς.

Όλα αυτά απέναντι στον Ολυμπιακό, με την προϊστορία των τελευταίων δύο ετών καταφανώς εις βάρος της και την πίεση των προηγούμενων εβδομάδων να την κατατρώγει εσωτερικά σαν σαράκι. Οπότε, ναι, αυτό το 1-1 απέναντι στον πρωτοπόρο του πρωταθλήματος και κάτοχο του τίτλου, είναι ένα θετικό αποτέλεσμα.

Είναι επίσης και δίκαιο καθώς το ματς η Ένωση κατάφερε να το διατηρήσει σε μια ισορροπία, παρόλο που δεν έθελξε και πάλι με την απόδοσή της ή δεν απέφυγε παρόμοια λάθη με πρόσφατα ματς, αλλά σε σαφώς μικρότερη κλίμακα.

Η ΑΕΚ θα μπορούσε να απαιτήσει περισσότερα από το συγκεκριμένο παιχνίδι, αν η ίδια βρισκόταν σε ένα διαφορετικό φεγγάρι, εντός κι εκτός αποδυτηρίων. Είναι διαφορετικά τα πράγματα όταν πιστεύεις στην ομάδα σου από όταν έχεις στο μυαλό σου ότι δεν πρέπει να ηττηθείς γιατί θα έλθει η Δευτέρα Παρουσία.

Προσπάθησαν να παίξουν για τη νίκη, κάποιοι περισσότεροι, άλλοι πιο συγκρατημένα και πάντα με το μυαλό στο ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να έλθει η γκάφα, λόγω της συνολικής και ατομικής ροπής σε αυτές. Όταν παίζεις με τέτοια ψυχολογία, απέναντι σε έναν αντίπαλο που έρχεται στο σπίτι σου με τον αέρα του υπέρτερου, είναι δύσκολο να νικήσεις. Κι όμως, λίγο ήθελε να συμβεί.

Δεν έγινε διότι, πέραν της ψυχολογικής και πνευματικής κατάπτωσης των τελευταίων εβδομάδων, δεν της έδωσαν τίποτα παίκτες-κλειδιά. Ο Πέτρος Μάνταλος άργησε πολύ να μπει στο ματς και γενικά δεν έκανε αυτά που θα έδιναν στην ΑΕΚ περισσότερες στιγμές κοντά στην εστία του Σα, ενώ ο Μάρκο Λιβάγια θα έπρεπε να έχει αντικατασταθεί από το ημίχρονο, όντας αρνητικός.

Χάλασε με λάθος πάσες ή κακές επιλογές τουλάχιστον τέσσερις καλές προϋποθέσεις να δημιουργηθούν ευκαιρίες για γκολ, κλείνοντας ακόμα ένα ντέρμπι απέναντι στον Ολυμπιακό, δίχως τίποτα το ουσιαστικό. Ένα από τα πολλά…

Ο ΚΑΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΚΑΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ ΤΟΥ ΚΑΡΕΡΑ

Αυτό που ο Ιταλός δεν είδε να έρχεται στο παιχνίδι, είναι ομολογουμένως αξιοπερίεργο για τα χρόνια του μέσα στα γήπεδα. Ήταν φως φανάρι αυτό που ο Μαρτίνς ήθελε να κάνει. Το κατάλαβαν όλοι εκτός από τον Καρέρα, εκτός αν το είχε δει να έρχεται και επέλεξε να μην αντιδράσει. Εξίσου άσχημο όποιο από τα δύο κι αν ισχύει.

Ο προπονητής του Ολυμπιακού, λοιπόν, επέλεξε να κρατήσει στον πάγκο τους Φορτούνη και Καμαρά προκειμένου να τους έχει φρέσκους με το ξεκίνημα της επανάληψης. Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να γνωρίζει λίγο από ποδόσφαιρο και να μην το σκέφτηκε. Τι έκανε ο προπονητής της ΑΕΚ, την ώρα της διπλής αλλαγής; Τίποτα!

Ο αντίπαλος επέστρεψε στο γήπεδο με τους δύο καλύτερους μέσους του να είναι πλέον παρόντες και ο Καρέρα άφησε μέσα τους ίδιους μέσους, αντί να χρησιμοποιήσει και εκείνος κάποια από τα φρέσκα και ικανά πόδια, τα οποία περίμεναν καρτερικά στον δικό του πάγκο.

Ο πιο γρήγορος και ταχυναμικός χαφ της ομάδας Κώστας Γαλανόπουλος δεν έπαιξε καθόλου και ο πιο οξυδερκής και πολύπλευρος Γεβγέν Σάχοβ εμφανίστηκε στο γήπεδο όταν το κακό είχε ήδη συμβεί, καθώς ο Ολυμπιακός είχε πλέον ανοίξει το σκορ και το ματς είχε φτάσει στο 70’.

Από εκεί και πέρα, το πήγε καλά. Οι τρεις ταυτόχρονες αλλαγές του ήταν σωστές και δίκαιες και βοήθησαν ώστε η ΑΕΚ να κερδίσει μέτρα προς την αντίπαλη εστία και να ψάξει τον τρόπο για την ισοφάριση με τρόπο ορθολογικό και όχι με γεμίσματα και άγχος.

Καλό βαθμό παίρνει επίσης στο στήσιμο της ομάδας καθώς η ΑΕΚ έβγαλε το πρώτο ημίχρονο δίχως να δεχθεί πίεση ή να δώσει στον Ολυμπιακό τις καθαρές φάσεις που βγάζει σε άλλα ματς, πλην της μοναδικής με την κεφαλιά του Ελ Αραμπί που εξουδετέρωσε ο Τσιντώτας.

Κάτι τελευταίο που δεν βγάζει ιδιαίτερο νόημα, είναι αυτό το ‘’τρικ’’ με τον Λιβάι Γκαρσία να συγκλίνει μονίμως προς τον κεντρικό άξονα και να τρακάρει πάνω σε συμπαίκτες και αντιπάλους. Η ΑΕΚ έχει μετά από χρόνια έναν εξαιρετικό ακραίο επιθετικό γραμμής και τον ανάγκασε να παίζει κάτι άλλο από αυτό που ξέρει.

Στη μία φορά στο παιχνίδι που πήγε κατά μέτωπο πάνω στον αντίπαλο, έκανε την ατομική ενέργεια που εξέθεσε τον Χολέμπας και έδωσε το έτοιμο γκολ στον Τάνκοβιτς. Αλλά είπαμε, ας όψεται η λακκούβα…