Ο Μαρτίνεθ έκανε ό,τι μπορούσε αλλά η ΑΕΚ έκανε λιγότερα από όσα μπορεί
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για τη δουλειά που δεν ολοκλήρωσε η ΑΕΚ αν και είχε την ευκαιρία να το κάνει απέναντι στον Ολυμπιακό.
Για 45 λεπτά η ΑΕΚ και ο Ολυμπιακός έδωσαν ένα πολύ ωραίο μεταξύ τους ντέρμπι. Ακριβώς μοιρασμένο με χρονική λεπτομέρεια κατά το ήμισυ καθώς μέχρι να βρει το πρώτο τέρμα της αναμέτρησης στο 22ο λεπτό με τον Πόνσε, η Ένωση ήταν κυρίαρχη και μάλιστα με ευκολία.
Ξαφνικά ο διακόπτης έπεσε, αντί αυτό το πλεονέκτημα που απέκτησε να της δώσει φτερά, την έβαλε σε μία διαδικασία μεγάλου άγχους και δυσκολίας στη διαχείριση, ο Ολυμπιακός έκανε το δεύτερο κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου ολότελα δικό του και έτσι γράφτηκε η ιστορία του ντέρμπι με το τελικό, απόλυτα δίκαιο, 1-1.
Όλοι έδωσαν ό,τι είχαν από την πλευρά της ΑΕΚ, ας μην ξεχνάμε ότι έπαιζε με τρανταχτές απουσίες και δεν είχε αυτή τη γνώριμη δυνατότητα που παρέχεται στον προπονητή της να αλλάζει εντελώς τη μορφή και το αποτέλεσμα ενός αγώνα μέσα από τις αλλαγες του.
Δίχως τους Γκαρσία, Γκατσίνοβιτς, Πισάρο και Μάνταλο διαθέσιμους, υπήρχε περιορισμός τόσο όσον αφορά στην επιλογή της αρχικής ενδεκάδας, όσο και ως προς την προσέγγιση μέσω των διαφοροποιήσεων που ο προπονητής (συνήθως) κάνει από το 60ο λεπτό και μετά.
Ήταν ένα παιχνίδι διαχείρισης το οποίο έκανε ακόμα δυσκολότερο η απώλεια του Βίντα στο δεύτερο ημίχρονο, ενώ και το γεγονός ότι ο Γιόνσον έμοιαζε να μην έχει δυνάμεις για να συνεχίσει, κάτι που οδήγησε τον προπονητή να πάρει το ρίσκο διατήρησης στο γήπεδο του Σιμάνσκι που είχε κάρτα από το πρώτο ημίχρονο, μείωσε ακόμα περισσότερο τις επιλογές.
Ο Ολυμπιακός μπήκε καλύτερα και στο δεύτερο ημίχρονο συνεχίζοντας από εκεί που άφησε το πρώτο, ωστόσο και εκείνος με τη σειρά του φάνηκε να μην έχει την απαιτούμενη φρεσκάδα για να παραμείνει κυριαρχικός. Ήρθαν και οι δύο αλλαγές του Ντιέγκο Μαρτίνες με την αποχώρηση του Ποντένσε και εκείνη του Φορτούνη -που ξεκάθαρα έδειξε να απορεί με αυτή την κίνηση φεύγοντας από το γήπεδο- για να δώσουν στην ΑΕΚ το ψωμί προκειμένου να απλώσει επάνω το βούτυρο της νίκης.
Ωστόσο παρά το γεγονός ότι η Ένωση πίεσε αρκετά από το 65ο λεπτό της αναμέτρησης και έως το τέλος αυτής, το γκολ της επικράτησης δεν ήρθε. Όμως όταν δεν μπορείς να νικάς, καλό είναι να μη χάνεις και σε σχέση με πέρυσι που ηττήθηκε με 1-3 στο ίδιο γήπεδο από τον Ολυμπιακό, φέτος πήρε την ισοπαλία και κράτησε την ηρεμία της σε ένα καλό επίπεδο ενόψει της πολύ δύσκολης συνέχειας.
Αυτά που κρατάει από το ντέρμπι ενόψει συνέχειας
Είναι σημαντικό επίσης το γεγονός ότι αμέσως μετά από μία εξάδα αγώνων στη διάρκεια των οποίων βρέθηκε να κυνηγάει στο σκορ, αυτή τη φορά απέφυγε αυτή τη στενωπό αλλά και αντέδρασε πολύ καλά όταν εκείνη το δέχτηκε ως ισοφάριση ώστε να μην ξεφύγει η κατάσταση και χαθεί ο έλεγχος του παιχνιδιού.
Δεν είναι αυτή μία ισοπαλία η οποία αφήνει πικρή γεύση, η αλήθεια είναι ότι η ομάδα ψάχνει τον περυσινό καλό εαυτό της, μέσα όμως από σημαντικές απουσίες και με πολλή επίπονη δουλειά καθημερινά στις προπονήσεις που ο Ματίας Αλμέιδα πάντοτε οργανώνει ώστε να έχουν πολλή ένταση και να αποφέρουν αποτέλεσμα πιο μετά μέσα στη σεζόν, εξασφαλίζοντας όμως παράλληλα διάρκεια και συνέπεια έως το τέλος της διαδρομής.
Ήταν ένα ντέρμπι στο οποίο η ΑΕΚ προσπάθησε πάρα πολύ, έφυγε νικήτρια στις συνολικές εντυπώσεις έστω και στις λεπτομέρειες και σίγουρα δεν έπαθε κανένα μεγάλο κακό.
Έρχονται δύο ακόμα πιο δύσκολα παιχνίδια και το να μη χάνεις στην αφετηρία μιας τέτοιας διαδρομής, έχει αναμφίβολα τη σημασία του που ξεπερνά τη βαθμοθηρια και περισσότερο έχει να κάνει με την ηρεμία και την ψυχολογία ενός ποδοσφαιρικού τμήματος.
