Δεν έκρυψαν στις μεταξύ τους συζητήσεις ότι η ανάρτηση εκείνου του πανό στον αγώνα με τον Ατρόμητο θορύβησε και τους ίδιους. Φοβήθηκαν ότι αυτή η εξέλιξη θα απέτρεπε την επιστροφή του Ντέμη Νικολαΐδη στη διοικητική ηγεσία της Ένωσης, ότι θα ήταν η αιτία που θα τον έκανε να δει διαφορετικά το ενδεχόμενο επαναδραστηροοποίησής του.

Ήταν το πρώτο και βασικότερο εξωαγωνιστικό θέμα προς συζήτηση στις τάξεις των ελλήνων ποδοσφαιριστών της ΑΕΚ τις τελευταίες ημέρες, δηλαδή αμέσως μετά το συμβάν της προπερασμένης Τετάρτης το οποίο είναι αλήθεια ότι ταρακούνησε και τους ίδιους. Βλέπετε, ο Ντέμης παραμένει πρόσωπο το οποίο εμπνέει τους ποδοσφαιριστές διότι υπήρξε ένας από αυτούς. Γι αυτό και θεωρούν ότι μπορεί να τους καταλάβει.

Ύστερα από τέσσερα χρόνια συνεργασίας με τεχνοκράτες προέδρους και διοικητικούς παράγοντες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι σε ανθρώπους που δεν σκαμπάζουν και πολλά από ποδόσφαιρο δεν μπορούν έχουν εμπιστοσύνη. Δεν βγάζουν άκρη μαζί τους, θεωρούν αδύνατη μία νέα συνεργασία τέτοιας μορφής.

« Μετά από πολύ καιρό μαθαίνουμε και κάτι που μας να μας δίνει ελπίδα, ας ελπίσουμε ότι θα προχωρήσει ως το τέλος» είναι η πιο συνήθης ατάκα παικτών της Ένωσης στο ενδεχόμενο επιστροφής του προέδρου που το καλοκαίρι του 2004 πρωτοστάτησε την προσπάθεια της κιτρινόμαυρης αντεπίθεσης.

Απλούστατα διότι ο Ντέμης, απέναντί στα ευχολόγια και τις άκοπες όσο και «αεριτζίδικες» υποσχέσεις των μέτοχων ότι θα βάλουν χρήματα, απάντησε με 1,7 εκατ. ευρώ, έστω κι αν αυτά προέρχονταν από τον δανεισμό ενός Σαουδάραβα που βάσει του ρεπορτάζ είναι ο μπροστινός έλληνα μεγαλοεπιχειρηματία που ακολουθήσει την Νικολαΐδη στην επόμενη ημέρα της Ένωσης.

Οι παίκτες της ΑΕΚ, θέλουν να παρουσιάσουν μία βελτιωμένη εικόνα στα πλέι οφ, ωστόσο αυτό δεν σταμάτα το… τρέξιμο της σκέψεις τους στις ενέργειες του Ντέμη. Σχεδόν σε καθημερινή βάση συζητούν τις εξελίξεις, επιζητούν την ενημέρωση, προσπαθούν κι εκείνοι από κάπου να πιαστούν. Έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μη επιστροφή του Νικολαΐδη θα σημαίνει αυτομάτως τη διάλυση της ΑΕΚ.

Αυτόν ξέρουν, αυτόν εμπιστεύονται...

Οι ποδοσφαιριστές της ομάδας, ακόμα και εκείνοι (δηλαδή εν προκειμένω ο Νίκος Λυμπερόπουλος και ο Τραϊανός Δέλλας) οι οποίοι είδαν την πόρτα της εξόδου το καλοκαίρι του 2008 παρόλο που ζήτησαν την επέκταση του συμβολαίου τους για επιπλέον μία σεζόν ως ανταμοιβή της προσπάθειάς τους να κατακτήσουν εντός των γηπέδων το πρωτάθλημα (το οποίο όμως απονεμήθηκε στον Ολυμπιακό στα χαρτιά) πιστεύουν ότι ο Νικολαΐδης είναι ο ιδανικός για το ρόλο του διοικητικού ηγέτη και παράλληλα ο μοναδικός που μπορεί να δώσει όραμα και να φέρει με την επιστροφή του ημέρες σιγουριάς και ηρεμίας όπως εκείνες του 2004.

Δεν είναι ψέμα επίσης ότι με την προοπτική επιστροφής του Νικολαΐδη «φτιάχνονται» και οι νεαροί παίκτες της ομάδας, αυτοί που άλλωστε θα αποτελέσουν την επόμενη ημέρα της Ένωσης καθώς από το ερχόμενο καλοκαίρι, εφόσον ασφαλώς η ΑΕΚ θα έχει εξασφαλίσει τη βιωσιμότητά της, θα ρίξει μεγάλο βάρος στην αξιοποίηση γηγενών ταλαντούχων ποδοσφαιριστών σε νεαρή ηλικία.

Εν κατακλείδι, ο Ντέμης είναι ο άνθρωπος που αυτή τη στιγμή εμπνέει άπαντες, εκτός από μερικούς που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να ικανοποιηθεί η εγωιστική μανία τους. Ουδείς αμφισβητεί ότι η δραστηριοποίηση του Δημήτρη Μελισσανίδη θα αποτελούσε ένα εξίσου (αν όχι πιο σημαντικό) ευχάριστο νέο. Από τα λόγια όμως ως την απόφαση μεσολαβεί μία διαδρομή που ο «Τίγρης» διστάζει να διανύσει…