Στην εποχή που ζούμε το να προκαλείς δεν είναι σοφό. Ακόμα περισσότερο όταν «χρησιμοποιείς» άλλους οι οποίοι το κάνουν για σένα. Από μερικούς, ο άγουρος ποδοσφαιριστής Μανωλάς αντιμετωπίζεται όπως ο θείος του στις καλύτερες και πιο ώριμες σεζόν της καριέρας του, οι οποίες παρεμπιπτόντως προέκυψαν από τα 30 και μετά.

Δέκα χρόνια νεότερος ο Κώστας από τις ημέρες ακμής του Στέλιου, με μόλις μία ολόκληρη σεζόν στα πόδια του με τη φανέλα της ΑΕΚ και αυτή με (ομολογουμένως) κάμποσα καλά παιχνίδια αλλά και μπόλικες γκάφες, κι όμως νομίζει (ή τον κάνουν να νομίζει) ότι έγινε κάποιος! Ο Σάντος δεν τον κάλεσε ξανά στην εθνική (κι αυτό είναι κάτι που πρέπει να τον προβληματίσει) αλλά η... αυλή του τον παρουσιάζει ως τον επόμενο Μπεκενμπάουερ!

Λένε πολλοί ότι ο Στέλιος του φουσκώνει τα μυαλά. Ενδεχομένως να είναι και έτσι. Όμως γνωρίζω παιδιά τα οποία στα 20 χρόνια τους, δίχως τη βοήθεια ατζέντηδων και διαμεσολαβητών και με το άγχος της δύσκολης ζωής που έχουν μπροστά τους να τα εξουσιάζει, αποφασίζουν και χαράσσουν το μέλλον τους δίχως να παρασύρονται ή να κατευθύνονται από άλλους.

Είναι υπεύθυνος για τη στάση του ο Κώστας Μανωλάς, είναι πλέον άνδρας και υπόλογος για τις πράξεις και αποφάσεις που τον χαρακτηρίζουν, ακόμα και αν δεχθώ ότι τις παίρνουν οι άλλοι για εκείνον. Στην ηλικία του θα έπρεπε να ξέρει καλύτερα...

Τα όρια μίας διαπραγμάτευσης

Για να λέμε και τα πράγματα ως έχουν, ο Μανωλάς βγήκε από τα αζήτητα του Θρασύβουλου επειδή είναι ανιψιός του Στέλιου. Ουδείς είχε ενδιαφερθεί ζεστά για την περίπτωσή του, όμως με το σπαθί του και τις ικανότητές του απέδειξε ότι άξιζε περισσότερης προσοχής. Η ΑΕΚ του την έδειξε, τον εξέλιξε και τώρα ζητά από εκείνον να της δείξει τον ανάλογο σεβασμό. Όμως δεν τον εισπράττει...

Δεν μπορεί ο Μανωλάς στα 20 χρόνια του και με μόλις ολόκληρη σεζόν (με καλά και άσχημα ματς) στα πόδια του να αξιώνει 1,2 εκατ. ευρώ για τρία χρόνια σε μία περίοδο που η ΑΕΚ δυσκολεύεται να δώσει αυτά τα χρήματα (αναλογικά σε ετήσια βάση) στους Δέλλα και Λυμπερόπουλο. Ούτε ασφαλώς μπορεί να λειτουργεί ως μέτρο πίεσης το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού και του Παναθηναϊκού και το γεγονός ότι άνθρωποι των δύο ομάδων έχουν ήδη κάνει σχετικές κουβέντες με τον θείο και εκπρόσωπό του.

Ο Μαρινάκης διατηρεί στο ρόστερ του Ολυμπιακού τον Φετφατζίδη, εν ενεργεία διεθνή ποδοσφαιριστή και αποδεδειγμένα σούπερ ταλέντο, με 120 χιλιάρικα το χρόνο. Και στον Μανωλά ξινίζουν αποδοχές που ξεκινούν από τις 250.000 και ξεπερνούν τις 300.000 ευρώ ετησίως! Αν μπορούσε να αναλογιστεί όσα συμβαίνουν γύρω του θα έπρεπε να υπογράψει... χθες.

Κι όταν πλέον στα 23 του θα έχει γίνει ο κορυφαίος αμυντικός στην Ελλάδα και αναντικατάστατος στην εθνική ομάδα, τότε ας ζητήσει τα πενταπλάσια. Στην παρούσα φάση τα χρήματα που του προσφέρει η ΑΕΚ είναι πάρα πολύ καλά για να είναι αληθινά... Τουλάχιστον έτσι το βλέπω εγώ. Κι αν ο Μανωλάς δεν θέλει και επιμένει για αποδοχές που είναι αδύνατο να καλύψει η ομάδα που τον ανέδειξε, δεν πειράζει, το μοναστήρι να είναι καλά! Και η δεύτερη ομάδα επίσης...

Υ.Γ. Να σημειώσω κάτι για τον μικρό Μανωλά. Θεωρώ ότι μπορεί να εξελιχθεί στον κορυφαίο έλληνα αμυντικό, έχω γράψει και επιμένω ότι έχει τις προδιαγραφές να ξεπεράσει τον Παπασταθόπουλο. Αυτά όμως αποκτάται με σεβασμό, δουλειά και αφοσίωση στο ποδόσφαιρο, όχι με επιμονή για τα λεφτά. Αυτά δεν χάνονται, θα τα βρει μπροστά του και πολλαπλάσια. Με τον σωστό τρόπο και στο σωστό χρόνο.