Σημαία το είχε κάνει ο Γκουστάβο Πογέτ: «Θέλω περισσότερη ταχύτητα στην επίθεση». Το είπε δημόσια 3-4 φορές, τόνισε ότι η ομάδα είχε ανάγκη από εξτρέμ, ωστόσο εν τέλει η ΑΕΚ προχώρησε στην απόκτηση κεντρικού χαφ και φορ περιοχής. Και αίφνης, έρχεται η απώλεια ενός εκ των ελαχίστων γρήγορων πλαγίων επιθετικών της ομάδας. Ο Μπαρμπόζα θα λείψει από όλα τα μεγάλα ματς του επόμενου μήνα (και βάλε). Κι ενώ η Ενωση προσδοκούσε ότι θα γίνει περισσότερο γρήγορη, πλέον καθίσταται πιο αργή!

Η απώλεια ενός εκ των πλέον φορμαρισμένων και καθοριστικών παικτών της ομάδας (η ΑΕΚ μέτρησε 4 νίκες και 2 ισοπαλίες στα 6 ματς που ο Πορτογάλος σκόραρε τα 7 τέρματά του στο πρωτάθλημα, σε καίριες στιγμές των αγώνων μάλιστα χαρίζοντας βαθμούς), καταδεικνύει και την προχειρότητα με την οποία η ομάδα λειτούργησε σε όλη τη διάρκεια της μεταγραφικής περιόδου.

Από αλλού ξεκίνησε και αλλού κατέληξε. Και τώρα ο Πογέτ καλείται να κάνει μαγικά, την ώρα που τίγκα παραπληροφόρηση παίζει σε μερίδα του Τύπου ακόμα και για την περίπτωση Ν’ Ζογκμπιά. Ό,τι τάχα μου ο προπονητής έκοψε τέτοιου επιπέδου ποδοσφαιριστή κι ενώ η διοίκηση αποδείχθηκε και αυτή τη φορά μη διατεθειμένη να πληρώσει έστω ένα ευρώ σε οποιαδήποτε άλλη ομάδα για την απόκτηση παίκτη.

Αυτή είναι η πραγματικότητα της ΑΕΚ, αυτή είναι η αλήθεια. Κινήθηκε και πάλι για ποδοσφαιριστές - λαχεία, όμως ο Πογέτ την κατάλληλη στιγμή πρόλαβε τουλάχιστον να επιβάλει τους όρους του. Όταν συνειδητοποίησε ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να ξοδευτούν χρήματα προς τρίτους και ότι θα έπρεπε να αρκεστεί σε περιπτώσεις ελεύθερων, πήρε το παιχνίδι επάνω του προσπερνώντας τον Μιλοβάνοβιτς και τις... ρουμανικές άκρες του με παίκτες άγραφους και δίχως προοπτική. Τουλάχιστον αυτοί οι δύο που ήρθαν είναι κανονικοί ποδοσφαιριστές και έχουν να δείξουν πράγματα.

Στο προκείμενο όμως...

Τώρα ο Ουρουγουανός καλείται να βγάλει νέους λαγούς από το καπέλο του, ενώ τα κουκιά είναι μετρημένα. Αν δεν αλλάξει το σύστημα για το διάστημα που ο Μπαρμπόζα απουσιάζει (συνήθως οι 4 εβδομάδες γίνονται 6 ή και 7 μέχρι ο παίκτης να βρει και πάλι φόρμα, διότι δεν αρκεί απλά το να επιστρέψει), τότε ο Πογέτ θα στηριχθεί πολύ περισσότερο στον Βαγγέλη Πλατέλλα ή θα αναθεωρήσει όσα έχει στο μυαλό του για τον Μπουονανότε, τον οποίο εδώ και καιρό, όλοι καταλαβαίνουμε ότι ελάχιστα υπολογίζει.

Θα μπορούσε να μεταφέρει ακόμα πιο μπροστά σε ρόλο ακραίου τον Μάνταλο, τοποθετώντας τον Σουκουλίνι στα χαφ μαζί με τους Σιμόες και Γιόχανσον, οι οποίοι ωστόσο έχουν σκάσει και είναι εμφανές ότι χρειάζονται αποφόρτιση. Τέτοια πολυτέλεια βέβαια δεν υφίσταται στα αμέσως επόμενα απαιτητικά ματς. Ατρόμητος, Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός και Αστέρας Τρίπολης (το πρώτο και το τελευταίο εκτός έδρας) είναι πολύ κοντά. Και ο προπονητής πρέπει να σκαρφιστεί τρόπους αντίδρασης.

Σαφώς αν οι Σουκουλίνι και Πέκχαρτ είναι σε κατάσταση να αγωνιστούν αμέσως, ο προπονητής θα γίνει ευκολότερα αλχημιστής. Με τον Τσέχο στην κορυφή της επίθεσης, ο Αραβίδης θα γίνει πάλι εξτρέμ. Ίσως σε τέτοιο ρόλο πάρει λεπτά και ο Μάνταλος. Υπάρχει ασφαλώς και ο Τζιμπούρ των 30 λεπτών με τα χέρια στη μέση για την επίθεση. Θα το παλέψει ο Πογέτ, άλλωστε είναι ένας κλασικός tactician και σκαρφίζεται πράγματα που του βγαίνουν. Ίσως επίσης ήρθε η ώρα να δούμε Γκάλο ως εξτρέμ και Μπακάκη πίσω του. Ή και το αντίστροφο.

Σε κάθε περίπτωση, μία αναποδιά μπορεί εύκολα να σε εκθέσει στο ποδόσφαιρο όταν δεν είσαι κατάλληλα προετοιμασμένος ή διαφοροποιείς τη μεταγραφική στόχευσή σου από μέρα σε μέρα. Είναι πολλοί εκείνοι που υποστηρίζουν ότι η ΑΕΚ είχε πρωτίστως ανάγκη από στόπερ και εξτρέμ. Απέκτησε μέσο και επιθετικό. Και τώρα θα αναγκαστεί να ψαχτεί μέσα από κατά συνθήκη λύσεις. Είτε της βγουν, είτε όχι, ο σχεδιασμός είναι κάπως μπακαλίστικος και δεν παραπέμπει σε μεγάλη ομάδα.