Ούτε σπόρι για την ΑΕΚ

Δεν είναι η πρώτη φορά που η ΑΕΚ έχει κάθε δικαίωμα να θεωρεί ότι φεύγει από ένα παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ, ούσα αδικημένη. Το φάουλ του Σβιντέρσκι στον Βράνιες, προτού γίνει το (ανόητο ομολογουμένως) πέναλτι του Σιμόες στον Βιεϊρίνια, ο οποίος άλλους κατηγορούσε ότι πέφτουν σαν «κοριτσάκια» αλλά κι εκείνος λειτούργησε άψογα σαν... «μπαλαρίνος», δεν το αναγνωρίζουν μόνον όσοι έχουν πτυχία στην αλλοίωση της πραγματικότητας ή υπαλληλικό συμφέρον. Όπως για παράδειγμα οι τηλεκριτικοί διαιτησίας.

Δεν έχει την παραμικρή σημασία τι λένε όλοι αυτοί. Για την ΑΕΚ η ιστορία έγραψε ότι για πέμπτο ματς τα τελευταία ισάριθμα χρόνια απέναντι στον ΠΑΟΚ, αδικείται εξόφθαλμα. Στον τελικό του 2017, της στέρησε το Κύπελλο η απόφαση του βοηθού Καλφόγλου, ενώ σε αυτόν του 2019, ο Γερμανός Τσβάιερ της αρνήθηκε δύο πέναλτι. Τη σεζόν 2015-16, ο αποκαλούμενος και ως «κορυφαίος», διαιτητής Σιδηρόπουλος, δεν της έδωσε το καθαρό πέναλτι στον Σιμόες (ζητώντας εκ των υστέρων συγγνώμη), ενώ την αμέσως επόμενη, ξανά στην Τούμπα, ο Μάτος σκόραρε από κόρνερ που δόθηκε στον ΠΑΟΚ, ενώ η μπάλα είχε βγει άουτ.

Τα στοιχεία μιλούν από μόνα τους. Στα ντέρμπι των δύο Δικεφάλων, για την ΑΕΚ δεν περισσεύει ούτε σπόρι. Ακόμα κι αν δεχθούμε ότι όλες οι φάσεις της χθεσινής αναμέτρησης είναι αμφισβητούμενες (καθώς στην 'Ένωση ζητούν επίσης δύο πέναλτι, το ένα εκ των οποίων δίνεται με περίσσεια ευκολία), καμία εξ αυτών δεν αποφασίστηκε υπέρ των «κιτρινόμαυρων». Άλλες 10 να υπήρχαν με την ίδια δυσκολία απόφασης, φαντάζει ως δεδομένο ότι είτε ο Ισραηλινός θα τις προσπερνούσε, είτε ο VARίστας θα τις αγνοούσε. Είναι αστείο ότι ο ρέφερι της αναμέτρησης, δεν κλήθηκε να αποφανθεί ο ίδιος, έστω για μία από τις τρεις πολυσυζητημένες φάσεις.

Περί «χαλιφάτων», την άποψή μου τη γνωρίζετε. Αυτά που ίσχυσαν τα προηγούμενα 25 χρόνια, έφεραν το ποδόσφαιρο εδώ που είναι σήμερα. Δεδομένα δεν έχουν προηγούμενο, ούτε την ίδια συνέχεια στον κατά συρροή βιασμό του αθλήματος που βίωσε η χώρα. Ωστόσο και τώρα συμβαίνουν πράγματα που ενοχλούν. Με μικρότερη συχνότητα, όμως συμβαίνουν. Και ναι, ενδεχομένως να γιγαντωθούν ξανά στη συνέχεια.

