Το εφετινό πρωτάθλημα για την ΑΕΚ αρχίζει στη Βέροια. Ο Λίνεν έχει συμπληρώσει πλέον τέσσερα ματς στον πάγκο της ομάδας, έχει διαγνώσει όλες τις αρετές και αδυναμίες των ποδοσφαιριστών του, οπότε η μεγάλη μάχη ξεκινάει από την ερχόμενη αγωνιστική, με συνεχόμενους αγώνες απέναντι σε ομάδες που είναι στα μέτρα της.

Η σωτηρία δεν αποκτάται με μία καλή εμφάνιση σε ένα ντέρμπι το οποίο εκ των προτέρων γνώριζε ότι είτε με τον έναν, είτε με τον άλλον τρόπο, θα το έχανε. Τελικά για να φτάσουμε στο τελικό αποτέλεσμα συνέβαλε αυτός ο... άλλος τρόπος. Αποδείχθηκε ότι όποιος (μη υποστηρικτής της ομάδας του λιμανιού) θεωρούσε ότι η Ένωση θα απολάμβανε του αναφαίρετου δικαιώματος για κάτι περισσότερο από την ήττα στο συγκεκριμένο ματς, (προφανώς) είτε έτρεφε αυταπάτες, είτε δεν θυμόταν για ποια ποδοσφαιρική λίγκα συζητάμε.

Δεν χρειάζεται να ασχολείται κανείς παραπάνω από τόσο... Έχουν πλημμυρίσει όλα τα σχετικά διαδικτυακά «κανάλια» από φάσεις σαν τις χθεσινές (και αναφέρομαι στα δύο ξεκάθαρα πέναλτι υπέρ της ΑΕΚ τα οποία «έπνιξε» ο διαιτητής Σιδηρόπουλος) οι οποίες καθόρισαν αποτελέσματα, καταδίκασαν ομάδες, στέρησαν τίτλους από εκείνες που σε κάποιες περιπτώσεις (έστω και στη μειοψηφία επί του συνόλου) τους άξιζαν περισσότερο. Επαναλαμβανόμαστε για πράγματα που όλοι γνωρίζουμε, πιστέψτε με, τα ξέρουν ακόμα και εκείνοι που στρουθοκαμηλίζουν.

Διαβάστε επίσης τι δήλωσαν για το παιχνίδι Κατίδης, Γιάγκο και ο Νίκος Κατσικοκέρης στην εκπομπή Super Ball .

Πάμε στα της ΑΕΚ λοιπόν...

Το πρώτο ημίχρονο ήταν το καλύτερο και κυρίως το πιο πειστικό από όλα όσα έχουμε δει εφέτος από την Ένωση. Απέναντι στον Ολυμπιακό που εμφανίστηκε μάλλον αιφνιδιασμένος μέχρι να πετύχει το γκολ του Αμπντούν και ακολούθως αναθαρρήσει παίζοντας με πλεονέκτημα λόγω της αποβολής του Γιάγκο, τα «τρικ» του Λίνεν απέδιδαν καρπούς στον αγωνιστικό χώρο.

Αισθανόσουν ασφάλεια για την ΑΕΚ που έβλεπες ως το 60', μέχρι το ομολογουμένως καταπληκτικό γκολ του Μήτρογλου (ποδοσφαιριστή με τεράστια και συνεχή βελτίωση), παρά το γεγονός ότι αγωνιζόταν με παίκτη λιγότερο. Ήταν σωστή τακτικά, είχε διάθεση να απειλήσει, ήταν προσαρμοσμένη σε ένα πλάνο εμπιστοσύνης το οποίο δεν τινάχτηκε στον αέρα ακόμα και όταν βγήκαν από τον αγωνιστικό χώρο ο Γιάγκο και ο Γκερέιρο, ποδοσφαιριστές-κλειδιά γι αυτή την ΑΕΚ.

Το 0-4 δεν πρέπει να λέει τίποτα σε αυτά τα παιδιά από τη στιγμή που μέσα τους καταλαβαίνουν και νιώθουν ότι το σκορ θα μπορούσε να είναι 2-1 υπέρ τους στο ημίχρονο, αν ο Σιδηρόπουλος είχε καταλογίσει τα δύο πέναλτι (με την ευκολία που έδωσε εκείνο του Μήτρογλου) και αυτά ήταν εύστοχα. Σε κάθε περίπτωση, από το συγκεκριμένο παιχνίδι προκύπτουν θετικά προς αξιοποίηση συμπεράσματα καθώς ως το 60' ήταν το καλύτερο εφετινό τους. Η κατάρρευση στα τελευταία 30 λεπτά του αγώνα είναι μάλλον φυσιολογική όταν σου στερούν ακόμα και την ψυχολογική ισορροπία...

Παρόλα αυτά....

...όποιος «ψηλώσει» απότομα, θα το πληρώσει ακαριαία. Η ΑΕΚ έχει τεράστιο δρόμο να διανύσει μέχρι να θεωρήσει ότι βαδίζει σε μονοπάτι ανατροπής. Δεν δικαιούται να αντιμετωπίσει αφ' υψηλού οποιονδήποτε αντίπαλο και ασφαλώς την περιμένουν εκεί έξω μεγάλες παγίδες. Αρχής γενόμενης από τον επόμενο αγώνα απέναντι στη Βέροια. Και ακολούθως στα εντός έδρας ματς με τον Λεβαδειακό και τον ΠΑΣ Γιάννενα και στο εκτός με τον Πανθρακικό. Τετράδα αγώνων οι οποίοι δεν πρέπει να αποφέρουν στην Ένωση τίποτα λιγότερα από 9 βαθμούς, αν όχι το απόλυτο των 12.

Ταπεινότητα, δουλειά και μάχες. Αυτό είναι το τρίπτυχο της δουλειάς του Έβαλντ Λίνεν ο οποίος έχει κάνει τους ποδοσφαιριστές του να πιστέψουν ξανά ότι έχουν δυνατότητες. Αν έρθουν μαζεμένα και 3-4 ικανοποιητικά αποτελέσματα, όλα θα αλλάξουν στα Σπάτα. Με την ευχή η αγωνιστική αντεπίθεση να συνδυαστεί και με την αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος.

Το ψάρι βρωμάει πάντοτε από το κεφάλι και (για να μην παρεξηγούμαστε κιόλας) για την κατάντια στην οποία έχει περιέλθει πλέον η ΑΕΚ ευθύνονται εκείνοι που δεν προστάτεψαν την ίδια την επένδυσή τους, παρά την άφησαν να παραπαίει όταν συνειδητοποίησαν ότι δεν μπορούσαν να νικήσουν το κατεστημένο (και αναφέρομαι στο πρωτάθλημα του 2008). Οι μεγάλες μάχες κερδίζονται με την επιμονή και όχι με την οπισθοχώρηση και την αποδοχή της ανίερης ήττας...

Υ.Γ. Όντως, είναι 3 (και 5 και 10 αν θέλετε) σκάλες ανώτερος ποιοτικά ο Ολυμπιακός από την εφετινή ΑΕΚ και τη συντριπτική πλειοψηφία των ομάδων της Σούπερ Λίγκας. Και τούτο δηλαδή συνεπάγεται ότι όσοι τον αντιμετωπίζουν απαγορεύεται να επιζητούν την απονομή δικαιοσύνης εντός των αγωνιστικών χώρων (όπως υπονόησαν συνάδελφοί μου!); Ακλόνητο ομολογουμένως επιχείρημα, συνοδευτικό μίας ολόκληρης εποχής...