Κατά την προ εικοσαετίας διοικητική θητεία του Δημήτρη Μελισσανίδη στην ΑΕΚ ως επικεφαλής (και σε συνεργασία με τον Γιάννη Καρά), οι ταλαντούχοι έλληνες ποδοσφαιριστές της εποχής είχαν αναγάγει σε προτεραιότητά τους τη μεταγραφή στη συγκεκριμένη ομάδα. Κάπως έτσι φόρεσαν τη φανέλα της άσοι οι οποίοι διέγραψαν (άλλοι σπουδαία, κάποιοι λιγότερο σημαντική) πορεία και με την εθνική Ελλάδας αποτελώντας σημαντικό μέρος του βασικού κορμού της.

Μία πρόχειρη καταμέτρηση αποδεικνύει του λόγου το αληθές: Ατματσίδης, Κασάπης, Μπορμπόκης, Κωστής, Τσιάρτας, Αλεξανδρής, Π. Παπαιωάννου, Μπατίστα, Σταματής, Δημητριάδης. Υπήρχαν περίοδοι που η ΑΕΚ μετρούσε μόνιμα περισσότερους από 6-7 παίκτες στις αποστολές της Ελλάδας, ενώ συνέχισε την τροφοδότησή της και τα δύσκολα χρόνια που ακολούθησαν, παρά το γεγονός ότι επλήγη από τη λαίλαπα της περιβόητης παράγκας: Οι Νικολαΐδης. Κατσουράνης, Λάκης, Δέλλας, Καψής, Ζαγοράκης και Τσιάρτας παρέμεναν ακλόνητοι στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα την περίοδο που αγωνίζονταν φορώντας τα κιτρινόμαυρα. Οι πέντε εξ αυτών ήταν βασικοί πρωταγωνιστές στην κατάκτηση του Euro2004.

Σήμερα, ενώ βρίσκεται ακόμα εν εξελίξει (και σε σχετικά πρώιμο στάδιο) η διαδικασία αναδημιουργίας της Ένωσης και η επανεγκατάστασή της στην ελίτ του εγχώριου ποδοσφαίρου, η ΑΕΚ αριθμεί δύο ποδοσφαιριστές στην αποστολή που επέλεξε ο Ρανιέρι, όσους και ο πρωταθλητής Ελλάδας Ολυμπιακός. Ασφαλώς ο τελευταίος θα διέθετε αρκετούς περισσότερους αν δεν είχε προβεί σε τόσες πωλήσεις τα τελευταία χρόνια και αυτό ακριβώς είναι που δεν επιθυμούν να πράξουν οι Κιτρινόμαυροι αν πρώτα δεν «οικοδομήσουν» το ελληνικό σύνολο που οραματίζεται ο επικεφαλής της προσπάθειας και δεν κερδίσουν τίτλους μέσα από αυτόν.

Οι επόμενοι και η ΑΕΚ σε 3-4 χρόνια από σήμερα

Ο Μάνταλος και ο Μπακάκης επιβεβαιώνουν ότι έγινε η σωστή αρχή. Ο Κολοβέτσιος και ο Ανέστης, εφόσον συνεχίσουν στον ίδιο ρυθμό, θα είναι οι επόμενοι δύο. Αν θα προκύψουν άλλοι από το υπάρχον ρόστερ είναι δύσκολο να το πει κανείς, επί παραδείγματι οι απαιτήσεις είναι μεγάλες και από τους Αραβίδη, Πλατέλλα και Ανάκογλου, όμως τούτη την περίοδο υπάρχουν καλύτεροι μπροστά τους που ορθώς επιλέγονται από τον Ρανιέρι. Ο χαρακτήρας του Λαμπρόπουλου και τα σωματικά προσόντα του με προϊδεάζουν για το μέλλον, όμως οφείλει να αποκτήσει σταθερότητα και να αποφεύγει εύκολα λάθη σαν και αυτά στα οποία υπέπεσε απέναντι στον Αχαρναϊκό.

Η καλή ελληνική μαγιά ήδη υφίσταται. Σίγουρα υπάρχει διάθεση για ακόμα περισσότερες και πιο ποιοτικές ελληνικές προσθήκες το ερχόμενο καλοκαίρι, μην εκπλαγείτε αν συντελεστούν και επιστροφές από εξωτερικό που σήμερα ουδείς μπορεί να προβλέψει. Επίσης δεν πρέπει να παραβλέπεται η αληθινά σοβαρή δουλειά που γίνεται στις Ακαδημίες με σκοπό 2-3 χρόνια μετά, η ΑΕΚ να έχει προσθέσει στο ρόστερ της πρώτης ομάδας ποδοσφαιριστές που θα έχουν αναδειχθεί από τα σπλάχνα της.

Σε 3-4 χρόνια από σήμερα, ειδικά εφόσον τότε υπάρχει και το δικό της γήπεδο, η ΑΕΚ θα έχει κερδίσει ένα πολυεπίπεδο στοίχημα. Αν μάλιστα μέσα από τη συγκεκριμένη διαδικασία έχει εξελιχθεί και καταξιωθεί και ο έλληνας προπονητής της (Δέλλας) η απάντηση θα είναι ηχηρή σε όσους θεωρούν ότι το συγκεκριμένο πλάνο είναι αναχρονιστικό επειδή έχει τις καταβολές του στο σχέδιο μίας άλλης ΑΕΚ, 20 χρόνια πριν, με λίγους ξένους αλλά κατά κανόνα ξεχωριστούς.