Οι σημειώσεις της ΑΕΚ

Ντέρμπι λευκής ισοπαλίας. Αν τα βάλεις κάτω έχεις να καταπιαστείς με ένα σωρό πράγματα. Για τον τρόπο που αγωνίστηκε η ΑΕΚ, τη διαιτησία του Σιδηρόπουλου, την εμφάνιση του Μπάρκα, τον εν λειτουργία μηχανισμό αποδόμησης του Χιμένεθ, τον αποκλεισμό του Βράνιες.

Γι αυτό λοιπόν καταγράφω τα εξής μέσω σημειώσεων:

* Η αλήθεια: Το παιχνίδι της ΑΕΚ ήταν οκνηρό, δεν προσπαθούσε να επιτεθεί και να δημιουργήσει, ήταν ξεκάθαρο ότι ήθελε να αποφύγει το γκολ και να ψάξει 1-2 φάσεις για να βρει ένα δικό της. Πέτυχε να υπηρετήσει τον πρώτο στόχο χάρη στον Μπάρκα και στις καλές αμυντικές συνεργασίες των τριών (Τσιγκρίνσκι, Λαμπρόπουλου, Μπακάκη), αλλά ουδέποτε υπήρξε απειλητική για τον Ολυμπιακό. Συμπερασματικά, αν θέλει διπλό στο ματς της 4ης Φλεβάρη, θα πρέπει να παρουσιάσει πολύ πιο δημιουργικό πρόσωπο.

* Ο τερματοφύλακας: Ο τρίτος στη σεζόν που καλείται σε ματς με σπουδαιότητα (ο Τσιντώτας έδωσε το δικό του στη Βιέννη) να δείξει εγρήγορση και αντανακλαστικά. Είχε σωτήριες επεμβάσεις, πραγματοποίησε εμφάνιση χωρίς ψεγάδι, έβαλε δύσκολα στον Χιμένεθ για το ματς του πρωταθλήματος με τον Ολυμπιακό, εφόσον δεχθούμε ότι ο Βασίλης Μπάρκας λογίζεται ως ο γκολκίπερ του Κυπέλλου. Αυτός είναι πράγματι ο τερματοφύλακας που η ΑΕΚ οραματιζόταν, αποφασίζοντας να τον αγοράσει από τον Ατρόμητο αντί 600.000 ευρώ. Το ζητούμενο είναι να κρατήσει χαμηλά τη μπάλα και να αποκτήσει υψηλή διάρκεια.

* Ο μηχανισμός αποδόμησης: Ενορχηστρωμένα βρίσκεται πλέον σε πλήρη δραστηριότητα από μερίδα του Τύπου και ενεργοποιήθηκε αμέσως μετά τον αγώνα με την ΑΕΛ. Από εδώ και στο εξής, για οτιδήποτε συμβαίνει, ο Χιμένεθ θα είναι επί μονίμου βάσεως ο υπαίτιος. Το γεγονός της ελλιπούς μεταγραφικής ενίσχυσης (ούτε μπακ, ούτε εξτρέμ αριστερά και η αμφιλεγόμενη επιλογή Μοράν, η οποία σε σχέση με τον Γιόχανσον, παρουσιάζει μεγάλο έλλειμμα σε χαρακτηριστικά, ειδικά ανασταλτικά) ασφαλώς και δεν συνυπολογίζονται. Κυκλοφορεί (ακούγεται και γράφεται) η αστειότητα ότι η ΑΕΚ διαθέτει το καλύτερο υλικό, όταν έχει απολέσει Μάνταλο και Γιόχανσον (Μασούντ και Μοράν έχουν πολύ δρόμο να διανύσουν έστω για να πλησιάσουν στα στάνταρ των δύο) και κάνει διαδοχικές υπερβάσεις και ευρωπαϊκή πορεία την οποία ουδείς αναλογιζόταν. Τώρα ξαφνικά, όλα όσα έχουν γίνει, τους φαίνονται αυτονόητα...

* Ο αποκλεισμός του Βράνιες: Ο Ισπανός δεν είναι προπονητής που θα διαταράξει τις ισορροπίες στα αποδυτήρια. Ούτε θα επαναφέρει έτσι απλά στην ενδεκάδα, έναν παίκτη που έκανε άνω-κάτω την ομάδα κι επέστρεψε στις δραστηριότητές της, σαν να μη συνέβη τίποτα. Αναλογίστηκε αλήθεια κάποιος ότι ίσως πλέον να τίθεται θέμα εμπιστοσύνης; Ή το να μην ικανοποιείται ο προπονητής από την καθημερινή εικόνα του Βόσνιου; Μήπως και σε αυτό το κομμάτι, η ΑΕΚ θα έπρεπε να δείξει εγρήγορση με την προσθήκη ενός στόπερ επιπέδου, από τη στιγμή που ο Τσόσιτς ταλαιπωρείται;

* Ο αντι-Ολυμπιακός Σιδηρόπουλος: Οταν ακούς από επίσημα χείλη της ομάδας του λιμανιού, ότι ο συγκεκριμένος διαιτητής ήταν άψογος, τότε πρέπει να ανησυχείς... Κοιτώντας λοιπόν προσεκτικά, διαπιστώνεις ότι στην ΑΕΚ δεν δόθηκε πασιφανές πέναλτι σε εκτός φάσης ανατροπή του Λόπες από τον Φιγκέιρας (ευθύνη βοηθού), βγήκε αναίτια κίτρινη κάρτα στον Σιμόες σε στιγμή που ο Σεμπά τον πέταξε σκόπιμα κάτω αλλά απέφυγε την κόκκινη. Κίτρινη βλέπει και ο Αραούχο για το κεφαλοκλείδωμα που του έκανε ο Μιραλάς, λες και έχωσε ο ίδιος το πρόσωπο του μέσα στη μέγγενη του Βέλγου. Κατά τα άλλα, ο Σιδηρόπουλος, με τον οποίο η Ένωση είχε μέχρι χθες 7 ήττες και 3 νίκες σε 10 ντέρμπι (!) είναι λέει αντι-Ολυμπιακός! Ποιος; Ο Σιδηρόπουλος! Αντι-Ολυμπιακός...

* Η απορία: Για δεύτερο συνεχόμενο ματς, ο Σοτζέι Μασούντ μπήκε στο παιχνίδι ως αλλαγή. Στη Λάρισα είχε αποφασιστεί λίγο νωρίτερα, με σκοπό να πάρει η ΑΕΚ το ματς. Χθες συνέβη στο 83’, προφανώς για να κρατήσει μπάλα. Και στις δύο περιπτώσεις, ο Χιμένεθ άργησε. Αν ο αντι-Μάνταλος αποκτήθηκε για να παριστάνει τη ρεζέρβα, τότε δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε κάτι διαφορετικό δημιουργικά, στα ματς-φωτιά που έρχονται, ειδικά στα εκτός έδρας τα οποία είναι και τα πλέον καθοριστικά. Από τη στιγμή που αποφασίστηκε να μη γίνει μια (απαραίτητη) υπέρβαση για εξτρέμ υψηλού επιπέδου, ο Ιρανός πρέπει να μονιμοποιηθεί στα μεγάλα παιχνίδια ως βασικός, αν ο Μανόλο επιθυμεί να εμφανιστεί έστω κάτι από αυτό το διαφορετικό που έδινε ο Μάνταλος. Άλλος τρόπος δεν υφίσταται...

Photo Credits: Eurokinissi