Ο Μανόλο Χιμένεθ ουδέποτε υπήρξε «παπατζής». Είναι ένας προπονητής με τα προτερήματα και τα ελαττώματά του, πάνω από όλα όμως, είναι ένας κανονικός τεχνικός με γνώσεις, φιλοσοφία, αρχή και τέλος πάνω σε αυτό που έχει στο μυαλό του να παρουσιάσει.

Ο Σέρχιο Αραούχο, είναι ένας φορ που η ΑΕΚ είχε να δει από την εποχή του Μπλάνκο, επιτρέψτε μου να πω, με καλύτερα τεχνικά χαρακτηριστικά από το συμπατριώτη του και αρετές που σπανίζουν στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Είναι τρία σκαλιά επάνω από τον τίμιο Πέκχαρτ και εννέα χρόνια νεότερος από τον Αλμέιδα.

Ο Όγκνιεν Βράνιες, ο οποίος χθες δεν αγωνίστηκε, διαθέτει τα προσόντα που η ΑΕΚ έχει να αναγνωρίσει σε κεντρικό αμυντικό της από την περίοδο του Παπασταθόπουλου. Ταχύτατος, πρώτος στη μπάλα, οξυδερκής, με γρήγορη σκέψη. Ναι, κάποιες στιγμές λίγο επιπόλαιος και σκληρός δίχως να χρειάζεται. Αναμφίβολα όμως, στόπερ που έλειπε από την ομάδα.

Η ΑΕΚ είναι σύνολο που πρέπει να παίζει για να νικά. Όχι να βαρυγκωμεί για το πως θα πετύχει ένα γκολ και μετά να αναζητεί τον τρόπο για να το διαχειριστεί, μέσα στο άγχος, στη γκρίνια και στην έλλειψη αυτοσεβασμού. Αυτό είναι κάτι το οποίο κερδίζεται μέσα από τη χαρά του παιχνιδιού. Και είναι εμφανές πλέον, οι παίκτες της Ένωσης γουστάρουν μετά από καιρό να τρέξουν στο χορτάρι με στόχο να δώσουν και να πάρουν χαρά.

Έτσι, πολύ ορθολογικά...

... με μερικές απλές, καίριες και αμιγώς ποδοσφαιρικές κινήσεις, η ΑΕΚ μπόρεσε γρήγορα να αλλάξει την καθημερινότητά της. Σε κάνει να απορείς το γιατί δεν έπραξε τα αυτονόητα το περασμένο καλοκαίρι. Δεν πειράζει... Το παρελθόν διδάσκει εφόσον το κοιτάξεις κατάματα και αναγνωρίσεις τα λάθη σου.

Επιτέλους, η Ένωση της εποχής Μελισσανίδη το πράττει και ανεβάζει τον πήχη. Όταν φέρνεις Αραούχο, ακόμα κι αν στο μέλλον τον χάσεις, δεν μπορεί να ψάξεις ξανά για Κρισάντους και Πέκχαρτ.

Με τον Χιμένεθ στον πάγκο, πολλά πράγματα θα αλλάξουν και σωστά θα αξιολογηθούν. Ήδη είναι πολλοί εκείνοι που αισθάνονται καλύτερα, ακόμα κι αν παίζουν λιγότερο. Έχουν πίστη στον προπονητή, ξέρουν ότι στην άκρη του πάγκου υφίσταται πλέον ένας καθοδηγητής με εμπιστοσύνη στον εαυτό του. Έτοιμος κόουτς, πάντα όρθιος να δώσει τις απαιτητές οδηγίες για όλα.

Η ΑΕΚ έχει μπροστά της ένα δρόμο με πολύ δύσκολα παιχνίδια. Καλύτερα έτσι! Αρχικά πρέπει να πάρει το φαινομενικά εύκολο ματς με τη Βέροια και έπονται οι απαιτητικές εκτός έδρας αναμετρήσεις και τα ντέρμπι στο ΟΑΚΑ. Αυτή τη στιγμή, σου δίνει την εντύπωση ότι έχει αποβάλει αυτόν τον αναίτιο φόβο και αδημονεί για τη συνέχεια.

Το ίδιος και ο κόσμος της. Μετά από καιρό, αποχώρησε με χαμόγελο και χαρά από εντός έδρας ματς. Και περιμένει τα τρία ντέρμπι με την περυσινή λαχτάρα, μήπως και ζήσει ξανά εκείνο το 3 στα 3 με τον Πογέτ στον πάγκο και τον Βάργκας να σκοράρει. Παρεμπιπτόντως ο «ψυχίατρος» δείχνει πιο καλά από ποτέ. Και ο Μπακασέτας ολοένα και ανεβαίνει σκοράροντας. Οι θέσεις δεν φτάνουν για όλους. Αυτά όμως θα τα συζητήσουμε σε ένα καθαρά τεχνικό άρθρο.