Αποτελεί ομολογουμένως ατράνταχτο αποδεικτικό στοιχείο υγιούς λειτουργίας και τάχιστης ανταπόκρισης στα θέλω του προπονητή η αμεσότητα με την οποία η ΑΕΚ ενήργησε τον τελευταίο μήνα.

Όταν ο Χιμένεθ δήλωνε την 1 Δεκέμβρη ότι απαιτείται η γρήγορη κάλυψη των κενών που άφησαν πίσω τους οι τραυματίες Μάνταλος - Γιόχανσον και την 1 Ιανουαρίου οι αντικαταστάτες τους βρίσκονταν ήδη στην Αθήνα, προφανώς όλα έγιναν όπως έπρεπε και στο σωστό χρόνο.

Επιπροσθέτως, αυτή ήταν η πρώτη μεταγραφική περίοδος από την ημέρα επιστροφής του στην ΑΕΚ, κατά τη διάρκεια της οποίας εισακούστηκαν όλες οι επιθυμίες του Ισπανού, τόσο όσον αφορά στα χαρακτηριστικά των παικτών που αφίχθησαν, όσο και στα πρόσωπα αυτά καθαυτά. Διότι ο Μασούντ ήταν αποκλειστικά δική του επιλογή (για την οποία μάλιστα κάμφθηκαν αντιρρήσεις και ενστάσεις εντός του αρχηγείου, προεξεχούσης εκείνης του τεχνικού διευθυντή Νίκου Λυμπερόπουλου), ενώ ο Μοράν επελέγη (αποτελώντας εισήγηση του αρχισκάουτ Δημήτρη Μπαρμπαλιά) ανάμεσα σε πολλές άλλες περιπτώσεις ακριβώς επειδή τον ξεχώρισε από τους υπόλοιπους ο προπονητής.

Τον περασμένο Ιανουάριο (2017), οι επιλογές των Βράνιες και Αϊντάρεβιτς έφεραν τη σφραγίδα του Μαϊστόροβιτς. Ο Χιμένεθ βοήθησε τα μέγιστα για το δανεισμό του Αραούχο, αλλά ήταν απλά μια περίπτωση που προέκυψε στην ΑΕΚ. Οχι μάλιστα μετά από υπόδειξη του προπονητή αλλά και πάλι μέσα από την ανίχνευση της κατάστασης από τον τέως τεχνικό διευθυντή, ο οποίος την έψαχνε τη δουλειά αυτή προτού ακόμα σηματοδοτηθεί η επιστροφή του Ισπανού στο τιμόνι της ομάδας.

ΤΟ ΠΕΡΑΣΜΈΝΟ ΚΑΛΟΚΑΡΙ...

... ο Χιμένεθ διαδραμάτιζε ως επί το πλείστον ρόλο παρατηρητή των εξελίξεων. Καμία εκ των δικών του εισηγήσεων εισακούστηκε (με πιο χαρακτηριστικές τις περιπτώσεις των Βαλιέντε, Ρομέρο, Μπουργί και δευτερευόντως εκείνες των Ταβάρες και Τσάβες) και σαν μην έφτανε αυτό, «φορτώθηκε» ποδοσφαιριστές για τους οποίους είχε ξεκάθαρες ενστάσεις, με πιο τρανταχτή την υπόθεση του Τρίσταστον. Οσα κι αν έχουν ειπωθεί ή γραφτεί, ο Ισλανδός ουδέποτε έλαβε τη σύμφωνη γνώμη του προπονητή στο θέμα της απόκτησής του. Ηταν μια πεισματική μεταγραφή του Μαϊστόροβιτς.

