Πίσω από τη διαπραγμάτευση μίας ομάδας με έναν ποδοσφαιριστή, κρύβονται μία από σειρά από καταστάσεις, παρεμβάσεις, αντιρρήσεις και διαφωνίες τις οποίες ένας δημοσιογράφος είναι αδύνατο να γνωρίζει στον απόλυτο βαθμό.

Πολλές φορές παρασύρεται και μεταφέρει πληροφορίες οι οποίες ενδεχομένως και να μην ευσταθούν, στηριζόμενος σε πηγές (κυρίως μανατζερικής μορφής ή και εμπορευόμενες από ανθρώπους της ομάδας που παρουσιάζουν τη μία πλευρά της ιστορίας) τις οποίες εμπιστεύεται. Όμως έχει αποδειχθεί ότι σε αυτές τις υποθέσεις, ο καθένας παίζει το παιχνίδι που τον εξυπηρετεί.

Κάπως έτσι φτάσαμε σε μία εκδοχή, την οποία προσωπικά αδυνατώ να πιστέψω, σύμφωνα με την οποία η απόκτηση του Ούγκο Αλμέιδα δεν προχωρά μόνο και μόνο επειδή ο Πορτογάλος δεν επιθυμεί να αγωνιστεί στη Β' Εθνική. Η αλήθεια είναι ότι ο 30χρονος επιθετικός παρουσιάζεται δυσκοίλιος μπροστά σε αυτό το ενδεχόμενο.

Αν όμως η ΑΕΚ έχει τη δυνατότητα να τον κλείσει από τώρα για το ερχόμενο καλοκαίρι με την προοπτική ότι θα έχει επιστρέψει στην Α' Εθνική, μου φαίνεται αδιανόητο να προσπερνά την περίπτωσή του επειδή δεν θα τον έχει στη διάθεσή της για τους επόμενους έξι μήνες. Γιατί τέτοια πρεμούρα για την άμεση απόκτηση επιθετικού όταν ο Μπρέτσεβιτς βγάζει μάτια, ο Αραβίδης διαρκώς ανεβαίνει και ο Ντακόλ δίνει λύσεις; Γιατί τέτοια επιμονή όταν σκοράρουν οι μεσοεπιθετικοί της ομάδας (Μάνταλος, Πλατέλλας) και η ΑΕΚ βρίσκει εύκολα γκολ από στημένες φάσεις;

Πρέπει να υπάρχει και άλλο εμπόδιο λοιπόν στη μέση, προφανώς οικονομικής φύσεως, άλλωστε ο Αλμέιδα έχει λαμβάνειν από την Τσεζένα περίπου 1,5 εκατ. ευρώ ετησίως, χρήματα που δύσκολα θα καρπωθεί στην Ένωση έστω κατά το ήμισυ. Αν πάλι στην ΑΕΚ θεωρούν ότι το σκέλος των αμοιβών του ποδοσφαιριστή ξεπερνιέται, τότε όλο το βάρος για την ενίσχυση της επίθεσης πρέπει να πέσει σε αυτόν. Εκτός βέβαια αν εκείνος δεν δείχνει διάθεση να περιμένει ως το καλοκαίρι προκειμένου να διαπιστώσει αν όντως η Ένωση θα είναι ξανά ομάδα Α' Εθνικής. Αυτή πράγματι είναι μία παράμετρος που τα αλλάζει όλα!

Ασφαλής επιλογή...

... δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο προτού ο αθλητής φορέσει τη φανέλα και πατήσει το χορτάρι. Και επειδή πολλοί φίλοι με ρωτούσαν χθες είτε μέσω του live chat, είτε στον αέρα του Sport 24 Radio για το ρίσκο που θα πάρει η ΑΕΚ δίνοντας δουλειά στον Αλμέιδα επειδή τα βρήκε σκούρα στην Τσεζένα, θα υπερθεματίσω υπέρ της απόκτησης του Πορτογάλου.

Καταρχάς γνωρίζεις τι επιθετικό παίρνεις. Ποδοσφαιριστή αποδεδειγμένης κλάσης, σε εξαιρετική ηλικία, σωστό αθλητή και επαγγελματία και ασφαλώς πρόσωπο που θα φέρει κόσμο στο γήπεδο σε μία περίοδο που η ομάδα βρίσκεται ήδη σε πορεία εκτόξευσης. Επίσης το γεγονός ότι ο Αλμέιδα διαγράφει ένα προβληματικό εξάμηνο στην Ιταλία δεν συνεπάγεται ότι δεν έχει πλέον να προσφέρει. Άλλωστε από την Τουρκία αποχώρησε το περασμένο καλοκαίρι έχοντας τρεις γεμάτες σεζόν και καμιά 40αρια γκολ με τη φανέλα της Μπεσίκτας.

Συμβαίνουν πολλά για να μην κολλήσει ένας ποδοσφαιριστής σε μία ομάδα. Η πόλη, το περιβάλλον εντός κι εκτός αποδυτηρίων, ο τρόπος που αυτή παίζει, η σημασία που δίνει στο αγωνιστικό στυλ του ποδοσφαιριστή, το αν γνωρίζει γιατί τον απέκτησε. Ο Αλμέιδα δεν βρήκε στην Τσεζένα αυτό που ήθελε, τούτο όμως δεν σημαίνει ότι τελείωσε ποδοσφαιρικά ή ότι ευθύνεται εκείνος και μόνο.

Αν λοιπόν αυτή η μεταγραφή κρύβει ρίσκο, τότε τι πρέπει να ισχύει για τον Ορλάντο Σα της Λέγκιας Βαρσοβίας που τα καλύτερα παιχνίδια της καριέρας του τα έκανε στην ΑΕΛ της Κύπρου; Χωρίς να θέλω να απαξιώσω τον άνθρωπο που μπορεί να αφιχθεί στην Ελλάδα και να κάνει παπάδες. Ρίσκο λοιπόν έχουν όλες οι μεταγραφές, αύριο ίσως να επιστρέψει ο Σκόκο και να είναι πλέον ένας άλλος ποδοσφαιριστής.

Ούγκο Αλμέιδα δαγκωτό! Αυτή είναι η θέση μου απέναντι σε αυτή την ιστορία και θα πρόκειται για τεράστια επίτευγμα αν η ΑΕΚ βρει τον τρόπο να τον φέρει στην Ελλάδα. Ειδικά δε αν τον πείσει να παίξει και στη Β' Εθνική!