Όλα στις τέσσερις γραμμές
Ο Βαγγέλης Αρναούτογλου γράφει για την απαραίτητη συνθήκη να παιχθεί ο αγώνας στα ίσια για να φανεί αν όντως η ΑΕΚ είναι ικανή να πάρει διπλό στο "Γ. Καραϊσκάκης", όπου η νίκη θα πρέπει να είναι μονόδρομος.
Αν στο τέλος μίας τέτοιας αναμέτρησης δεν τα έχεις καταφέρει, ουδεμία άλλη δικαιολογία πλην (ενδεχομένων) καταδικαστικών αποφάσεων από την πλευρά της διαιτησίας, μπορεί να υφίσταται. Τα "ήμασταν σε κακή μέρα", "δεν είχαμε την τύχη με το μέρος μας", "αιφνιδιαστήκαμε από το γρήγορο γκολ του αντιπάλου", "είχαμε τον έλεγχο αλλά δεν εκμεταλλευτήκαμε τις ευκαιρίες", δεν θα φτουρήσουν. Διότι ήξερες από την αρχή ότι έπαιζες έναν τελικό, οπότε όφειλες να είσαι προετοιμασμένος για την αποφυγή του παραμικρού λάθους.
Ετσι έχει η κατάσταση για την ΑΕΚ. Αν ο Παπαπέτρου είναι αυτός που πρέπει, αν οι προκαταβολικές κραυγές του Ολυμπιακού για να τον επηρεάσουν δεν πιάσουν τόπο (όπως συνέβη δηλαδή με αυτές κατά του Σιδηρόπουλου πριν το ματς του Κυπέλλου, με αποτέλεσμα τις μη αποβολές των Μιραλάς - Φιγκέιρας και το πέναλτι-μαρς που δεν δόθηκε στον Λόπες), τότε μετά το τέλος του ματς θα έχουν να συζητάμε μόνο για όσα η ΑΕΚ έκανε ή δεν έκανε. Αυτό είναι και το φυσιολογικό. Να έχουμε μία ξεκάθαρη εικόνα για το αν η απαίτηση του συγκεκριμένου ματς μπορούσε ή όχι να εξυπηρετηθεί από τη συγκεκριμένη ομάδα.
Όλα είναι στο παιχνίδι ασφαλώς... Από το να εμφανιστεί ο Ολυμπιακός καλύτερος και να πάρει το ντέρμπι επειδή η ΑΕΚ δεν θα έχει μπει ποτέ σε αυτό, έως το αντίστροφο. Από το να δούμε μία σούπα που θα κριθεί στο ένα γκολ, μέχρι ένα ματς που θα ανοίξει απρόσμενα και θα εμφανίσει μπροστά μας όλες τις αρετές και αδυναμίες αμφοτέρων. Ένα πράγμα δεν θα σηκώσει εύκολα ο πλέον ο οπαδός της Ένωσης. Το να κυλήσουν όλα ομαλώς, με ένα ματς στο "50-50", και να παρακολουθήσει στο γήπεδο μια ομάδα φοβική, η οποία θα προσπαθήσει να "κλέψει" το ματς και όχι να το κατακτήσει.
ΑΛΛΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Έχουν περάσει (εύχομαι ανεπιστρεπτί για το δίκαιο των ποδοσφαιριστών πρωτίστως) οι εποχές που η ΑΕΚ εμφανιζόταν στο συγκεκριμένο γήπεδο ως πρόβατο επί σφαγή, γνωρίζοντας ότι στην καλύτερη περίπτωση θα την παίξουν "65-35", δίχως παράλληλα να έχει την ποιότητα του αντιπάλου της. Πλέον οι αποστάσεις δεν υφίσταται, η διαιτησία παίζει τον Ολυμπιακό με μία σχετική εύνοια αλλά όχι σκανδαλωδώς, γι αυτό και φωνάζει επιχειρώντας να εκμαιεύσει όσα υπέρ του σφυρίγματα γίνεται. Από την άλλη, μέσα από τα ίδια τα αποδυτήρια και τον περίγυρο της ομάδας, πηγάζει η βεβαιότητα ότι η νίκη είναι αποτέλεσμα εφικτό. Το καταγράφω διότι δεν θυμάμαι τα τελευταία χρόνια να συνομιλώ με ποδοσφαιριστές της ομάδας, εισπράττοντας θάρρος, πίστη και αποφασιστικότητα. Περιμένουμε και τις αποδείξεις...
Αλήθειες να λέμε... Υπήρχαν αγώνες και αγώνες που η ομάδα ετοιμαζόταν για το Φάληρο και ήταν τέτοια η κατάσταση στο εσωτερικό της, ώστε παράγοντες και ποδοσφαιριστές της να παρουσιάζονται προετοιμασμένοι για βέβαιη ήττα με το μυαλό στο "όσα λιγότερα, τόσο καλύτερα". Κακά τα ψέματα, το ίδιο σκέφτονταν και οι οπαδοί της, αντιλαμβανόμενοι το διοικητικό χάλι που προκαλούσε και τη σχετική αδιαφορία εντός των αποδυτηρίων. Τι ετοιμαζόταν η ομάδα για το εκτός έδρας ματς με τη Βέροια, τι με τον Ολυμπιακό, ήταν το ένα και το αυτό. Με τέτοια φιλοσοφία και εμφανές έλλειμμα ποιότητας, ήταν λογικό να μετράει πολλά.
Σήμερα η ΑΕΚ παίζει το πρωτάθλημα. Από τη στιγμή κατά την οποία με ήττα (που να κερδίσει και ο ΠΑΟΚ στα Ιωάννινα...) μένει αυτομάτως στο -4 από τον έναν βασικό διεκδικητή, δεν αντιλαμβάνομαι το γιατί ο Χιμένεθ και ο Χριστοδουλόπουλος μιλούν για ματς που δεν κρίνει τον τίτλο. Πως ακριβώς επιστρέφεις από το -4, ενώ ταυτόχρονα θα υπάρχει και δεύτερη ομάδα πιο ψηλά από εσένα, σε ένα πρωτάθλημα λίγων διαθέσιμων πόντων, το οποίο θα κριθεί σε πολύ χαμηλή συγκομιδή; Ούτε η ισοπαλία της εξασφαλίζει κάτι, πέραν του να παραμένει πίσω και από τους δύο. Ασφαλώς δεν είναι καταστροφή. Όμως δεν προσφέρει το παραμικρό πλεονέκτημα. Θέλεις πρωτάθλημα; Νικάς στο "Γ. Καραϊσκάκης". Και η συζήτηση τελειώνει εδώ...
Photo Credits: Eurokinissi
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: