Ήταν μια ανατροπή που όμοιά της δεν έχει καταγραφεί στην ιστορία των ντέρμπι με την ΑΕΚ πρωταγωνίστρια. Το έκανε και αυτό με τον Χιμένεθ επικεφαλής: Πρώτη νίκη εκτός των συνόρων μετά από έξι χρόνια επί της Μπριζ, πρόκριση και ξανά σε ομίλους ευρωπαϊκής διοργάνωσης, πρώτο διπλό στη Ριέκα, ήλθε και το 3-2 επί της ομάδας του λιμανιού με 0-2 εις βάρος της στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου.

Η νίκη και το +5 περνούν σε δεύτερη μοίρα. Άλλωστε η πορεία θα είναι αυτή που θα καταδείξει εάν η Ένωση είναι ικανή και έτοιμη να διαχειριστεί αυτή την κατάσταση. Μόνη της έχτισε κάτι το οποίο πλέον δημιουργεί ακόμα περισσότερες απαιτήσεις. Απαιτήσεις πρωταθλητισμού. Και είναι βέβαιο ότι διαθέτει ομάδα καλύτερη από τον Ολυμπιακό, τουλάχιστον σύμφωνα με το σημερινό φεγγάρι των δύο ομάδων. Όμως δεν παίζει μόνη της, όπως επίσης δεν πρόκειται πλέον για πρωτάθλημα σημαδεμένης τράπουλας.

Χρειάζονται νίκες με το σπαθί και την καρδιά. Τα μπορεί όλα αυτά, με συνέπεια και ταυτόσημη δυναμική, η ΑΕΚ; Δεν έχω απάντηση αυτή τη στιγμή. Παρά μόνο την πεποίθηση ότι εντός της ομάδας, επικρατούν οι καλύτερες δυνατές συνθήκες προκειμένου να τα καταφέρει. Ο δρόμος θα είναι μακρύς, δύσβατος, με εμπόδια και αναποδιές. Θα έρθουν και άσχημα αποτελέσματα. Και αυτά στο παιχνίδι είναι. Στις δοκιμασίες όμως είναι που διαπιστώνεται η ικανότητα. Αν αντέχεις το βάρος της πρωτιάς και τις απαιτήσεις που αυτή γεννάει αγώνα με τον αγώνα.

ΤΟ ΑΠΟΣΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΝΤΕΡΜΠΙ

Όπως το έβλεπα και το διαπίστωνα περιγράφοντας την αναμέτρηση. Ο Ολυμπιακός είχε την τύχη, μαζί και την ικανότητα να προηγηθεί με 2-0. Ποδοσφαιρικό σχέδιο δεν είχε όμως. Ούτε καν διέθετε την πειθώ για να ψήσει τον οποιονδήποτε ακόμα και με το υπέρ του σκορ, ότι είναι η καλύτερη ομάδα. Σαφώς και οι δεξιότητες συγκεκριμένων παικτών του , έφεραν την ιστορία σε αυτό το σημείο που οδηγήθηκε. Η αλήθεια είναι όμως ότι η ΑΕΚ υπήρξε σταθερά καλύτερη σε όλη τη διάρκεια του αγώνα. Και αυτή που προσπαθούσε να παίξει ορθολογικό ποδόσφαιρο ακόμα και όταν βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο.

Το γκολ του Οφόε στην έναρξη του δευτέρου ημιχρόνου την έβαλε σε ακόμα πιο δύσκολη θέση. Την έσπρωξε σε σχοινιά χωρίς να φαίνεται ότι έχει απαντήσεις. Όμως η ποιότητα των ποδοσφαιριστών της και η πίστη στην τακτική του Χιμένεθ, ο οποίος ουδέποτε παρέκκλινε του σχεδίου του, έφεραν μια συγκλονιστική ανατροπή, όμοια της οποίας δεν υπήρξε στην ιστορία της ΑΕΚ σε ντέρμπι. Τουλάχιστον όχι στην καταγεγραμμένη.

Σαφώς και η αλλαγή του Λιβάια βοήθησε στο να βρει η ομάδα επιπλέον ένα σημείο αναφοράς στην επίθεση. Ήταν ο απόλυτος ανατροπέας της άμυνας του Ολυμπιακού, αυτός που την έβαζε σε σύγχυση ακόμα και όταν δεν είχε τη μπάλα στα πόδια, με τις κινήσεις του και μόνο στο γήπεδο. Και η δική του ενέπνευσε και πίστη ότι ερχόταν και το τρίτο, έφερε την ενέργεια που οδήγησε στην ολική ανατροπή. Ναι, πρέπει να παίζει από την αρχή δίπλα στον Αραούχο. Στο φινάλε γι αυτό αποκτήθηκαν και είναι ξεκάθαρο το τι μπορεί μαζί να πετύχουν. Είναι ο πιο ξεχωριστός επιθετικός που δεν σκοράρει στη σύγχρονη ιστορία της ομάδας. Που να βρει και γκολ...

Ένα ματς το οποίο θα μπορούσε να είχε γίνει πιο απλό για την Ένωση, έληξε τελικά στο 3-2 υπέρ της. Αλλά πέραν του ότι είχε περισσότερο γούστο όπως συνέβη για τους οπαδούς της, αναμφίβολα προκαλεί και τρελή ευφορία στις τάξεις της ομάδας και εμπιστοσύνη γι αυτά που φέτος μπορούν να καταφέρουν. Κατέθεσε ψυχή, κέρδισε ψυχολογία. Και συνεχίζει μέσα από πολύ μεγαλύτερες απαιτήσεις. Δεν έγινε υπερομάδα αλλά δεν είναι και το παθητικό συνολάκι των περασμένων ετών που ψηνόταν για πανηγυρισμούς και χαϊδολογήματα μέσα από μεμονωμένες νίκες.