Ναι, υπήρχε τρόπος να αποφευχθεί η πώληση του Σκόκο στην Αλ Αϊν. Τον αναγνωρίζετε όλοι φαντάζομαι... Θα έπρεπε η ΑΕΚ να του εξασφαλίσει συμβόλαιο με αντίστοιχες οικονομικές απολαβές (ήτοι 2 εκατ. ευρώ τη σεζόν, άρα 3,5 εκατ. συμπεριλαμβανομένης της εφορίας για την ΠΑΕ) και μετά να δέσει μία πέτρα στο λαιμό της και να πέσει στη θάλασσα.

Ασχέτως αν ο Νάτσο τα αξίζει ή όχι αυτά τα λεφτά (άλλωστε δεν πρόκειται για συζήτηση που θα έπρεπε να μας αφορά με δεδομένο ότι τους νόμους της αγοράς τους καθορίζουν οι ομάδες ανάλογα με το βαλάντιο τους), για την Ένωση έμοιαζε πριν από μερικούς μήνες με μία χαμένη υπόθεση από την οποία έπρεπε να αποκομίσει το μεγαλύτερο δυνατό όφελος. Και νομίζω ότι το κατάφερε!

Η επιτυχία της υπογραφής (Οκτώβριος 2010)

Εκείνη την ημέρα που ο Σκόκο υπέγραψε στο ξενοδοχείο παραπλεύρως του αεροδρομίου την επέκταση του συμβολαίου του ως το καλοκαίρι του 2013, ήταν εύκολο να διακρίνει κανείς πίσω από τις λέξεις των εγγράφων αλλά και τα λόγια των παριστάμενων, τη μεγάλη αλήθεια. Ο Αργεντινός το έκανε για να εξασφαλιστεί και η ΑΕΚ για να μην τον χάσει δίχως το παραμικρό οικονομικό αντάλλαγμα το ερχόμενο καλοκαίρι.

Για τη ρήτρα ο Αργεντινός ήταν κάθετος! Αρχικώς, όταν η ΑΕΚ μιλούσε για 4 εκατ. ευρώ, εκείνος δεν δεχόταν να συζητήσει για περισσότερα από τα μισά. Δεν υπήρχαν τα περιθώρια για πολλά παζάρια. Τα 2,5 εκατ. ευρώ στα οποία εν τέλει συμφώνησαν οι δύο πλευρές ήταν ένα καλό ποσό για την ΑΕΚ αλλά και ένας βολικός όρος εξαγοράς για τον ποδοσφαιριστή.

Οι διοικούντες (δια στόματος Αδαμίδη) δεν έκρυψαν ποτέ ότι ένας από τους λόγους ανανέωσης της συνεργασίας με τον Σκόκο ήταν και η προοπτική μεταπώλησής του. Αποδείχθηκε ότι σοφά σκέφτηκαν τότε καθώς αν δεν είχε υπογραφεί εκείνο το συμβόλαιο, σήμερα θα μιλούσαμε για μία άνευ όρων (και εσόδων) απώλεια.

Τουλάχιστον τώρα το deal αφήνει την ΑΕΚ με την ικανοποίηση ότι απόσβεσε το ποσό που δαπανήθηκε για την απόκτηση του Αργεντινού το καλοκαίρι του 2008, την ανακούφιση από υποχρεώσεις 3,5 εκατ. ευρώ (συμπεριλαμβανομένης της εφορίας) για τα επόμενα δύο χρόνια και την εξασφάλιση της επόμενης ημέρας της.

Κακά τα ψέμματα, τα χρήματα αυτά ήταν άκρως απαιτητά για τη βιωσιμότητά της. Και δύσκολο (αν όχι αδύνατο) να βρεθούν άμεσα με διαφορετικό τρόπο από τη στιγμή που οι δύο εναπομείναντες βασικοί μέτοχοι έγιναν... Supporters.

Το αντίο σε έναν αμφιλεγόμενο ποδοσφαιριστή

Δεν πικραίνομαι τόσο για την απώλεια ενός ικανού παίκτη, όσο για την αποχώρηση ενός ποδοσφαιριστή που έδειξε διάθεση να διευκολύνει την ΑΕΚ. Την τίμησε για την ευκαιρία που του έδωσε να αγωνιστεί στην Ευρώπη, είτε υπογράφοντας εκείνο το συμβόλαιο τον περασμένο Οκτώβριο (κάτι που θα μπορούσε κάλλιστα να μην κάνει αφού από τον Ιανουάριο θα μπορούσε να διαπραγματεύεται ως ελεύθερος τη μεταγραφή του) είτε ζητώντας από την Αλ Αϊν να δώσει το κάτι παραπάνω από το ποσό που προέβλεπε η ρήτρα. Διότι ακόμα και αυτά τα 300 χιλιάρικα έχουν μεγάλη σημασία για την Ένωση αυτή την εποχή.

Για την αξία του τα έχουμε συζητήσει πολλές φορές σε αυτό το χώρο. Ως ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ υπήρξε αμφιλεγόμενος. Είχε σπουδαία ξεσπάσματα, μαγικές στιγμές, υπέροχες βραδιές αλλά και περιόδους που ήταν φάντασμα και οι οποίες είχαν διάρκεια αρκετών μηνών. Θεωρώ ότι μπορούσε να προσφέρει πολλά περισσότερα βάσει του ταλέντου και των δεξιοτήτων του, αλλά αυτό επιτυγχάνεται με έναν συγκερασμό πολλών παραμέτρων. Και η αλήθεια είναι ότι η ΑΕΚ που βίωσε ο Σκόκο δεν πατούσε καλά στα πόδια της για να τον βοηθήσει να πατήσει και εκείνος καλύτερα στα δικά του...

Βαγγέλης Αρναούτογλου