Αδικείται η Λαμία από τη φάση του 78ου λεπτού. Ουδείς μπορεί να το αμφισβητήσει. Αδικείται και ο πρωταγωνιστής της φάσης που μετά από τις διαδοχικές κλωτσιές, δεν μπόρεσε να κάνει ένα-δύο βήματα ακόμα για να πατήσει περιοχή.

Όχι για να πάρει κανονικό πέναλτι, αλλά για να τελειώσει τη φάση που με μαγικό τρόπο ο ίδιος δημιούργησε. Είναι από τις ενέργειες που αξίζουν της τελικής προσπάθειας.

Ο Μάρκο Λιβάγια δεν έχει καταφέρει να σκοράρει. Και δεν είναι λίγα τα ματς. Μιλάμε για 8 επίσημα και 4 φιλικά παιχνίδια. Δώδεκα αγώνες χωρίς τέρμα, για επιθετικό νεοφερμένο σε ομάδα, είναι ικανοί να δημιουργήσουν μέγα ψυχολογικό πρόβλημα.

Το γκολ θρέφει τον στράικερ και η γκίνια τον εξαναγκάζει σε ποδοσφαιρικό υποσιτισμό. Όχι όμως τον συγκεκριμένο. Διότι δεν είναι ο κλασικός σκόρερ, αλλά ένας αρτίστας της μπάλας που προσφέρει περισσότερα ως δημιουργός.

Στα τρία τελευταία ματς (ΑΕΛ, Ριέκα και Λαμία), προφανώς και κάπως θορυβημένος από τον ανταγωνισμό που προκαλεί η έλευση του Αραούχο, έχει κάνει με τη μπάλα στα πόδια υποδοχές, κινήσεις και ντρίμπλες που αλλάζουν τις ισορροπίες σε έναν αγώνα. Κι όσο συμβάλει στο να βρίσκουν δίχτυα οι συμπαίκτες του, τόσο πολύτιμος θα είναι για τον Χιμένεθ που στο κάτω κάτω της γραφής, δεν ενδιαφέρεται και ιδιαίτερα για την τελική ατομική επίδοση του Κροάτη. Η δουλειά να γίνεται. Και μέχρι τώρα γίνεται...

ΣΤΗΝ ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΤΟΥ +5

Η περίοδος που η ΑΕΚ βιώνει, είναι ομολογουμένως ξεχασμένη. Έρχεται από το παρελθόν και της χτυπά το τζάμι με ορμή. Αν και στον αγώνα με τη Λαμία ουδέποτε το παράτησαν, μπορούσες εύκολα να διακρίνεις το άγχος που δημιουργούσε το «πρέπει» της νίκης. Βιασύνη και νεύρα. Τώρα, βλέποντας τον Ολυμπιακό από το +2, δημιουργείται μια νέα, μεγαλύτερη απαίτηση. Αυτή της νίκης στο ντέρμπι της Κυριακής για να μεγαλώσει την απόσταση στο +5. Δεν είναι τόσο ουσιαστικό, ούτε θα κρίνει κάτι. Θα δώσει όμως μια ψυχολογία που η ΑΕΚ έχει χρόνια να νιώσει.

Η συγκυρία είναι ομολογουμένως καλή. Ο αντίπαλος βρίσκεται σε μια στριμωγμένη κατάσταση λόγω αποτελεσμάτων και διαχείρισης από τον Χάσι. Βέβαια σε αυτές τις περιπτώσεις βγάζει και αντίδραση, το διαπίστωσαν ο Χιμένεθ και οι παίκτες που ήταν και πέρυσι στην ομάδα, στη ρεβάνς του 1-2 που κρατούσε η ΑΕΚ από το «Γ. Καραϊσκάκης». Μια τρίχα πιο δεξιά να πήγαινε η μπάλα στην κεφαλιά το Καρντόσο και η τιμωρία θα ήταν μεγάλη.

Θεωρητικά, η ΑΕΚ βολεύεται από την ανάγκη του ΟΣΦΠ να παίξει με τη μπάλα για να κυνηγήσει το αποτέλεσμα που θα αλλάξει το κλίμα στις τάξεις του. Απέναντι σε ομάδες που δεν κλείνονται «ταμπούρι» στο μισό γήπεδο (όπως, φυσιολογικά και σωστά έπραξε η Λαμία μετά το 20 λεπτό του αγώνα) αλλά προσπαθούν να παραγάγουν ποδόσφαιρο, παρουσίασε το καλό πρόσωπό της. Με τη Μπριζ (δύο φορές) και με τη Ριέκα, έδειξε να απολαμβάνει το παιχνίδι στο χώρο. Και είναι δεδομένο ότι ο Ολυμπιακός θα της δώσει τέτοιους.

Όλα πλέον είναι πρωτίστως στο μυαλό. Η ψυχολογική προετοιμασία και η πίστη στο αποτέλεσμα θα παίξουν τον πρωτεύοντα ρόλο. Η ΑΕΚ έχει αποδείξει τα τελευταία δύο χρόνια ότι έχει τρόπους να κερδίσει τον συγκεκριμένο αντίπαλο στο ΟΑΚΑ. Αρκεί να έχει το μυαλό της στην αποστολή και τον κόσμο στο πλευρό της με υπομονή και ψυχραιμία. Αυτά που ακούγονται για σκορ και εμφατικές νίκες, δεν είναι σοβαρά. Ο σεβασμός ποτέ δεν έβλαψε. Συνετά λοιπόν και με σχέδιο. Έτσι έρχονται οι νίκες που στο τέλος της ημέρας, ακόμα και με το πιο φτωχό σκορ, χτίζουν τις διαφορές.