Ασφαλώς, στην τελική σούμα, η παρεμβατικότητα και οξυδέρκεια του Ντάνιελ ωφέλησαν πάρα πολύ την ΑΕΚ καθώς επί της δικής του ηγεσίας στην τεχνική διεύθυνση του συλλόγου, το ρόστερ της ομάδας εμπλουτίστηκε με παίκτες αξίας οι οποίες έχουν πολύ σημαντική επίδραση στο παιχνίδι της ομάδας: Τσόσιτς, Βράνιες, Λιβάγια, Αραούχο, Λόπες. Σαφώς προέκυψαν και «αστοχίες», με πιο χαρακτηριστικές αυτές των Τρίστασον και Αϊντάρεβιτς. Ομως η εξέλιξη της ιστορίας δικαίωσε τη στάση του να λειτουργεί περισσότερο αρχηγικά, αγνοώντας σε πολλές περιπτώσεις τις προτάσεις του προπονητή, πάντοτε μιλώντας για τα πρόσωπα και όχι για τα χαρακτηριστικά.

Σήμερα, εν έτει 2018 πλέον, ο Λυμπερόπουλος και το επιτελείο του ενήργησαν με αποκλειστικό γνώμονα τις επιθυμίες και τελικές εγκρίσεις του Χιμένεθ. Δικαίως έπραξαν έτσι! Αυτό που η ΑΕΚ έχει ανάγκη στην παρούσα φάση, είναι η εισχώρηση νέων προσώπων που θα «κουμπώσουν» άμεσα στις απαιτήσεις του συνόλου και των τακτικών προσανατολισμών του προπονητή. Ο Μασούντ ήταν μια πολύ εύκολη και λογική λύση, ενώ ο Μοράν, έχει όντως το σουλούπι ενός πιο ολοκληρωμένου Γιόχανσον. Οσον αφορά λοιπόν στις δύο βασικές απαιτήσεις του προπονητή, αποφεύχθηκαν τα ρίσκα. Η ομάδα χρειαζόταν, εφόσον ήταν εφικτό, δύο παίκτες ικανούς να μπουν από το πρώτο ματς στην ενδεκάδα και τους έχει! Άντε για τον Ισπανό, να πάρει ένα παιχνίδι παραπάνω...

ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ...

... διαφορά στο μεταγραφικό παζάρι, θα την έκανε η απόκτηση ενός εξτρέμ από κάποιο ψηλότερο ράφι. Ναι μεν η αμεσότητα της απόκτησης των δύο που αποτελούσαν προτεραιότητα στο πλάνο του προπονητή, έδωσε πίσω τις χαμένες λύσεις των Μάνταλου - Γιόχανσον, όμως η κάλυψη δύο απωλειών δεν συνιστά από μόνη της ολοκληρωτική ενίσχυση. Η ΑΕΚ εξακολουθεί να παραμένει «γυμνή» στις πτέρυγες, καθώς πέραν των καλοκαιρινών αστοχιών, έχασε και αυτούς που θεωρητικά είχε, έστω για κάποια αγωνιστικά λεπτά, όπως για παράδειγμα ο Πατίτο.

Ας μην γελιόμαστε. Οι κινήσεις που έχουν γίνει είναι πράγματι στοχευμένες και σωστές βάσει ποδοσφαιρικής λογικής και σχεδίου προπονητή, όμως δεν έχει γίνει δα και κάποια υπέρβαση. Ο παίκτης που είναι απαραίτητο να έρθει προκειμένου να «οπλίσει» σημαντικά και τις πτέρυγες, κάνοντας τη διαφορά και προσφέροντας τη δυνατότητα εναλλαγής τακτικών στον Χιμένεθ, δεν είναι ακόμα εδώ.

Βέβαια υπάρχει ένας ολόκληρος μήνας και η προσπάθεια θα συνεχιστεί. Ίσως στο τέλος του Γενάρη να προκύψει Ερνάνι, ίσως νωρίτερα κάποιος άλλος. Έως τότε, θεωρήστε δεδομένο ότι θα ξαναδούμε τον Λόπες σε κάποια ματς ως εξτρέμ και τον Μπακάκη σε θέση αριστερού μπακ. Το ωραίο θα ήταν να προχωρήσουν και οι +2 προσθήκες που είχε προαναγγείλει ο προπονητής. Τότε το οπλοστάσιο θα είναι αληθινά πλήρες για τη μεγάλη εξάμηνη αποστολή που έχει μπροστά της η Ένωση.

Καλή χρονιά με υγεία σε όλους!