Στην ΑΕΚ τα βιώνουν κατ' επανάληψη, παλεύοντας για την ισονομία, ένα καθεστώς ουτοπικό στο εγχώριο ποδόσφαιρο. Μετά σου λένε ότι πρέπει να καθίσουν μαζί οι 4 για να τα βρουν. Να συζητήσουν τι ακριβώς; Αν υποθέσουμε ότι πρέπει να γίνει μία αρχή, απαιτείται ως αφετηρία το να υπάρξει ειλικρίνεια όταν ο ένας θα κοιτάξει στα μάτια τον άλλον. Ποιος εξ αυτών που έχουν φέρει το άθλημα εδώ που είναι σήμερα, διαθέτει την ευθιξία και τη ντομπροσύνη να παραδεχθεί ότι έχει «ασελγήσει» πάνω στους άλλους;

ΤΟ ΔΙΑΒΑΣΜΑ ΤΟΥ ΚΑΡΕΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΤΗΣ ΒΡΑΔΙΑΣ

Στα αμιγώς αγωνιστικά κομμάτια του ντέρμπι, είναι ορθό να επισημανθεί ότι ο Μάσιμο Καρέρα μελέτησε πολύ για το πως θα αντιμετωπίσει τον ΠΑΟΚ και πως θα παρουσιάσει την ΑΕΚ ανταγωνιστική στην Τούμπα. Ουδείς μπορεί να αρνηθεί ότι είχε ένα σχέδιο που λειτούργησε όπως το ήθελε, μέχρι να πάρει ο αντίπαλος το πέναλτι. Από την άλλη ωστόσο, η συνέχεια στο ματς από το σημείο που η Ένωση δέχθηκε το τέρμα, έως και τη λήξη του, κατέδειξε ότι μπορούσε να ζητήσει περισσότερα πράγματα από το να καταστρέφει το παιχνίδι.

Ο ίδιος ο προπονητής τόνισε μετά το ματς ότι δεν ήταν εντός του στρατηγικού πλάνου του αυτή η αμιγώς αμυντικοκεντρική στάση και η άρνηση των παικτών του να κρατήσουν τη μπάλα, ώστε να προσπαθήσουν να παίξουν με αυτήν. Δεν είχαν λάβει τέτοιες εντολές, άρα λειτούργησαν με το ένστικτο της (αυτο)συντήρησης, σαφώς καλλιεργημένο από το γεγονός ότι η ΑΕΚ δεν έχει νικήσει σε ντέρμπι από την Πρωταπριλιά του 2018, όταν επικράτησε με 3-0 του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ.

Το ευχάριστο της ιστορίας, ίσως και το μοναδικό που ο προπονητής και οι παίκτες κρατούν από το χθεσινό παιχνίδι, ήταν η αντίδραση. Για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό, η ομάδα δεν κατέρρευσε όταν δέχθηκε γκολ, κάτι που κατ' εξακολούθηση της συνέβαινε (και) φέτος, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το πως κόπηκε στα δύο όταν ο Παναθηναϊκός είχε μειώσει σε 1-2, φτάνοντας ακολούθως σε επική ανατροπή.

Αυτή τη φορά, το σύνολο όρθωσε ανάστημα. Το πιστώνω στον προπονητή, διότι είχε προετοιμάσει την κατάσταση. Ήταν ξεκάθαρο πως οι ποδοσφαιριστές γνώριζαν ότι στην περίπτωση που το ματς στραβώσει, θα αποφασιστεί η μετατροπή της διάταξης (από το 4-3-3 σε 4-2-3-1) με ταυτόχρονη αλλαγή από τον πάγκο (επιθετικός αντί μέσου). Το ερώτημα αφορά στο αν θα έπρεπε η ΑΕΚ να περιμένει τόσο πολύ, αν θα έπρεπε να δεχθεί πρώτη γκολ για να γυρίσει το διακόπτη.

Ενδεχομένως να ήταν όλα αλλιώς, αν επιχειρούσε με τον ίδιο τρόπο από την αρχή. Τουλάχιστον έχει κάτι να κρατήσει για τη δύσκολη συνέχεια. Την Πέμπτη θα πάει στην Τρίπολη για το μοναδικό στόχο (Κύπελλο) που της απέμεινε, οπότε καιρός για στεναχώρια δεν υπάρχει. Εγρήγορση απαιτείται, σαφώς και καλές προσθήκες για να βοηθηθεί ο προπονητής της, ο οποίος αν μη τι άλλο, μια ταυτότητα προσπαθεί να της δώσει ξανά.