Ο Λύμπε, οι Δαλούκες και ο... περιπατητής!
Για την ελληνική διαιτησία δεν έχω να πω πολλά... Πάντως το ότι κάποιοι ανακάλυψαν τώρα τι εστί Δαλούκας και ταυτόχρονα τυγχάνει να είναι υπερασπιστές του ερυθρόλευκου ιδεώδους ασφαλώς και συνιστά (το λιγότερο) ειρωνεία.
Αλήθεια που ήταν πέρυσι αυτοί που τώρα επαναστατούν για το δήθεν 50-50 (και με τον Γκαγκάτση στις επάλξεις μάλιστα!) όταν ο Μέλμπεργκ έπαιζε βόλεϊ στην άμυνα της ΑΕΚ και ο εν λόγω διαιτητής (ο Θεός να τον κάνει τέτοιον) εφάρμοζε τον κανονισμό της... μανσέτας; Τότε τους άρεσε. Τώρα γι αυτούς είναι απλώς ένας αναλώσιμος Δαλούκας! Έτσι είναι αυτά...
Θα επικεντρωθώ στα εν οίκω. Αυτή η ομάδα που παρακολούθησα σήμερα ήταν όντως η ΑΕΚ. Δεν χρειάζονται να υπερθεματίσεις για χάρη της όταν σε ένα δεκάλεπτο κάνει τέσσερα τετ-α-τετ, έτσι για πλάκα.
Μια ζωή με το άγχος...
Για καλή τύχη της, αυτή τη φορά δεν επιβραβεύθηκε με το επιβλητικό παιχνίδι της από ένα γκολ του αντιπάλου. Δεν μπορεί να συμβαίνει αυτό σε κάθε ματς. Αν και για να είμαι ειλικρινής το φοβήθηκα, όλο το παιχνίδι όρθιος το παρακολούθησα, με την ΑΕΚ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος ποτέ έλεγα μέσα μου.
Ματς χωρίς άγχος δεν γίνεται. Ακόμα και όταν όλα πάνε κατ’ ευχή θα βρεθεί λόγος για να γίνει σαματάς. Θα δοθεί η αφορμή για να μανουριάσει ο Μπάγεβιτς, να εκνευριστεί η διοίκηση και μια εύκολη, καθαρή νίκη να μετατραπεί σε... ροντέο. Έτσι θα κυλήσει κι η εφετινή χρονιά μου φαίνεται...
Τουλάχιστον ας παίζει μπάλα η ομάδα κι όλα τα άλλα, προσωπικά τα εισπράττω βερεσέ. Ξέρω σε ποια χώρα ζω και ποιο πρωτάθλημα παρακολουθώ. Δεν θα αλλάξει ο νόμος των 2. Αυτοί να είναι καλά και οι άλλοι ας πάνε να... φτερνιστούν!
Χίλια μάτια να τον βλέπεις
Τουλάχιστον είναι εδώ ο Λύμπε! Και συγχωρέστε για το διαχρονικό κόλλημά μου, αλλά πλέον έχω κι έναν λόγο παραπάνω να προσμένω να δω αγώνα της ΑΕΚ. Διότι κάνει το απλό να φαίνεται και όμορφο. Διότι στο ποδόσφαιρο, όμορφο είναι το απλό κι όχι η επιμονή να κάνεις το δύσκολο.
Όλοι γύρω του μοιάζουν τόσο καλύτεροι. Και από τις ασίστ του θα γίνει φέτος μάγκας και ο Τζιμπούρ, όπως πριν από δύο χρόνια ο Μπλάνκο, στην πιο παραγωγική χρονιά του στην Ελλάδα. Βέβαια και ο Αλγερινός μοιάζει μεταμορφωμένος. Ομαδικός, αλτρουιστής και ορεξάτος.
Όσοι παίζουν δίπλα στον Λυμπερόπουλο βελτιώνονται. Όλοι εκτός από τον Σκόκο. Αυτός τον χαβά του... Ένας περιπατητής, ένας (αγωνιστικά) παρτάκιας. Καλύτερα να βλέπω σε θέση αριστερού χαφ-εξτρέμ τον Μπλάνκο παρά έναν ποδοσφαιριστή που συμπεριφέρεται σαν να βγάζει κάποια υποχρέωση.
Ως εδώ και μη παρέκει με τον κύριο Σκόκο. Αν δεν γουστάρει να μας το πει. Κι αν ο Μπάγεβιτς δεν έχει πια την πυγμή να τον στείλει στην εξέδρα (διότι ούτε ο πάγκος δεν του αξίζει με την αγωνιστική συμπεριφορά του), τότε ας λουστεί τα αποτελέσματα της επιμονής να τον έχει μονίμως βασικό.
Ποδοσφαιριστή να προσπαθεί τόσο επίμονα να σκοράρει απευθείας με κόρνερ δεν έχω ξαναδεί. Κι ας είχε δοκάρι... Στο εξής να το λέει στους συμπαίκτες του να μην ανεβαίνουν στην αντίπαλη μεγάλη περιοχή. Δεν υπάρχει λόγος. Και δεν είναι δα και ο Χατζηπαναγής...